PREMIUM
De bloemenvloek trekt
Delen per e-mail
Het zeemeisje wordt in een ver verleden even een bloemenmeisje. Mischa van Broekhoven vertelt, Geert van der Pol illustreert. Hun sprookje 'De Bloemenvloek’ golft op elke pagina.
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUMColumn Jan van Damme
Eerlijk gezegd ben ik blij dat het hele verkiezingscircus voorbij is
Natuurlijk weet ik welk bolletje ik vandaag rood ga kleuren. Geen twijfel, nee, maanden geleden al heb ik mijn keuze gemaakt. Het wordt een voorkeursstem, dat wil ik er wel over kwijt. Ik weet het, het klinkt al gauw ouderwets. Ik woon in Zeeland. Mijn kandidate ook. Het is meegenomen dat zij weet waar Scherpbier ligt en al eens bijna van het duin bij Biggekerke is gewaaid. -
PREMIUMcolumn jan van damme
Iets verder op de Oosterscheldekering was het weer raak
Afgelopen zondagochtend, een uur of elf. We reden vanuit Middelburg richting Schiedam. Over de Dammenroute. Op de Veerse Gatdam dacht ik nog: een getemd water, dat Veerse Meer, dus niet zo gek dat er richting Veere geen golfje te bekennen is. Het silhouet van het stadje met de ranke stadhuistoren en de plompe Grote Kerk kwam er des te beter door uit. Benader Veere vanaf het water - de vergeten burgemeester Den Beer Poortugael wist waarover hij het had. -
PREMIUM
We kochten auto's, kregen vakantie, iedereen nam een televisie. Dit fotoboek laat de veranderingen tussen 1950-1975 in Zeeland zien
Auto's en televisies werden gemeengoed, paarden werden vervangen door tractoren en jongeren werden nozems genoemd. Het fotoboek 'Zeeland 1950-1975' laat zien hoe de nieuwe tijd op de deur klopte. -
PREMIUM
Anoek van Nunen fotografeert artiesten in lege theaters: ‘Ik zoek de hunkering naar het optreden’
MIDDELBURG - De verslagenheid die ze zag in de ogen van trompettist Michael Varekamp. Het was dag 1 van de lockdown en onmiddellijk wist fotografe Anoek van Nunen: ,,Dit moet ik vereeuwigen. Niet de verslagenheid, maar de hunkering naar optreden.” -
PREMIUM
Dankjewel, Johan
Paasmaandag. De frisse neus begon met een zonnetje. Een schrale, vlagerige wind, dat wel. Gewaarschuwd voor een graad of vijf hadden we onze winterjassen weer uit de kast gehaald. Maar, zoals gezegd, een zonnetje. Hoe bedrieglijk. Nog voor we halverwege waren gewandeld, trok er een grijze winterlucht boven onze hoofden samen en liepen we voor we er erg in hadden in een sneeuwjacht. Als halve sneeuwpoppen kwamen we thuis.
-
PREMIUMcolumn jan van damme
Niet kauwen, hadden we onderling afgesproken, dat vindt Hij vast niet lekker
Ták. Een harde tik met het zakmes op de houten kerkbank. Onze meester keek er streng bij. Eén ták betekende dat we met z'n allen moesten opstaan. Na twee tákken mochten we in colonne naar voren naar de communiebank lopen. Schrijden zou ik nu zeggen, je werd geacht niet te huppen of te versnellen, waardig jongens, waardig. Ik had mijn witte overhemd aan met een strikje onder mijn kin. Sommige meisjes in mijn klas hadden een sluier op hun hoofd, alsof ze gingen trouwen. -
PREMIUM
Scheldeloodsenkoor minder bij stem door corona, maar na vijftig jaar nog vol leven
VLISSINGEN - De zangers van het Scheldeloodsenkoor hebben hun stem het laatste jaar vooral onder de douche in conditie moeten houden. De coronapandemie verhinderde niet alleen het optreden, ook repeteren zat er niet in. -
PREMIUM
Slavin Leonora vond vrijheid in Middelburg
Het was in 1732-1733 een doodgewone handelsreis van Middelburg naar Curaçao. Tot opeens slavin Leonora als verstekeling opdook. Daar had kapitein Jan Bijl niet op gerekend. We ontmoeten Leonora in het nieuwste nummer van tijdschrift Zeeland.
0 reacties