Joost Hoving
Volledig scherm
PREMIUM
© Joost Hoving

Zonder vis thuiskomen, dát was onze eer toch zeker te na?

column Willem van DamAch, kijk nou toch eens, wat leuk! Terwijl ik trachtte enig orde te scheppen in de dozen waarop ik ooit met viltstift ‘Familiearchief’ had gekalkt, kwam de foto tevoorschijn. Er staat een ventje van een jaar of zes op, blond, blauwe kaplaarzen, kniestukken op z’n broek, gele jas en een triomfantelijke grijns. Groos houdt hij een hengeltje omhoog waaraan een makreel bungelt - een gerookte  makreel, die we samen bij de visboer hadden gekocht na een middagje vruchteloos hengelen in het kanaal naar het Goese Sas.

Willem Jan van Dam

Lees Meer

  2. De winkelier heeft de rode loper weer voor ons uitgerold om onze portemonnee leeg te kunnen schudden
    PREMIUM
    column Willem van Dam

    De winkelier heeft de rode loper weer voor ons uitgerold om onze portemon­nee leeg te kunnen schudden

    Vanaf een paginagrote advertentie in deze courant keek Willeke Alberti (u weet wel, de Willeke van Spiegelbeeld en Morgen Ben Ik De Bruid) mij deze week stralend aan. Ze adviseerde me een relaxstoel te kopen. Een relaxstoel ja, ook wel relaxfauteuil genoemd. Da’s dus geen gewone huis-, tuin- en keukenstoel, neen, het betreft hier een zetel – zo leer ik na enig gegoogle - ‘die erop gemaakt is u te laten ontspannen op een manier die goed is voor uw lichaam’.
  5. Met Het Pauperparadijs in mijn bagage naar het Drentse Veenhuizen
    PREMIUM
    column Willem van Dam

    Met Het Pauperpara­dijs in mijn bagage naar het Drentse Veenhuizen

    Het bericht dreigde deze week even kopje onder te gaan in de stortvloed aan nieuws over het virus dat ons het leven al ruim een jaar zuur maakt, de Limburgers die tot hun knieën door het water waadden en de verrichtingen (waar blijven de beloofde 48 medailles?) van onze Olympiërs. Gelukkig wijdde deze courant er dinsdag alsnog een royale tweekolommer aan: de Kolonïen van Weldadigheid hebben een plaats gekregen op Unesco Werelderfgoedlijst.
  5. Hoe ik mijn verjaardag vierde
    PREMIUM
    column willem van dam

    Hoe ik mijn verjaardag vierde

    Vanaf de omslag kijkt de auteur me vanachter zijn brillenglazen met schalkse blik aan. Rood jasje, stropdas met bloemmotief, kokette laarsjes onder een donkere pantalon. De auteur wordt omringd door vijf slechts in pikante zwarte lingerie gehulde schonen, en heeft derhalve alle reden om schalks te zijn. Hoe ik mijn verjaardag vierde is de titel van de bundel met acht korte verhalen, in 1971 uitgegeven door De Bezige Bij. Het boek stond al zo’n vijftig jaar (de bladzijden zijn inmiddels vergeeld) in mijn boekenkast. Ongelezen. En waarom ik het nooit had gelezen? Geen flauw idee.

Net binnen

Meest gelezen

Meest gedeeld