Het eiland Tiengemeten toen
Op de drempel van de herfst lijkt er een nieuw boekenseizoen aangebroken. Ik hield rekening met een hausse tegen Sinterklaas en kerst. Maar september, dat verbaast me. Het fotoboek Het eiland Tiengemeten toen van Gerard Kuster en Astrid-Kuster Bellmann vraagt om voorrang. Omdat het een bijzonder boek is. (foto: Tiengemeten 1980, Brienenswaardpolder, Grevesweg)
Delen per e-mail
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUMZeeland Geboekt
Buurman draagt een cowboyhoed
Joost van Driel is inmiddels een gekende schrijver in Zeeland. Morgen verschijnt zijn derde roman, 'Het bordeel aan het einde van de straat'. Wat gebeurt er als er opeens een niet zo aangepast gezin in een ingeslapen dorp landt? -
PREMIUM
Zierikzee was een hel, die laatste maanden voor de bevrijding
ZIERIKZEE - Leven tussen stukgeschoten huizen en altijd op je hoede voor wéér een beschieting. Zierikzee was een hel, de laatste maanden voor 5 mei 1945. Heel Zeeland was bevrijd, op Schouwen-Duiveland na. Jop Steenhof de Jong laat het Zierikzee van toen herleven in zijn boek Het laatste oorlogsjaar. -
PREMIUM
Scheldeloodsenkoor minder bij stem door corona, maar na vijftig jaar nog vol leven
VLISSINGEN - De zangers van het Scheldeloodsenkoor hebben hun stem het laatste jaar vooral onder de douche in conditie moeten houden. De coronapandemie verhinderde niet alleen het optreden, ook repeteren zat er niet in. -
PREMIUM
Anoek van Nunen fotografeert artiesten in lege theaters: ‘Ik zoek de hunkering naar het optreden’
MIDDELBURG - De verslagenheid die ze zag in de ogen van trompettist Michael Varekamp. Het was dag 1 van de lockdown en onmiddellijk wist fotografe Anoek van Nunen: ,,Dit moet ik vereeuwigen. Niet de verslagenheid, maar de hunkering naar optreden.” -
zeeland-geboekt
Ouder worden (2)
Ouder worden is winnen. Als kind merk je dat al. Je verliest wel op een onduidelijk moment je melktanden, maar je krijgt er grotere en stevigere tanden voor terug. Je groeit, dat merk je aan je kleren, en je schoenen gaan knellen. Je wint aan gewicht. Je leert steeds dingen bij. Fietsen bijvoorbeeld. Je leert moeilijke woorden schrijven zoals het woord proboscis of epicykel en steeds langere en lastiger sommen maken tot ver achter de komma en meervoudige wiskunde en een extra moeilijke vreemde taal, alsof je moedertaal al niet moeilijk genoeg is met zijn onpersoonlijke voornaamwoorden en transformationeel generatief achtergeraakte bijzinnen.
-
PREMIUM
Cornelis Vermuyden: Grondlegger van Engels polderland
Hij heeft zijn straat in Sint-Maartensdijk. Of eigenlijk is de Cornelis Vermuydenstraat een straatje, met slechts een huis of wat. Cornelis Vermuyden (1590-1677) is geboren in het Thoolse stadje, waar zijn vader indertijd schepen was. In 1924 publiceerde J. Korthals Altes (1873-1938), werkzaam geweest in Vermuydens sector, het nog altijd lezenswaardige boek ‘Polderland in Engeland. De geschiedenis van een Zeeuwsch bedijker uit de Gouden Eeuw en zijne grootsche Hollandsch-Engelsche onderneming’. Een jaar later kwam er ook een Engelse versie. Zeeuwser dan Vermuyden zie je zelden, maar hij bracht dus het grootste deel van zijn leven door in Engeland, waar hij verheven werd tot Sir Cornelius Vermuyden. -
PREMIUM
Aarnout maakte Ruyslinck een beetje Zeeuws
-
PREMIUMzeeland-geboekt
Corona laat de dichtader vloeien
Mario Molegraaf
0 reacties