Een boer vond zaterdag het lichaam in de overwoekerde akker aan het einde van de Anthoniekade. De politie schat haar leeftijd op ergens tussen de 50 en 65. Vijftien tips zijn er binnengekomen, maar duidelijkheid over wie zij is, geven die nog niet. 

De Anthoniekade is een onderhoudsweg van Rijkswaterstaat. De weg voert parallel aan het Kanaal Gent-Terneuzen naar de grens. Officieel mogen auto's er niet rijden. De dag na de vondst is het er weer heel stil. Een handvol vissers, zo af en toe een fietser. Twee Belgen babbelen aan het kanaal. De één vist, de ander kijkt toe. De vissende man had nog niet van de vondst gehoord. ,,Heb je dat niet gehoord?", zegt de ander. ,,De streek staat er weer eens goed op. Pas nog die wietkwekerij en nu dit. Het zal toch niet dat vrouwtje uit Zelzate zijn. Die komt hier ook iedere dag met haar hondjes. Die is ongeveer van die leeftijd.” De man heeft echter niet gehoord dat die vrouw vermist is.

Ondanks de vondst van het lichaam is het voor de man geen ongure plek. ,,Ik woon in Zelzate, misschien een kilometer verderop en ik kom hier al jaren iedere dag. Ik heb echt nog nooit iets verdachts gezien. Helemaal niks. Hier komen alleen maar vissers, wandelaars en fietsers. Soms twee auto’s met twee mensen. Haha, ja dat ook. Maar als die mensen denken dat dit een weg is waar nooit iemand komt, dan vergissen ze zich. Morgen is er hier een wedstrijd van onze visclub.”

Een vrouw uit Westdorpe heeft op de bewuste ochtend tijdens haar fietstochtje met de hond wel twee auto's gezien, niet ver van de plaats waar later het lichaam gevonden werd. ,,Een man en een vrouw aan de kant in het gras. Twee auto's... op deze plek...” Ze lacht betekenisvol. ,,Dan denk je toch al snel dat dat een stiekeme ontmoeting is.” Haar tip is aan de politie doorgegeven.

,,Momenteel heeft het achterhalen van de identiteit van het slachtoffer de prioriteit”, zegt politiewoordvoerder Mireille Aalders. ,,We weten nog helemaal niks, geen leeftijd, geen naam, geen achtergrond.” De vondsten in de omgeving van twee slachtoffers van moord, zeven jaar geleden, liggen nog in het collectief geheugen. Ook voor Aalders. ,,Het is natuurlijk vreemd dat er dit soort dingen in zo’n klein dorp gebeuren. Het kan er mee te maken hebben dat het zo afgelegen ligt. Het kan zijn dat de dader denkt dat het voor de politie lastiger is zo vlak bij de grens. Het kan zo zijn, ik kan ook niet in het hoofd van de dader kijken.”