Peter Buwalda vertelt over zijn roman ‘Otmars zonen’. Links: Ernst Jan Rozendaal. — Peter Buwalda vertelt over zijn roman ‘Otmars zonen’. Links: Ernst Jan Rozendaal. © Dirk Jan Gjeltema

Schrijver Peter Buwalda: ‘Nieuw boek is enorme opluchting’

MIDDELBURG - ,,Je zou bijna denken dat het thema van de Boekenweek dit jaar Peter Buwalda is", zei Jan de Vlieger, directeur van de Drvkkery, bij zijn inleiding. Buwalda is inderdaad alomtegenwoordig dezer dagen, dankzij zijn nieuwe roman Otmars zonen.

Rolf Bosboom 26-03-19, 18:38

klantenservice

PZC gebruikt je persoonsgegevens om deze reactie te kunnen plaatsen. Meer informatie vind je in ons privacy statement

PREMIUM

Schrijver Oek de Jong hoopt steeds een treetje hoger te komen

16 oktober
PREMIUM

Verlamde Dick van der Heijde uit Kapelle schreef een boek door vijftien maanden met zijn ogen te knipperen

16 oktober GOES - Dick van der Heijde is verlamd. Hij kan alleen maar knipperen met zijn ogen. Dat belet hem niet boeken te schrijven. Zijn tweede wordt donderdagavond gepresenteerd in ’t Beest in Goes.
PREMIUM

video
Elly uit Nieuwdorp is de vliegen beu: ‘wil je een slok nemen, drijft er één in je kopje’

16 oktober NIEUWDORP - Nieuwdorp zucht weer onder een vliegenplaag. Wuufke heeft er weinig last van. De Engelse buldog is van het type leven en laten leven. Al heeft ook deze dame haar grenzen: als er een vlieg op haar neus gaat zitten schudt ze met haar hoofd.
PREMIUM

Column Willem van Dam
Weet je wel wat voor dag het is, protesteerde ik zwakjes

7:00 Yes, Internationale Mannendag! Verwachtingsvol sloeg ik mijn ogen open; welke verwennerijen zouden mij te wachten staan? Maar kom, dacht ik, laat ik eerst mezelf een beetje verwennen en nog een uurtje blijven liggen. Dus dommelde ik weer weg.
PREMIUM

Oostkapelse ontmoet koningspaar in Mumbai; ‘Ik kon niet meer uitbrengen dan hoi’

16 oktober VLISSINGEN - Petra Dekker uit Oostkapelle is het niet meer gewend om Nederlands te praten. Toen ze vandaag Willem-Alexander en Máxima in Mumbai de hand mocht schudden, wist ze mede door de zenuwen niet meer uit te brengen dan ‘hoi’. Toch was de ervaring bijzonder. ,,Ze waren heel de avond in de buurt en eigenlijk zijn het heel gewone mensen.”