Baggerspecie uit Sloehaven mag naar natuurgebied, voortaan wel elke twee jaar een PFAS-check

Sinds vorig jaar duidelijk is geworden hoeveel schadelijke PFAS er in het water van de Westerschelde zit, is niets meer vanzelfsprekend. Statenleden kijken kritisch naar baggerspecie die Vlaanderen vlak over de grens bij de Hedwigepolder wil storten, de provincie kijkt met argusogen naar het uitbaggeren van de Westerschelde door Vlaanderen en er zijn vraagtekens bij het onder water zetten van de Hedwigepolder.

Dat maakt een vervolgvergunning aan havenbedrijf North Sea Port (NSP) voor het uitbaggeren van de Sloehaven ook geen routineklusje meer. Jaar in jaar uit wordt er daar gebaggerd om de zeehavens op diepte te houden en bevaarbaar voor de zeevaart. Wegens het aflopen van oude vergunningen heeft NSP een nieuwe natuurvergunning aangevraagd bij de provincie.

Die wordt toegekend, omdat er feitelijk niks verandert aan de dagelijkse praktijk, maar met het oog op PFAS wordt wel een extra voorwaarde gesteld. In het baggerslib zit een beetje PFAS, net als in de bodem van de natuurgebieden van de Westerschelde en Saeftinghe. Het verplaatsen van bagger van de ene naar de andere plek mag dus gewoon.

Onderzoek wijst uit dat de PFAS in de Sloehaven niet afkomstig is van lozingspunten als de fabriek van 3M bij Antwerpen of de waterzuiveringsinstallatie bij Bath. Om er zeker van te zijn dat dit zo blijft, moet NSP voortaan elke twee jaar onderzoeken of er niet meer PFAS in de bagger komt. 

Tot 18 mei ligt de vergunning ter inzage in het provinciehuis in Middelburg.