PREMIUM
Slapen is niet altijd zo makkelijk als je denkt
Column Willem van DamWie is er nu gek geworden, ik of de slaapexpert? Het wemelt ervan, van die slaapexperts. Ze zijn er in alle soorten en maten. Zo presenteren verkopers van (ik noem maar wat) De Beddenkoning of Het Matrassenpaleis zichzelf graag als slaapspecialist omdat beddenboer zo gewoontjes klinkt. Er zijn slaapcoaches die ons willen leren om ‘een superslaper’ te worden, er zijn slaaptherapeuten en slaaptrainers die zeggen ons voor doorwaakte nachten te kunnen behoeden. En er bestaan zelfs slaapscholen met echte slaapjuffen. Waarmee ik maar wil zeggen: slapen is niet altijd zo makkelijk als je denkt.
Delen per e-mail
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUM
Column Willem van Dam Om met Máxima te spreken: beetje dom geweest
Je zal maar koning zijn. Of koningin. Ga je fijn saampjes op vakantie naar een Grieks eiland om er een beetje te spelevaren in je nieuwe speedbootje, neemt mevrouw Majesteit een duik in het hemelsblauwe water, ligt er weer een stel paparazzi met een enorme telelens onder een steiger op de loer. -
PREMIUM
column Willem van Dam Hieperdepiep, de Japanse kruiskwal is er weer!
Hoera, hij is er weer, de Japanse kruiskwal! Hij dook een paar weken geleden al ter hoogte van Kortgene op in het Veerse Meer en is nu ook nabij Wolphaartsdijk gesignaleerd. Een akelig beestje, die kruiskwal. Hij is slechts een paar centimeter groot, schijnt met graagte om zich heen te prikken en heeft het daarbij vooral gemunt op de armen, benen en buiken van argeloze zwemmers. Die krijgen van zo’n prik erge jeuk en nare zwellingen, soms zelfs zo hevig dat ze in het ziekenhuis moeten worden opgenomen. -
PREMIUM
Column Willem van Dam Een tripje naar Sluis was al ver genoeg
Mijn schoonvader zaliger was niet zo’n reiziger. Een tripje naar Sluis – z’n broer Jaap had er een garagebedrijf en een winkel in souvenirs - was hem al ver genoeg. En als je informeerde of hij nog vakantieplannen had, zei hij steevast op spottende toon: ja, naar Baesdurp. Dan grijnsde hij een beetje, zette zijn geruite pet op, slofte naar zijn schuur, besteeg zijn rijwiel en trapte zich met hark en schoffel over zijn schouder naar zijn even verderop gelegen moestuin, z’n ‘lapje’ aan een kronkelwegje in ’s-Heer Hendrikskinderen. -
PREMIUM
COLUMN WILLEM VAN DAM De rij wachtenden week uiteen - zijn geur werkte als een breekijzer
,,Mag ik even voor, want ik ben een oude man.” Even dacht ik dat ik het niet goed had verstaan, maar toen zei hij het nog een keer, iets dwingender: ,,Ik ben een oude man, mag ik even voor?” Hij had het niet eens hoeven vragen. De rij wachtenden week spontaan uiteen toen de man z’n winkelwagentje volgeladen met goedkope blikjes bier in de richting van de kassa van de supermarkt wrong. De geur die hij verspreidde werkte als een breekijzer. -
PREMIUM
Column Willem van Dam Zet ’s nachts voor u gaat slapen de voordeur op een kier
Even kon ik mijn ogen niet geloven. Las ik het goed? Ja verdomd, het stond er echt, op pagina 3 van deze courant: ‘Bajespersoneel: Geef softdrugs voor rust’. De situatie in gevangenissen, las ik, dreigt onhoudbaar te worden, mede doordat de gedetineerden verstoken blijven van hun stickie. Whááát? Ja precies, dat dacht ik ook.
-
PREMIUM
Column Willem van Dam Nieuw historisch museum? Ik weet wel een plekje...
En jawel hoor, er is weer eens een oude koe uit de sloot getakeld. Weet u nog, zo’n 15 jaar geleden? Er moest een Nationaal Historisch Museum komen. Was een plannetje van Jan Marijnissen, toen nog de opperbaas van de Socialistische Partij. -
PREMIUM
COLUMN WILLEM VAN DAM Ontheffing
Boer Koekoek zong ‘Den Uyl is in den olie’ en ik reed rond in een Simca 1000 Rally, een koekblikkerige oranje automobiel, maar wél voorzien van kuipstoeltjes, racestrepen en racestuur. Begin jaren zeventig. Oliecrisis. Terwijl vrijwel het ganse Nederlandse volk des zondags vol chagrijn achter de vitrage zat omdat het met zijn autootje de weg niet op mocht, scheurde ik fluitend met mijn Simca over nagenoeg verlaten ’s Heeren Wegen. -
PREMIUM
COLUMN WILLEM VAN DAM Têêlezeêkertje
Zondag was Chiel Jacobusse op de radio. Ja precies, de Chiel Jacobusse van het Zeeuwse Landschap; de Chiel Jacobusse die met enige regelmaat in deze krant een natuurrubriek vult; de Chiel Jacobusse die vijf jaar geleden de Goessche Diep Fondsprijs van het Prins Bernhard Cultuurfonds ontving, als blijk van waardering voor - zoals het destijds in de PZC werd geformuleerd – het ‘dichterbij brengen’ van de Zeeuwse natuur.
