Willem van Dam.
Volledig scherm
PREMIUM
Willem van Dam. © Joost Hoving

Voor geen goud zou ik in Vlissingen willen wonen

Column Willem van DamLaat ik het maar ronduit zeggen: voor geen goud zou ik in Vlissingen willen wonen. Maar toen ik Ik ben Vlissingen doorbladerde, overwoog ik bijna (ik zeg met nadruk: bijna) om naar Vlissingen te verhuizen. Want wat telt dat stadje veel leuke mensen!

Willem Jan van Dam

Lees Meer

  1. Eerlijk gezegd verbaast het mij, dat er nog altijd Nederlanders zijn die ’s avonds met een gerust gemoed gaan slapen
    PREMIUM
    Column Willem van Dam

    Eerlijk gezegd verbaast het mij, dat er nog altijd Nederlan­ders zijn die ’s avonds met een gerust gemoed gaan slapen

    Het vertrouwen in onze politici heeft een dieptepunt bereikt. Het onderzoeksbureau Ipsos meldde deze week, dat 6 op de 10 Nederlanders weinig of heel weinig vertrouwen meer hebben in de landelijke politiek. Laat dat even goed tot u doordringen: meer dan de helft van de kiezers heeft beslist geen hoge pet op van hetgeen de dames en heren in Den Haag uitvreten.
  2. Jantjes Streeken
    PREMIUM
    column willem van dam

    Jantjes Streeken

    De kleine ingreep aan mijn grote teen heb ik dapper doorstaan. Wat er nog aan herinnert is een forse pleister en een tegel, door kleindochter Lieve (9) beschilderd met allerlei kleurige figuurtjes. Bij thuiskomst uit het ziekenhuis lag het kunstwerkje zorgvuldig ingepakt op tafel op me te wachten. ‘Voor Opa’, had Lieve er op geschreven. Als doekje voor het bloeden. Ze had er haar stinkende best op gedaan, dat kon je zo zien. En daarom heeft het een prominente plaats in Opa’s Museum gekregen.
  5. Die dinsdag ben ik nooit vergeten
    PREMIUM
    column willem van dam

    Die dinsdag ben ik nooit vergeten

    Een puber was ik en de Koude Oorlog bevond zich op een kookpunt. Sovjetleider Nikita Chroesjtsjov stond tijdens een vergadering van de Verenigde Naties woedend met zijn schoen (een weinig modieus modelletje, maar dat terzijde) op het spreekgestoelte te hameren. Niet heel veel later liet diezelfde Chroesjtsjov de Berlijnse Muur bouwen om te voorkomen dat de mensen van het oosten naar het westen vluchtten. De BB (Bescherming Bevolking) verspreidde huis-aan-huis brochures (‘Wenken voor de bescherming van uw gezin en uzelf’) met tips hoe te handelen als De Bom zou vallen en er werd massaal gehamsterd voor het geval dát.
  1. Van kaboem, plok en tsjakkeboem, tsjakkeboem
    PREMIUM
    column willem van dam

    Van kaboem, plok en tsjakke­boem, tsjakke­boem

    Kaboem, plok, kaboem, plok. Nee, erg ritmisch klinkt het niet, maar: hallelujah, ik ben weer aan het drummen. ‘Nou, nou, Van Dam, drummen, drummen, dat klinkt wel erg pretentieus’. Da’s waar, eerlijk gezegd doe ik slechts een poging daartoe. Lang geleden heb ik weliswaar enige tijd in een gammel gebouwtje ergens in de polder drumles gehad, maar toen al bleek ik niet bijster talentvol. Zodra mijn eerste klappen klonken, sloegen de koeien in het belendende weiland met geheven staarten op hol.
  3. Een Ajaxsupporter die per abuis in vak S is beland
    PREMIUM
    Column Willem van Dam

    Een Ajaxsuppor­ter die per abuis in vak S is beland

    Na lange tijd sta ik op zaterdagochtend weer eens langs de lijn van het voetbalveld; blauwbekkend in een ijzige wind die strak over het veld blaast, op een tijdstip dat Onze Lieve Heer eigenlijk zou moeten verbieden. Zie je dat mannetje met rugnummer 16 op zijn veel te grote blauwe shirt? Dat is kleinzoon Maddox van 6. Hij heeft pas ‘de schaar’ geleerd. Dat is, zoals iedereen kan weten sinds Abe Lenstra de passeertruc beschreef in het standaardwerkje Voetballen doe je zó (1956, pagina 59), een schijnbeweging die ‘de tegenstander radeloos maakt’.

Net binnen

Meest gelezen

Meest gedeeld