PREMIUM
Ik wist het wel: er is nog hoop
Column Willem van DamOok ik heb mezelf afgerasterd. Moest van Rutte. Omdat ik aan een lichte neusverkoudheid lijd, mag ik al sinds een paar dagen het huis niet uit. Erg? Mwah. Eindelijk kan ik zonder enige wroeging de mevrouw met de collectebus voor een gesloten deur laten staan. Eindelijk kan ik de man van de pakketdienst die bij ons een pakje voor de buren wil afleveren, vanachter de geraniums gebaren dat hij het maar een deurtje verderop moet regelen.
Delen per e-mail
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUMColumn Willem van Dam
De Rijdende Rechter hoeft zich voorlopig nog niet te vervelen
Heb je duiven? Dan heb je ook stront! Het is een waarheid als een koe. Ik ken een duivenmelker die veel te laat op het bruiloftsfeest van zijn dochter verscheen, omdat hij eerst wilde wachten tot al zijn duiven binnen waren. En toen hij eindelijk in de feestzaal arriveerde, had hij verzuimd zijn blauwe stofjas uit te trekken en zijn sloffen te verruilen voor een ordentelijk schoenenpaar. Stront aan de knikker natuurlijk. -
PREMIUMColumn Willem van Dam
Een brandbrief? Welnee, een smeulend bermbrandje
En jawel hoor, daar hebben we er weer eentje: een brandbrief. Ditmaal zijn Zeeuwse overheden de afzenders. Ze vragen de minister van economische zaken om horecaondernemers die zijn gedupeerd door de coronamaatregelen ruimhartig te compenseren. -
PREMIUMColumn Willem van Dam
Over de berenlul doen gruwelijke verhalen de ronde
Laten we het eens over de berenlul hebben. De berenlul, ook wel open ruggetje, open been, doelpaal of leuning genoemd, is een vet vette lekkernij, verkrijgbaar in de betere snackbar. Zo’n snackbar als bij ons vroeger om de hoek; Snackbar ’t Hoekje, inderdaad. -
PREMIUMColumn Willem van Dam
Ik was van plan te schrijven over een bejaarde bedrieger
Ik was van plan een stukje te schrijven, waarin ik Sinterklaas tot op de enkels afbrandde. Ik wilde schrijven, dat ik de man een bejaarde bedrieger vind. Een uitslover bovendien, met die rare stok die hij staf noemt, met zijn pluizige baard, dat rode gordijn dat hij als mantel gebruikt, die malle mijter en dat dikke boek waarin hij zogenaamd van al die goedgelovige kindertjes de ondeugden heeft neergepend. -
Column Willem van Dam
Kijk eens wat een lekker toetje: vanillepudding met bosbessensaus!
Ziezo. De kerstboom is ontmanteld, de kerstkaarten liggen in de kliko, de laatste oliebollen en appelflappen zijn met de laatste slokken bubbeltjeswijn weggespoeld. Hè, hè, het leven kan eindelijk zijn gewone gangetje weer hernemen.
-
PREMIUMcolumn Willem van Dam
Bloed aan de Paal
Weet u nog? 1978. Neerlands Hoop in Bange Dagen. Bloed aan de Paal. Bram & Freek zongen: -
PREMIUMcolumn Willem van Dam
1 april
De plannen lagen klaar. ’s Morgens met z’n allen naar Scharendijke, dan een gezamenlijke lunch en ter afsluiting een potje bowlen. Doen we elk jaar, iets leuks. Ter nagedachtenis van Ron, de man van onze dochter Margje en de vader van onze kleindochters Fay en Ruby. Maar helaas: corona maakt meer kapot dan je lief is. -
PREMIUMCOLUMN WILLEM VAN DAM
Têêlezeêkertje
Zondag was Chiel Jacobusse op de radio. Ja precies, de Chiel Jacobusse van het Zeeuwse Landschap; de Chiel Jacobusse die met enige regelmaat in deze krant een natuurrubriek vult; de Chiel Jacobusse die vijf jaar geleden de Goessche Diep Fondsprijs van het Prins Bernhard Cultuurfonds ontving, als blijk van waardering voor - zoals het destijds in de PZC werd geformuleerd – het ‘dichterbij brengen’ van de Zeeuwse natuur.