Aanloop verkiezingen 2021
zeeland-geboektMet het oog op de landelijke verkiezingen willen we hierbij de aandacht vestigen op enkele nieuwe partijen die als vanzelfsprekend ondergesneeuwd dreigen te raken. Vandaag vragen wij aandacht voor de nieuwkomer: de Ouderenpartij 80 Plus.
Delen per e-mail
Roodhemd
De opkomst voor de oprichtingsvergadering van de Ouderenpartij 80 Plus kan, anders dan die bij de tot mislukken gedoemde Ouderenpartij 70 Plus, bij voorbaat een succes genoemd worden.
De gemiddelde leeftijd van de aanwezigen ligt hoog. Het oudste lid dat zich heeft laten inschrijven is van 1844 en heeft, naar zijn zeggen als jonge man nog de slag bij Catalafimi op Sicilië (1870) meegemaakt. Hij was als aanhanger van Giuseppe Garibaldi een van de duizend roodhemden die bij Marsala landden. Hij droeg een rood slagershemd, maar hij had geen laarzen en ging blootsvoets en bij het bestormen van een heuvel verloor hij een voet.
Drees
Hij liet tijdens de vergadering zijn voet zien en we bewonderden hem. Later, zo vertelde hij, was hij ooit in Milaan en hij hoorde en zag Benito Mussolini zijn beruchte toespraken houden. Hij schafte zich toen een zwart hemd aan en verwijderde het rode hemd.
In de Tweede Wereldoorlog verloor hij zijn andere voet, die wij ook mochten zien. Na de oorlog zwierf hij door Europa als verkoper van roomijs en was ook een tijdje schoorsteenveger en kwam zo in Nederland terecht, waar men hem wel gekscherend Zwarte Piet noemde. Hij herinnert zich de Noodwet Ouderdomsvoorziening van 1946 en trok gretig van Drees. Hij heeft dus op de keper beschouwd echter niet eens zo heel lang een vast inkomen en zijn rug is nog recht. Dit in tegenstelling tot de leden van de partij die vroeger ambtenaar zijn geweest.
Ambtenaren en vrouwen
Partijleden die ambtenaar waren, zijn stuk voor stuk gebogen en lijken stokoud. De een is nog krommer dan de ander. Het krom zijn is het gevolg van het kromliggen. Hun hele leven, zeggen ze, hebben we krom gelegen. En, vragen ze zich nu af: waarom eigenlijk? Goeie vraag. Daarom zijn ze lid van onze partij geworden in de hoop dat de partij eindelijk eens uitkomst biedt. En hoop. En een antwoord op al hun vragen. En een mooie grijze toekomst.
Het moge duidelijk zijn dat ook vrouwen lid van 80 Plus zijn. Je moet scherp kijken, want ze vallen niet op. Onze partij is niet voor ongelijkheid, al zijn mensen niet gelijk. Ze tellen mee, de vrouwen en zitten doorgaans goed in hun vel. Vrouwen betalen overigens evenveel contributie als mannen. Wij, van 80 Plus zijn niet gek.
Stokken
Valt wel op dat veel leden (7) met de rollator naar ons congres zijn gekomen of een wandelstok hanteren. We tellen zeker een dozijn wandelstokken. De stokdragers zijn trots op hun wandelstok die soms gewoon krom, maar nogal eens mooi versierd is. De knop is meestal heel opvallend, soms zwaar verzilverd en hij heeft dan de vorm van een dierenkop. We zien een vogelkop met lange snavel, de kop van een hazewindhond, van een gaviaal en we stellen vast dat het karakter van de drager en de dierenkop verrekte veel op elkaar lijken. Met de dierenpartij, hoe sympathiek en beestachtig ook, hebben we overigens niets, maar we houden alles open en we willen geen hond slaan.
Jongste, nog geen 20!
