Minister De Jonge: Rotterdam kan voorbeeld nemen aan Zaamslag

Hij is de zoon van een dominee, geboren in Bruinisse. ,,Daar kan ik me niet veel van herinneren", zegt De Jonge. ,,Ik was twee toen ik verhuisde. Op mijn zevende zijn we naar Zaamslag gekomen en daar heb ik acht jaar gewoond. Dat was de belangrijkste tijd van mijn jeugd. Ik ben in Zeeland gevormd."

Hij vertelt hoe hij zijn vader overhaalde het dagblad Trouw in te ruilen voor de PZC, omdat daarin de uitslagen werden gepubliceerd van VV Zaamslag. Hoe hij brommer leerde rijden toen hij er de leeftijd nog niet voor had en hoe hij met vrienden besjes door open ramen tegen de witte vitrages schoot, waarop hij te horen kreeg: 'Joe ken ik wel. Jie bin er een van de dominee.' In een dorp als Zaamslag kennen de mensen elkaar, wil hij er maar mee zeggen.

In Zeeland leerde De Jonge ook werken. Bij boer Dieleman van de Punthoeve in de Axelsestraat en bij Adrie en Rinus Scheele in het buurtschap Steenovens. Hoewel hij ook wel de 'beklemmende kant' heeft gezien van het dorpsleven, zou hij dat de stad toch wel wat meer toewensen. ,,Ik woon sinds mijn negentiende in Rotterdam. Ik zou het wel mooi vinden als daar dezelfde samenhang bestond als in Zaamslag, het omkijken naar elkaar."

's Middag bezoekt hij in Heinkenszand de Beweegtuin en 's avonds wordt hij rondgeleid door 't Gasthuis in Middelburg, waar hij voor het CDA ook de campagne voor de gemeenteraadsverkiezingen inluidt. Hij brengt in de praktijk wat hij predikt, want het programma loopt uit doordat hij gewillig oor heeft voor ouderen die hun zorgen aan hem kwijt willen.

De Jonge zegt onder de indruk te zijn van de Zeeuwse zorginstellingen die varianten hebben gevonden tussen het zelfstandig thuis wonen en de complete verzorging van een verpleeghuis in. ,,In Zeeland is de zorg kleinschalig. Er is creativiteit nodig om nieuwe vormen van zorg te vinden. En instellingen kunnen zich hier niet veroorloven om met elkaar te concurreren. Wil je wat bereiken in Zeeland, dan moet je samenwerken."

Tegelijkertijd beseft de minister dan de krappe arbeidsmarkt een probleem is, zeker voor de zorg in een vergrijzende provincie. En, samenhang of niet, de eenzaamheidscijfers doen hem schrikken. ,,Van de Zeeuwen boven de 75 zegt 53 procent eenzaam te zijn. Dat zijn Rotterdamse cijfers. We moeten bereid zijn bij die mensen over de drempel te stappen en het persoonlijke gesprek aan te gaan, zodat wij ze op hun beurt weer over de drempel kunnen lokken, terug de maatschappij in. Daar moet Zeeland mee aan de slag."