Team USA is de norm, de rest komt dichterbij, Nederland voorop
ColumnDat Oranje de WK-finale van de Verenigde Staten verloor, was voor columnist Hugo Borst geen verrassing. ,,Technisch moet er een flinke inhaalslag worden gemaakt.‘’
Delen per e-mail
Ik had dat niet verwacht: meer mensen die naar de Leeuwinnen kijken dan naar Ajax in de Champions League.
Gelukkig werd het geen 5-0 en was het één helft een echte WK-finale. De ettelijke Nederlanders die de Leeuwinnen de afgelopen maand ontdekten en in het hart sloten, konden trots zijn. Tactisch, fysiek en mentaal deed Oranje het de eerste 45 minuten voortreffelijk tegen het van zelfvertrouwen overlopende Team USA - en het geluk bleek nog steeds niet op.
In de tweede helft donderde de Nederlandse vechtmachine in elkaar, en dat was geen schande, dat was te verwachten. Omdat het elftal van Sarina Wiegman amper kansen creëerde was Nederland geen moment dicht bij het goud. Maar tweede van de wereld, plus kwalificatie voor de Olympische Spelen in Japan, en Sari van Veenendaal als de beste keepster van het toernooi; er is een wereldprestatie geleverd.
In de schaduw van dat aandoenlijke Nederlands elftal gebeurde er de afgelopen weken van alles.
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
Video
Alex Morgan: Niemand boos als mannen na goal naar kruis grijpen
In de halve finale tegen Engeland op het WK vierde Alex Morgan haar winnende goal door van een denkbeeldig kopje thee te nippen. Tot ergernis van de Engelsen, die de actie smakelos noemden. Ze zagen het als een aanval op het oertraditionele Engelse symbool en een verwijzing naar het begin van de Amerikaanse revolutie. Morgan reageerde ondertussen op de hetze die er ontstaan is. -
PREMIUM
Ooit Wiegmans voetbalparadijs, nu haar WK-rivaal
Een finale tegen de Verenigde Staten is voor bondscoach Sarina Wiegman extra speciaal. Dertig jaar geleden (als 19-jarige) voetbalde ze een jaar bij North Carolina Tar Heels. In Nederland snapte toen niemand haar ongekende passie voor voetbal. ,,Maar daar kwam ik in het voetbalparadijs terecht.’’ -
Wiegman krijgt standbeeld in KNVB-tuin
De succesvolle bondscoach Sarina Wiegman krijgt als eerste vrouw een beeld in de beeldentuin op de campus van de KNVB in Zeist. De trainster (49), die de Nederlandse voetbalsters naar WK-zilver leidde, wordt toegevoegd aan de tuin waar al beelden te vinden zijn van onder anderen Willem van Hanegem, Rinus Michels en Johan Cruijff. -
Van de Sanden: De media zijn in mijn kop gaan zitten dit WK
Het WK werd niet het toernooi van Champions League-winnaar Shanice van de Sanden. De rechtsbuiten vlamde in de uitzwaaiwedstrijd in Eindhoven tegen Australië, maar zag het vuurtje daarna alras doven. De IJsselsteinse baalde ervan, maar had enorme moeite met wat er over haar werd gezegd en geschreven. -
Van Dongen: In de groep leeft het gevoel dat het kan
Het Nederlands elftal leeft uiterst relaxt toe naar de finale van het WK van zondag. Van spanning of druk is niets te merken op het terras van het spelershotel in Lyon, waar Dominique Bloodworth, Merel van Dongen en Daniëlle van de Donk vooruitblikken op de grootste wedstrijd uit hun carrière. Ontspannen, zelfbewust en met af en toe een kwinkslag praten ze over het komende duel met de Verenigde Staten, de toonaangevende natie in het vrouwenvoetbal. Van Dongen beseft nog niet helemaal hoe groot de wedstrijd is. ,,Dat is misschien maar beter ook", zegt ze. ,,Hoe moeilijk ook, het is 'gewoon' een wedstrijd. Niet meer dan dat. Hoe meer je gaat nadenken over de impact daarvan, hoe verder weg je gaat van waar het om draait: de bal naar de goede kleur spelen en zorgen dat je wint.” Oranje weet dat het niet de favoriet is tegen Amerika. ,,Maar in de groep leeft wel het gevoel dat het kan. Waarop dat gebaseerd is? Op het feit dat we tot nu toe alle wedstrijden hebben gewonnen en dat we niet veel doelpunten tegen krijgen", stelt Van Dongen.
-
PREMIUMCOLUMN BARRY VAN DER HOOFT
De vrouwen verrassen op het WK in Frankrijk vriend en vijand
We speelden op het hoofdveld, negen tegen negen, van ‘zestien’ tot ‘zestien’. Hoe ver het precies was weet ik niet meer, maar in mijn herinnering schoot Tamara toch wel van een meter of dertig raak. We waren E’tjes en zij was het enige meisje in ons team. Tamara kon echt goed voetballen, stond centraal achterin en was voor niemand bang. Wij, als jongens, hadden haar er graag bij. Een paar jaar later mocht ze niet meer meedoen. Een meisje in zijn team, dat zag die knorrige trainer niet zitten. -
PREMIUMColumn
Leeuwinnen staan nog met één been in 2009
Columnist Hugo Borst is niet onder de indruk van het niveau dat Oranje dit WK, maar heeft toch vertrouwen in het bereiken van de finale. Hij heeft nog wel een tip: ,,Vergeet dat B-toernooitje in Japan!” -
Amerika vreest geweldig Oranje: ‘Zijn beter dan Spanje, Frankrijk en Engeland’
De Amerikaanse voetbalsters gaan altijd uit van eigen kracht, maar ze zijn ook op hun hoede voor Oranje. De regerend wereldkampioen treft morgen de kampioen van Europa in de finale van het WK.
