Willem van Dam.
Volledig scherm
PREMIUM
Willem van Dam. © Joost Hoving

Slapen is niet altijd zo makkelijk als je denkt

Column Willem van DamWie is er nu gek geworden, ik of de slaapexpert? Het wemelt ervan, van die slaapexperts. Ze zijn er in alle soorten en maten. Zo presenteren verkopers van (ik noem maar wat) De Beddenkoning of Het Matrassenpaleis zichzelf graag als slaapspecialist omdat beddenboer zo gewoontjes klinkt. Er zijn slaapcoaches die ons willen leren om ‘een superslaper’ te worden, er zijn slaaptherapeuten en slaaptrainers die zeggen ons voor doorwaakte nachten te kunnen behoeden. En er bestaan zelfs slaapscholen met echte slaapjuffen. Waarmee ik maar wil zeggen: slapen is niet altijd zo makkelijk als je denkt.

Willem van Dam

Delen per e-mail

Lees Meer

  2. Ik had zo'n vaag vermoeden van wat er komen zou
    PREMIUM
    COLUMN WILLEM VAN DAM

    Ik had zo'n vaag vermoeden van wat er komen zou

    ,,Weet je waar jíj eens een stukkie over moet schijven…?’’ Met een dwingende wijsvinger priemde de man in mijn richting. Ik had bij de slager net een onsje rookvlees, een bakje likkepot (in de reclame!) en een pond gehakt (half om half) besteld, toen hij vlak naast me kwam staan. ,,Ho, ho, ho’’, deinsde ik terug, ,,denk om de anderhalve meter, hé?’’ Maar daar trok hij zich niet heel veel van aan.
  3. Een zak vol afdankertjes
    PREMIUM
    COLUMN WILLEM VAN DAM

    Een zak vol afdanker­tjes

    ,,Zo’’, zei mevrouw Van Dam op bevelhebberige toon, ,,duik jij je klerenkast eens in en stop al je broeken, truien en jasjes die je nooit meer draagt hier maar in.’’ Ze hield me een plastic zak voor, die goededoelenclub Simavi die ochtend door onze brievenbus had gewurmd met het verzoek deze te vullen met overbodig geworden kleding en schoeisel. Die afdankertjes, beloofde Simavi, worden vervolgens verkocht om met de opbrengst daarvan mooie dingen te doen in verre en minder ontwikkelde landen.
  4. Met een doffe plof knalde het meesje tegen het glas
    PREMIUM
    Column Willem van Dam

    Met een doffe plof knalde het meesje tegen het glas

    Plots zat-ie op het aanrecht. Zo maar, op een zonnige zondagmiddag. Een verdwaald koolmeesje. Was pardoes door de openstaande tuindeuren ons huis binnengevlogen. Een mooi beestje, zwarte en gele veertjes en met een paar kraaloogjes die paniek uitstraalden. Bevreesd hief het diertje de staart, deponeerde een angstpoepje op het keukenblad, fladderde weg en landde op mijn bureau waar het - op het toetsenbord van de computer waarop ik nu dit stukje tik - weer een poepje achterliet. Maar ja, neem dat zo’n beestje eens kwalijk. Doe je niet. Toch?
  1. Ik pak mijn kijker pas als er een écht vreemde snoeshaan opduikt
    PREMIUM

    Ik pak mijn kijker pas als er een écht vreemde snoeshaan opduikt

    Rare lui, die vogelspotters. Zodra zich ergens een vreemde vogel vertoont, rukken ze massaal uit. De foto in de krant gezien? Die toonde een rijtje kleumende lieden (dikke jassen, capuchons over het hoofd getrokken) die op de Veerse Gatdam door een verrekijker staan te turen naar een kortbekzeekoet. Dat is een soort meerkoet maar dan met een iets dikkere snavel. Niet iets om opgewonden van te worden, zou ik denken.
  2. Als ik in mijn hele lange leven twee tientjes aan vuurwerk heb gespendeerd, is dat veel
    PREMIUM
    Column Willem van Dam

    Als ik in mijn hele lange leven twee tientjes aan vuurwerk heb gespen­deerd, is dat veel

    Kaboem!!!! Buiten klinkt een donderslag. Is het een cobra 6 BP met 5,5 gram buskruit? Een PS5 Shark Supremo Pirotechnika met Spaans kruit? Met dat soort vragen moet je bij mij niet aankomen. Van vuurwerk heb ik geen verstand. Nooit gehad ook. Als kind mocht ik van mijn ouders wel eens een zakje sterretjes kopen. Tot ik, het was op oudejaarsdag 1953, een brandend sterretje op het gloednieuwe tafelkleed liet vallen – groot gat natuurlijk. Sindsdien geen sterretjes meer voor mij.
  3. Het wil maar niet lukken met die ouderenpartijen
    PREMIUM
    Column Willem van Dam

    Het wil maar niet lukken met die ouderenpar­tij­en

    Ach gossie, die Henk. Deed dagenlang alsof hij met zijn hond op de hei aan het wandelen was om eens goed over zijn toekomst na te denken, richtte hij intussen stiekempjes een nieuwe partij op: de Partij voor de Toekomst (PvdT). Waaruit maar weer eens bleek, dat Henk zeer bedreven is in het veiligstellen van zijn eigen toekomst; geloof maar niet, dat Henk ook maar één moment heeft overwogen om de Kamerzetel die hij namens 50Plus bezette, beschikbaar te stellen.
Alle video's

Columns

Net binnen

Meest gelezen

Meest gedeeld