Toen ze me in het oog kreeg, stak ze minachtend een middelvinger naar me op
Column Willem van DamOpstootje in de supermarkt. Ik had net een tros bananen in mijn mandje laten landen, toen er even verderop geschreeuw klonk: ,,Hoorde je dat? Die man zei kutwijf tegen me!’’ Wat zich precies had voorgedaan werd me niet geheel duidelijk, feit was dat een vrouw het in het gangpad tussen de snoepjes en de frisdranken aan de stok had gekregen met een fors model man op Zweedse klompen.
Delen per e-mail
PZC gebruikt je persoonsgegevens om deze reactie te kunnen plaatsen. Meer informatie vind je in ons privacy statement
Verder in het nieuws
-
PREMIUM
Column Willem van Dam Weet je wel wat voor dag het is, protesteerde ik zwakjes
Yes, Internationale Mannendag! Verwachtingsvol sloeg ik mijn ogen open; welke verwennerijen zouden mij te wachten staan? Maar kom, dacht ik, laat ik eerst mezelf een beetje verwennen en nog een uurtje blijven liggen. Dus dommelde ik weer weg. -
PREMIUM
Column Willem van Dam Ik wist mij altijd aan het strijdgewoel te onttrekken door lafhartig de zee in te rennen
Ik was een kikker. Zoals je in Engeland mods en rockers had, had je hier de kikkers en de nozems. De nozems bereden een buikschuiver – een Benelli, Kreidler of Zündapp. Zij boetseerden hun haar met gezinspotten Brylcreem tot vetkuif, droegen zwartleren jekkies en klonterden samen rond de jukebox van de friettent, waar ze naar Elvis en Cliff luisterden. -
PREMIUM
Column Willem van Dam De een beweegt zich nu voort in een scootmobiel, de ander houdt zich staande dankzij een rollator
,,Staat de muziek niet te hard voor u?’’, vroeg de serveerster toen we het eetcafé waren binnengelopen om er een biefstukje te eten. Uit de geluidsboxen klonk snoeihard Sympathy For The Devil van The Rolling Stones. Omdat The Stones wat mij betreft niet hard genoeg kunnen klinken, schudde ik het hoofd: ,,Nee hoor, voor ons niet.’’ -
PREMIUM
Column Willem van Dam Iemand informeerde of het geen tijd werd om dat ‘schaamhaar op je bakkes’ weg te snoeien
Waarom weet ik niet meer, maar ooit – het zal zo’n twintig jaar geleden zijn – besloot ik dat ik een baard wilde. Een mooie volle baard. Net zo een als die van Jan, Pier, Tjoris en Corneel die ‘te kaapr’n’ gingen varen. En zie: na een paar dagen al moest ik mij een baardtrimmer aanschaffen om het pluizige gewas op mijn kaken enigszins in goede banen te leiden. -
PREMIUM
Column Willem van Dam Kletspot
Enig idee wat een cursus ‘Kletspot’ inhoudt? Nou, ik ook niet, maar het schijnt zeer heilzaam te zijn. Laatst las ik in deze courant dat ambtenaren van het ministerie van Justitie en Veiligheid door hun leidinggevenden werden geacht zo’n workshop te volgen. Was kennelijk hard nodig, want het is een zooitje op dat ministerie.
-
PREMIUM
Column Willem van Dam En daarom stond er een zonderling in pyjamabroek met een zaklantaarn naar een dicht bewolkte hemel te knipperen
,,Zal je naar me zwaaien, als je over ons huis vliegt?’’, had ik mijn kleinzoon gevraagd. Kleinzoon zou die nacht voor het eerst in zijn vierjarige leventje samen met zijn ouders in het vliegtuig stappen voor een korte vakantie in Griekenland – een hotelletje in Kos. Reuze spannend allemaal, vond kleinzoon. Hij was er al dagen tevoren vol van. -
PREMIUM
Column Willem van Dam ‘Het is een beest van een kruimeldief’, had de verkoper ons verzekerd
Paniek in de tent: kruimelveger stuk! Zondagochtend, toen ik na een vorstelijk ontbijt op bed wat beschuitkruimels van de lakens wilde opzuigen, gaf onze kruimeldief een hikje en deed er vervolgens het zwijgen toe. Dood. Hemeltjelief, wat nu? Wat moet een mens beginnen zonder kruimelveger? -
PREMIUM
Column Willem van Dam Wel eens twee kijvende wijven aan een verschoten Perzisch tapijtje zien trekken?
Ze is gek op rommelmarkten. Zaterdagsmorgens vroeg, als ik nog niet eens de kans heb gekregen om de slaap uit mijn ogen te wrijven, staat zij al aan de rand van ons bed, schiet ze een trui en spijkerbroek aan, drukt ze een kus op mijn voorhoofd, roept ‘doei’ en weg is ze.