Het jongste lid van onze partij 80 Plus is nog geen twintig: een jonge vrouw die achteruit wil komen in de wereld en een grote capaciteit heeft om terug te kijken met een ongeëvenaard historisch vermogen. Ze is van de Generatie Nix en weet alles van economisch verval. De treurige gevolgen daarvan zijn duidelijk op haar gezicht af te lezen, vandaar dat ze uitstekend als boegbeeld voor onze partij zou kunnen dienen. Daar denken wij over na voor zover dat in ons vermogen ligt.
Wordt vervolgd
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUM
Jaaroverzicht
-
PREMIUM
Wim Hofman Brieven
Toen ik mijn dagboeken had weggedaan, ben ik meer brieven gaan schrijven. In het begin leek het wel op het schrijven van een dagboek, maar het verschil is wel dat als je een brief schrijft, je meestal niet in het luchtledige of tegen jezelf zit te praten. Toch lijkt het briefschrijven wel een beetje op praten. Je begint maar ergens mee en de rest komt vanzelf. Net zoals je zomaar een wandelingetje maakt. Uiteraard wordt een brief aan je ouders heel anders dan die aan je broer of aan een nichtje. Je stelt je automatisch anders in, je komt op andere onderwerpen en dat zorgt weer voor ander woordgebruik. Bij de ene persoon heb je meer te vertellen dan bij een andere. Je past je aan. -
PREMIUM
Column Jan van Damme Ik zag de grote mogelijkheden van het carbid in de verfbus
Of ik wel eens aan carbidschieten had gedaan? De vragensteller keek alsof hij het antwoord al wist. Ik als verklaard tegenstander van vuurwerk en alles wat knalde, gilde of flitste, zou me vast nooit met carbid hebben ingelaten. -
PREMIUM
‘Burgemeester’ beschrijft historie van zijn Schapenbout
SCHAPENBOUT - 36 huizen, 77 inwoners en Levien de Groote is de burgemeester. Groot is Schapenbout niet. Wel heeft de buurtschap tussen Terneuzen en Axel nu een boekje over zijn geschiedenis: Terug op Schapenbout. -
PREMIUM
Bewogen leven gevat in boek: Moeder was een meisje met een barst
In 1926 kwam Lili Köhalmi als meisje van 7 in een ‘kindertrein’ vanuit Hongarije in België terecht. Liefde bracht haar in Nederland, in Vlissingen. Haar kinderen Eliane en Peter de Boevere hebben haar bewogen leven in een boek gevangen: Meisje met barst.
-
PREMIUM
Lekkerste gerechten van Kattendijkse kookdames zijn gebundeld in een boek
KATTENDIJKE - Tientallen lekkere maaltijden zijn de afgelopen vier jaar klaargemaakt in dorpshuis 't Katshuis in Kattendijke. ‘Daar moeten we iets mee doen’, dachten ze bij zorgcoöperatie Kadoze. Nu ligt er een dik kookboek met liefst 128 recepten. -
PREMIUM
Hoogtepunten 50 jaar Scheldeloodsenkoor gevangen in ‘kloek boek’
VLISSINGEN - Opsommen van de mooiste, bijzonderste of indrukwekkendste hoogtepunten van een halve eeuw Scheldeloodsenkoor is zelfs voor de oprichter, die de hele geschiedenis meemaakte, ondoenlijk. Ze zijn daarom in woord en vooral ook beeld opgetekend in een ‘kloek boek’. -
Zeeland Geboekt De man die Walcheren droge voeten bezorgde
Er was een tijd dat een groot deel van Walcheren 's winters natte voeten had. Onbegaanbare wegen en landerijen, onbereikbare boerderijen. Eind jaren twintig, begin jaren dertig van de vorige eeuw kwam er dankzij de bouw van enkele nieuwe gemalen een eind aan die vooral voor de landbouw deplorabele toestand. De bouw van het gemaal Boreel bij Middelburg in 1929 aan het kanaal door Walcheren was de eerste grote stap. In 1937 werd er een gemaal bij Ritthem in gebruik genomen, een jaar later nog eentje bij Veere.