Anouk de Bruijn (18) zit in 5 havo op het Reynaertcollege in Hulst. Ze wil een half jaar Engels gaan studeren in Brighton en daarna journalistiek volgen. Maar eerst de eindexamens nog. ,,Tot nu toe valt het mee met de zenuwen. Al is het natuurlijk wel spannend", vertelt Anouk. De leerlinge weet echter wat ze kan verwachten. ,,Ik heb hiervoor vmbo-t gedaan, dus ik heb al eens examens gehad. Ik merk wel het verschil met klasgenoten: voor hen is het allemaal nieuw, ik heb het al eens meegemaakt."

Dat scheelt ook voor haar ouders. ,,Bovendien heeft onze zoon het ook al gedaan", vertelt moeder Marja de Bruijn. ,,Al blijft het toch een eindexamen."

Anouk had gisteren haar eerste twee toetsen: geschiedenis en Engels.,,Zeker voor geschiedenis heb ik veel geleerd. Bij Engels hadden we tijdens de lessen al veel examens geoefend." Het scheelt dat de leerlinge er goed voor staat. ,,Niet supergoed, maar dat had ik ook niet verwacht. De overgang van vmbo-t naar havo was groot. Tijdens het eerste jaar had ik wel wat moeite, maar nu sta ik er goed voor." Al kan zakken natuurlijk altijd nog. ,,Maar dan moet ik twee examens wel héél slecht maken, bijvoorbeeld door de zenuwen. Als ik alles op het gemakje maak, moet het lukken."

(tekst gaat verder onder de foto)

Haar moeder heeft er net zo veel vertrouwen in: ,,Het blijft spannend en we leven zeker mee, maar we zijn blij dat ze er zo goed voor staat." De eerste twee examens zitten er in elk geval al op. Nog vijf te gaan.

,,Ik ben het meest bang voor beeldende vorming. We moeten kunstgeschiedenis leren en dat is best breed, je moet veel kennen en het is gedetailleerd. Ik heb al van veel mensen gehoord dat het een pittig examen is. Bij de andere vakken weet je waar je aan toe bent, dit wordt een verrassing." Om de zenuwen in bedwang te houden, staat Anouk zo laat mogelijk op voor een ochtendexamen. ,,Zo kan ik niet te lang van tevoren stressen. En als ik op school ben, zonder ik mezelf een beetje af. Niet te veel met iedereen praten." Ook Marja is er al op voorbereid dat ze 's ochtends niet te veel tegen haar dochter moet zeggen. ,,Ik let er vooral op dat ze op tijd naar bed gaat en goed eet. Ik vraag weleens of er nog bananen in huis moeten worden gehaald, maar ik ga niet iedere dag iets speciaal koken. Ik laat haar verder met rust." Dat is ook wat Anouk het liefste heeft: gewoon normaal doen. ,,Wij maken er niet een te groot iets van, want dan word ik juist nóg zenuwachtiger", vertelt ze. Marja: ,,Anders wordt het nog spannender inderdaad. Je kunt niet meer doen dan haar succes wensen."

Achter haar vodden zitten, is gelukkig niet nodig. Marja: ,,Dat is heel fijn. Ze had een goede planning gemaakt, dus ze heeft drie weken de tijd gehad. Ik heb haar gezegd dat ze niet hele dagen moet zitten blokken, dus ze heeft tussendoor ook zeker ontspannende dingen gedaan. Natuurlijk vraag ik weleens hoe het gaat, maar ik bemoei me er niet te veel mee. Dat kan juist negatief uitwerken." Moeder en dochter gaan er gewoon voor. ,,We zetten een dikke punt achter de middelbare school."