3. De oorlog in 24 gezichten
    zeeland-geboekt

    De oorlog in 24 gezichten

    Ze zijn de ooggetuigen. In het pas verschenen boek ‘Jong in de Zeeuwse oorlog’ vertellen ze over de jaren 1940-1944 in Zeeland. Het zijn herinneringen die zich niet meer laten uitwissen. Franse uniformen kleurden het boerenerf bruin. In de gang stonden kisten met handgranaten opgestapeld. De weckflessen in de kelder waren vervormd door de hitte van het vuur. Op het strand spoelden verongelukte vliegeniers aan. Het joodse meisje bracht een pop mee die mama kon zeggen. Het warme eten was een kom koolsoep. Dronken Duitsers, zo ging het gerucht, schoten granaten vanaf Zuidzande. Moeder had een winkeltje in koloniale waren om wat bij te verdienen. Het verzet diende zich sluipend aan. Bij elk luchtalarm doken we onder de trap. De piloot had een motorpak aan en een mutsje op zijn hoofd. Die Duitse soldaten, die zongen toch mooi. We moesten bunkers met graszoden bekleden. De Lange Jan was opeens voor de helft weg. Haal jij de fosforbommen er maar uit, zei mijn baas. Volgens koningin Wilhelmina boog het geweten niet. Toen we uit de bunker kwamen stond er zeewater in de straat. Met een Tsjechisch meisje ruilde ik een paar schoenen tegen de belofte dat ik haar mee uit zou nemen. Van die Duitser heb ik appelkoeken leren bakken. Moeders zondagse schort zat onder het bloed, mijn bloed. We nemen krijgsgevangenen, we nemen geen honden. Retteketet hoorde je, er werd op de locomotief gemikt. We wisten dat het met een deserteur niet goed zou aflopen.
  1. Kok-ok-ok: zomaar een vreemdeling in de tuin
    PREMIUM
    Column Jan van Damme

    Kok-ok-ok: zomaar een vreemde­ling in de tuin

    Opeens trok mijn hoofd naar rechts. Kijk, daar had je het. Ik tufte op het gemakje van Middelburg naar Goes. Net voorbij waar Walcheren Beveland werd, rechts van de snelweg. Een heel veld gerst dat diep geel kleurde. Stijn Streuvels en Vincent van Gogh zouden er slapeloze nachten van gehad hebben. Zacht wuivend in de zucht van de passerende auto's. De baarden van de aren lichtjes naar de grond gebogen. Zomer, man, zomer.
  1. Andreas Kinneging: prikkelend en soms wereldvreemd

    Andreas Kinneging: prikkelend en soms wereld­vreemd

    In één opzicht wil, naar ik vermoed, Andreas Kinneging graag worden tegengesproken. ‘Een Zeeuwse knol wordt nooit een Arabier’, schrijft hij in het voorwoord van ‘De onzichtbare Maat. Archeologie van goed en kwaad’. Een boek dat vanwege de grootscheepse opzet herinneringen oproept aan ‘De compositie van de wereld’ van Harry Mulisch. Bijna zeshonderdvijftig bladzijden dik, honderden zeer geleerde noten, een imponerende bibliografie waarop veel titels van Kinneging, Andreas prijken en een uitgebreide lijst van de ‘meest gebruikte Griekse woorden’. En er wordt véél Grieks gebruikt.
  3. PZC/Drvkkerylezing: Wim Daniëls vertelt over zijn roman 'Quarantaine'.
    Podcast

    PZC/Drvkkerylezing: Wim Daniëls vertelt over zijn roman 'Quarantai­ne'.

    Deze week kwam schrijver Wim Daniëls naar Middelburg voor de PZC/Drvkkerylezing. In gesprek met PZC-verslaggever Jan van Damme vertelde hij over zijn nieuwste boek, de roman ‘Quarantaine’. Bij het gesprek in boekhandel de Drvkkery was met het oog op de coronamaatregelen geen publiek aanwezig. Het interview werd wel opgenomen, zodat geïnteresseerde lezers en alle mensen die dat leuk vinden er toch van kunnen meegenieten.

blogs

Net binnen

Meest gelezen

Webwinkel

Meest gedeeld