PREMIUM
Zelfs de heer ’t Hart tast in het duister
Column Willem van DamDe schuifuit. Wel eens van gehoord? Ik ook niet. Tot ik op pagina 259 van Maarten ’t Harts jongste roman De Nachtstemmer belandde. De schuifuit, leerde ik daar, is een vogel. En ’t Hart kan het weten, hij is tenslotte van huis uit bioloog.
Delen per e-mail
De schuifuit is niet zo maar een vogel. Neen, schrijft ’t Hart, de schuifuit is een vogel die men volgens de Bijbel niet mag eten. Ook hier geldt dat de heer ’t Hart het ongetwijfeld bij het rechte eind heeft, gezien zijn reputatie als groot bijbelkenner.
Maar wie weet hoe de schuifuit er uit ziet?
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUMcolumn Willem van Dam
Nooit nemen we nog een hond
We hadden het ons heilig voorgenomen: nee, nooit nemen we nog een hond. -
PREMIUMcolumn Willem van Dam
Hieperdepiep, de Japanse kruiskwal is er weer!
Hoera, hij is er weer, de Japanse kruiskwal! Hij dook een paar weken geleden al ter hoogte van Kortgene op in het Veerse Meer en is nu ook nabij Wolphaartsdijk gesignaleerd. Een akelig beestje, die kruiskwal. Hij is slechts een paar centimeter groot, schijnt met graagte om zich heen te prikken en heeft het daarbij vooral gemunt op de armen, benen en buiken van argeloze zwemmers. Die krijgen van zo’n prik erge jeuk en nare zwellingen, soms zelfs zo hevig dat ze in het ziekenhuis moeten worden opgenomen. -
PREMIUMcolumn Willem van Dam
Ik zie mannen met kapsels die herinneringen oproepen aan de jaren 60
Kapster Karin uit Vlissingen verstrekt op Omroep Zeeland-tv kniptips. Het LOI biedt cursussen thuisknippen aan. Op YouTube barst het van de filmpjes met instructies voor de doe-het-zelf-kapper. Op straat zie ik mannen rondlopen met kapsels die herinneringen aan de roerige jaren 60 (‘Beter langharig dan kortzichtig!’) oproepen. In de supermarkt kom ik mevrouwen met uitgezakte permanentjes tegen die mij sterk doen denken aan de hoogbejaarde dwergpoedel van mijn oom Frits. -
PREMIUM
Nooit ontvalt ons eens een onbehouwen stuk vreten, een mispunt of chagrijn
Zodra mijn oma de brievenbus hoorde klepperen legde ze haar haakwerkje neer, spoedde ze zich op haar geruite pantoffels naar de gang, raapte het avondblad van de mat, spreidde de courant uit over het tafelkleed en bladerde meteen door naar de pagina’s met de overlijdensadvertenties. Raar vond ik dat. De sportpagina’s en de strips waren toch veel interessanter? -
PREMIUMCOLUMN WILLEM VAN DAM
Juffrouw Janny
Juffrouw Janny zetelde op de tweede verdieping van V&D in Middelburg, in een wit schort en met een breiwerkje. Juffrouw Janny hield er de toiletten spic en span, sopte de tegelwanden tot ze net zo glommen als de spiegels boven de kraakheldere wasbakken en ze knikte vriendelijk als de clientèle na gedane zaken een kwartje op haar schoteltje deponeerde.
-
PREMIUMColumn Willem van Dam
Voor geen goud zou ik in Vlissingen willen wonen
Laat ik het maar ronduit zeggen: voor geen goud zou ik in Vlissingen willen wonen. Maar toen ik Ik ben Vlissingen doorbladerde, overwoog ik bijna (ik zeg met nadruk: bijna) om naar Vlissingen te verhuizen. Want wat telt dat stadje veel leuke mensen! -
PREMIUMcolumn Willem van Dam
Ik heb nog geen definitieve keuze gemaakt
Binnenkort kan ik een brief van de minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport verwachten; of ik nu eindelijk eens wil laten weten wat met mij te doen wanneer ik ben ontslapen. Mooi woord trouwens, dat ontslapen. Het werd afgelopen zaterdag in het radioprogramma De Taalstaat van Frits Spits niet voor niets genoemd als een ‘vergeetwoord’ dat het verdient om gekoesterd te worden. Maar dat slechts terzijde. -
PREMIUMcolumn Willem van Dam
Het halve dorp sjouwt zijn ouwe meuk van zolder
Bij ons op het dorp wordt komende zaterdag veel volk verwacht. Dan is het namelijk rommelroute. Het halve dorp sjouwt zijn ouwe meuk van zolder naar beneden, flikkert die troep op een kleedje en biedt de zooi voor de eigen voordeur te koop aan.
