PREMIUM
Voor geen goud zou ik in Vlissingen willen wonen
Column Willem van DamLaat ik het maar ronduit zeggen: voor geen goud zou ik in Vlissingen willen wonen. Maar toen ik Ik ben Vlissingen doorbladerde, overwoog ik bijna (ik zeg met nadruk: bijna) om naar Vlissingen te verhuizen. Want wat telt dat stadje veel leuke mensen!
Delen per e-mail
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUMCOLUMN
Tussen al die heldere kinderstemmetjes klonk een monotoon gebrom
Zingen kon ze niet, mijn oudste zus. Ze zong zó vals, dat het Hoofd der School de vingers in zijn beide oren propte als mijn zus tijdens de zangles (die bestond nog in de tijd dat de Lagere School nog geen Basisschool heette) een poging deed om het Kom mee naar buiten allemaal, dan zoeken wij de wielewaal mee te zingen. -
PREMIUMColumn Willem van Dam
Hoe het aantrekken van zo’n foeilelijke trui kan bijdragen aan een mooier kinderleven, begrijp ik niet helemaal
Nee, ik trek geen foute kersttrui aan. Ik verdom het. Wie wil er nu voor Jan met de Korte Achternaam rondlopen in zo’n oogbol teisterende trui met een schele eland of een bezopen kerstman op de borst? Het antwoord: de gemeentebestuurders van Terneuzen. -
PREMIUM
Nooit ontvalt ons eens een onbehouwen stuk vreten, een mispunt of chagrijn
Zodra mijn oma de brievenbus hoorde klepperen legde ze haar haakwerkje neer, spoedde ze zich op haar geruite pantoffels naar de gang, raapte het avondblad van de mat, spreidde de courant uit over het tafelkleed en bladerde meteen door naar de pagina’s met de overlijdensadvertenties. Raar vond ik dat. De sportpagina’s en de strips waren toch veel interessanter? -
PREMIUMColumn Willem van Dam
Een tripje naar Sluis was al ver genoeg
Mijn schoonvader zaliger was niet zo’n reiziger. Een tripje naar Sluis – z’n broer Jaap had er een garagebedrijf en een winkel in souvenirs - was hem al ver genoeg. En als je informeerde of hij nog vakantieplannen had, zei hij steevast op spottende toon: ja, naar Baesdurp. Dan grijnsde hij een beetje, zette zijn geruite pet op, slofte naar zijn schuur, besteeg zijn rijwiel en trapte zich met hark en schoffel over zijn schouder naar zijn even verderop gelegen moestuin, z’n ‘lapje’ aan een kronkelwegje in ’s-Heer Hendrikskinderen. -
PREMIUMColumn Willem van Dam
Nieuw historisch museum? Ik weet wel een plekje...
En jawel hoor, er is weer eens een oude koe uit de sloot getakeld. Weet u nog, zo’n 15 jaar geleden? Er moest een Nationaal Historisch Museum komen. Was een plannetje van Jan Marijnissen, toen nog de opperbaas van de Socialistische Partij.
-
PREMIUMColumn Willem van Dam
Niet alle maatregelen zijn logisch, toch probeer ik me er aan te houden
Het nieuws ligt op straat, zeggen ze. Bij Omroep Zeeland lag het zelfs op de stoep. Niet gezien op onze Zeeuwse rampenzender? Dan zal ik u even bijpraten. Afgelopen maandag verscheen er een groepje lieden dat zich heeft verenigd onder de naam ‘Stoepkrijtrevolutie’ voor de deur van het omroepgebouw in Oost-Souburg. Ik telde negen volwassenen en een paar peuters. -
PREMIUMCOLUMN WILLEM VAN DAM
De rij wachtenden week uiteen - zijn geur werkte als een breekijzer
,,Mag ik even voor, want ik ben een oude man.” Even dacht ik dat ik het niet goed had verstaan, maar toen zei hij het nog een keer, iets dwingender: ,,Ik ben een oude man, mag ik even voor?” Hij had het niet eens hoeven vragen. De rij wachtenden week spontaan uiteen toen de man z’n winkelwagentje volgeladen met goedkope blikjes bier in de richting van de kassa van de supermarkt wrong. De geur die hij verspreidde werkte als een breekijzer. -
PREMIUM
Ik pak mijn kijker pas als er een écht vreemde snoeshaan opduikt
Rare lui, die vogelspotters. Zodra zich ergens een vreemde vogel vertoont, rukken ze massaal uit. De foto in de krant gezien? Die toonde een rijtje kleumende lieden (dikke jassen, capuchons over het hoofd getrokken) die op de Veerse Gatdam door een verrekijker staan te turen naar een kortbekzeekoet. Dat is een soort meerkoet maar dan met een iets dikkere snavel. Niet iets om opgewonden van te worden, zou ik denken.