Adembenemend
Er zijn struisvogels. Medische programma’s mijd ik. Krantenartikelen over gezondheid en ziektes, mwah, een enkele keer. Een boek van iemand die een slopende ziekte beschrijft, dat lees ik van z’n lang zal ik leven niet. Zulke lectuur brengt je maar op gedachten. Toch heb ik na sterke aarzeling Samantha Eising gelezen. Ik ben er nog een beetje stil van. Wat een dappere meid. En wat schrijft ze meeslepend over haar taaislijmziekte. Haar boek heet en is Adembenemend.
Delen per e-mail
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
Schinkel en De Lodder winnen Maerlant poëzieprijs
KATS - De Maerlant poëzieprijs is dit jaar uitgereikt aan twee dichters. Anders Schinkel en Sara de Lodder wonnen samen de driejaarlijkse prijs, omdat de jury niet kon kiezen tussen hun gedichten. Een eervolle vermelding ging naar Monique Bol. De gedichten zijn op groot formaat terug te zien en te lezen in de Zeeuwse Oase in Kats. Alle genomineerde gedichten zijn gebundeld in een boekje. De Maerlant poezieprijs maakt deel uit van de manifestatie Kunstspoor die dit weekend en volgend weekend plaatsvindt op Noord-Beveland. -
PREMIUM
Bijstandsmoeder Mirjam ziet op tegen verjaardag zoon: ‘Zodra Ramón 18 is, kan ik geen eten meer betalen’
Normaal hang je de vlag uit als je zoon 18 wordt, maar voor Mirjam Duijvestijn (61) hangt de verjaardag van Rámon als een Zwaard van Damocles boven haar hoofd. Zodra hij 18 wordt, stopt haar alleenstaande oudertoeslag. ,,Dan kunnen we het eten niet meer betalen.” -
PREMIUM
Een blaadje aan de boom
Literatuurcriticus en auteur Margot Dijkgraaf (1960) ontvangt vandaag de prestigieuze Gouden Ganzenveer, een Nederlandse literatuurprijs. Ze maakte naam als promotor van de Nederlandse literatuur in Frankrijk. En andersom, van de Franse literatuur in Nederland. Afgelopen vrijdag verscheen haar boek ‘In de voetsporen van mijn grootvader'. Laat die grootvader nu uit Goes komen. -
PREMIUMtest
Nieuwe, elektrische BMW komt in twee smaken: i4 toont spierballen, iX de toekomst
De één houdt zo veel mogelijk vast aan bewezen successen, de ander doet alles anders. Het waarom achter de i4 en iX, de twee nieuwe en opvallende gezichten van BMW’s elektro-offensief. -
Lekker rustig werken met koptelefoon op? Waarom je hem toch beter af kan laten
Gedragspsycholoog Chantal van der Leest bekijkt onze gedragingen op de werkvloer: wie of wat bepaalt onze dagelijkse beslissingen? Vandaag: geen last meer van lawaai
-
PREMIUM
René Verhulst wil met boek spiegel voorhouden: ‘Niet alles is waar’
GOES/EDE - In zijn nieuwe boek ‘Stakende stemmen’ neemt René Verhulst de lezer mee in de journalistieke wereld. De oud-burgemeester van Goes wil laten zien hoe groot de invloed van sociale media op ons leven is aan de hand van twintig korte verhalen over EdeCity, een denkbeeldig platform voor kritische inwoners. ,,Ik probeer mensen een spiegel voor te houden. Ben je er van bewust dat niet alles waar is.” -
PREMIUM
Saskia Maaskant telt af naar uitreiking Thea Beckmanprijs, ook al zit ze midden in loodzware chemokuren
BRUINISSE - Het nieuws dat ze lymfeklierkanker heeft, kwam 1,5 uur nadat Saskia Maaskant hoorde dat ze met haar boek ‘Meerminnen verdrinken niet’ op de shortlist staat voor de Thea Beckmanprijs. In één klap stortte haar wereld in. Voor even dan. De schrijfster schrijft zichzelf, en vele anderen, met humor door chemo’s en andere ellende heen. En telt ondertussen de dagen af tot de uitreiking van de prijs op zaterdag 18 september. -
PREMIUMColumn Jan van Damme
De met veel zorg opgetaste lading moest droog bij de koeienboer in de Achterhoek arriveren
We noemden het repen. Of het een echt werkwoord is, weet ik nog steeds niet. Maar we deden het. We klommen met zijn tweeën bovenop een met balen stro volgeladen vrachtwagen. Eerst hadden we voor en achter de dikke touwen bevestigd die de lading bij elkaar moesten gaan houden. Bovenop lag de reep te wachten: een dubbele katrol waaraan de voor en achter bevestigde touwen werden vastgemaakt. We moesten ons eerst schrap zetten, met onze hielen goed klem tussen twee strobalen. Dan hé hup en trekken, hé hup en trekken. De eerste keren haalde je wel een halve meter touw door de katrollen die meteen ook klemmen waren. Met de laatste halen waren er centimeters te winnen. Als de touwen strak als snaren stonden, gromde de vrachtwagenchauffeur tevreden. Zo ingesnoerd kon hij de weg wel op.
0 reacties