Al die potentie, zo weinig glans

Ik hoop dat Frankrijk zondag in Moskou alsnog met lege handen staat, na de finale van dit WK. Als je zo veel topspelers tot je beschikking hebt, zelfs nog grote spelers als Benzema en Lacazette thuis kunt laten, dan zou je het voetballen een goede dienst moeten bewijzen.

Maar de spelopvatting van de Franse bondscoach Didier Deschamps is beschamend, het spel van zijn ploeg is destructief, terwijl hij alles in huis heeft om ons liefhebbers te vermaken. En dat kan heus gepaard gaan met resultaten, waarom niet? Het gevaar is nu ook nog eens dat al die uitvinders dat defensieve Frankrijk willen kopiëren, want in de voetballerij lopen we het liefst in polonaise achter de winnaars aan.

In eerste instantie had ik nog wel wat sympathie voor de ploeg, omdat Kylian Mbappé indruk maakte. Maar tegen Uruguay en België zag ik dat hij nare trekjes begint te krijgen. Zijn tegenstanders willen hem raken en dat snap ik wel. Hij moet gewoon normaal doen, zoals ik ook die Lucas Hernández voortdurend op de grond zie liggen, zonder enige aanleiding.

De Fransen hebben echt geweldige spelers. Raphaël Varane is met afstand de beste verdediger dit WK. Antoine Griezmann speelt mij veel te sober, waarschijnlijk moet hij dat doen. Bij Atlético Madrid spelen ze ook compact, maar in balbezit zie ik dan veel meer van hem.