Het verlies van Chris en de komst van Norman in podcast 6 over Bløf: ‘Het verdriet is verwerkt’

Bas, Paskal en Peter raakten een bandlid en goede vriend kwijt, met wie ze twee jaar lang successen hadden gevierd, en Norman moest zijn plekje vinden in de popgroep die daarmee worstelde. 

In een landhuis in Dishoek werd het album Blauwe ruis opgenomen, dat grotendeels in het teken staat van het verlies van Chris. In de podcast luisteren de muzikanten naar het liedje Vrienden, dat onverbloemd over hem gaat. Paskal vertelt hoe hij tijdens de opname aan het eind meer schreeuwt dan zingt. Hij stond alleen in een ruimte die was afgedekt met matrassen en piepschuim. Toen hij terugkwam in de afluisterruimte trof hij de bandleden, producers en technici in tranen.

Inmiddels is het verdriet verwerkt, vertelt Paskal, en denken ze met een glimlach terug aan hun verloren vriend, ook op zijn sterfdag. Het maken van Blauwe ruis was een ‘zware maar waardevolle therapie’, zegt Peter, en bezorgde Norman, in de woorden van Bas, ‘een vliegende start'. Zelf vertelt de drummer dat hij zich in die tijd eenzaam voelde. De band verwelkomde hem weliswaar met open armen, maar de entourage was nog niet toe aan een opvolger van Chris. 

Luister naar de manier waarop Bas, Peter en Paskal nu terugdenken aan Chris, hun waardering voor Norman, zijn eerste vier tikken die een nieuwe toekomst bepaalden, en de frustratie in Dishoek, waar een koptelefoon en een basgitaar sneuvelden, waar ze struikelden over snoeren, en waar de herinnering aan Chris werd gevangen in muziek.