Zo ook op Walcheren dat in die tijd een redelijk welvarende handelsnederzetting was. De plundertochten waren toen al jaren aan de gang. Het in leen geven van land aan de veroveraars was een probaat middel om je te beschermen tegen de ongetwijfeld nieuwe krijgslustigen die nog zouden komen. Zo was er ook in het deltagebied geredeneerd. De Deen Hemming sneuvelde in 837 als verdediger, hij had Walcheren en omliggende landen waarschijnlijk in leen ontvangen van Lodewijk de Vrome. Hemmings neef Harald was in dit geval de aanvaller. Harald won. Koning Lotharius dacht in 840 een goede zet te doen door Walcheren in leen te geven aan diezelfde Harald. Dat pakte verkeerd uit. Walcheren ontwikkelde zich tot een piratennest van waaruit rooftochten in Vlaanderen en het Frankische achterland werden georganiseerd.