,,Zijn vader was de eerste WIKA, (werker in christelijke arbeid)”, weet Nico Peterse, oud-directeur van het latere Vormingscentrum Hedenesse. ,,Willem heeft mij benaderd om vroegere bewoners op te sporen.”

,,Aandacht voor de jeugd betreft meestal problemen”, maakt van Vliet zijn reden duidelijk. ,,Hulp is meestal een eenzijdige aanpak. Een betere benadering van jeugdontwikkeling erkent het potentieel voor positieve bijdragen. Jeugddorp Hedenesse was een uitstekend voorbeeld van deze benadering. Een uniek progressief initiatief met en te vroeg einde. Het huidige jeugdbeleid zou baat hebben van een vollediger beeld van het Jeugddorp van toen. Dit kan door ervaringen van degenen die er aan deelnamen. Herinneringen en inzichten over uitdagingen en wat wel en niet werkte behouden waardevolle lessen.”

,,Er verbleven in die jaren heel wat jongeren in Hedenesse”, aldus Peterse. ,,Ik heb zelf tal van plakboeken met krantenknipsels en foto’s, maar we zijn nu op  zoek naar de persoonlijke verhalen van oud-bewoners of familieleden ervan. Mensen die zich anekdotes of andere verhalen, die ze van (groot)ouders hebben gehoord, herinneren.”

Hedenesse heeft later nog als vakantieoord voor Engelse padvinders, asielcentrum en Boeddhistisch studiecentrum gediend. Nu is het als ‘Cadzandië’ plaats van ontspanning voor kinderen.

Eventuele verhalen kunnen gemaild worden naar nmppeterse@zeelandnet.nl of willem@colorado.edu.