Zeeuw spot zeer zeldzame rode ibis, 'ik dacht: dit is onmogelijk'

VLISSINGEN - Het is dat hij de foto's heeft, want vogelspotter Sjaak van Loo uit Kruiningen kan het nog steeds niet echt geloven. Tijdens een ritje door natuurgebied De Grote Geulen, net over de grens bij Nieuw-Namen, zag hij zondag een zeer zeldzame rode ibis.

Jeffrey Kutterink 30-07-18, 19:38 Laatste update: 30-07-18, 20:02

Zijn zeer geoefende vogelspotogen lieten hem ook dit keer niet in de steek. ,,Ik zat naast een goede kennis in de auto en ineens zag ik hem en ik dacht: dit kan helemaal niet. Dit is onmogelijk.''

Snel zetten ze de auto aan de kant. ,,Daar stond hij. Tussen de nijlganzen, blauwe reigers, meeuwen en meerkoeten. Eigenlijk wist ik meteen dat het een rode ibis was. Dat zag ik aan de vorm, het formaat en uiteraard de fel rode kleur.''

Eudocimus ruber

Of het de gewoonste zaak van de wereld was, stond het exotische dier op een meter of vijftig afstand. Op zijn dooie gemak. ,,Ik heb direct mijn camera gepakt'', vertelt Van Loo. ,,Die kan 50 keer optisch zoomen, dus daarmee kon ik de rode ibis wel heel erg dichtbij halen. Ik heb wel een stuk of twintig foto's gemaakt.''
De twee konden hun geluk niet op en genoten wel een minuut of vijf, zes. ,,Wil je rode ibis zien dan moet je een heel eind met het vliegtuig'', verzekert Van Loo. Inderdaad, want de Eudocimus ruber komt vooral voor in de kustgebieden van noordelijk Zuid-Amerika en langs de Amazone en leeft van krabben, garnalen, andere schelpdieren en van waterinsecten.

Vogelsoorten

,,Hoe dit exemplaar hier komt? Geen idee. Of hij is de weg kwijt of het dier is ontsnapt uit gevangenschap. Maar dan zou ik verwachten dat de eigenaar een oproep doet op bijvoorbeeld waarnemingen.nl of.be.''

De vogelspotters komen wel vaker in het gebied, maar hebben dit nog nooit meegemaakt. ,,We zijn intensieve vogelspotters en we gaan vaker naar de Grote Geulen. Je ziet er meer vogelsoorten dan in Zeeland, zoals lepelaars en verschillende soorten meeuwen. Dat komt, denk ik, omdat het een rustig gebied is. Best opmerkelijk, want op de achtergrond zie je de koeltorens van de kerncentrale Doel en de grote kranen van de haven van Antwerpen.''

Als ze wegrijden, hebben ze een euforisch gevoel, beschrijft Van Loo, duidelijk nog steeds onder de indruk. ,,Er blijft ons maar één ding bij: hoe kan dit?''