Heibel in de tent
Column Willem van DamKamperen is kut. Wees eerlijk: wie gaat er nou slapen in een benauwd tentje op een ongemakkelijk luchtbed, terwijl thuis een comfortabel ledikant wacht dat je je ooit voor veel geld hebt laten aansmeren door een ‘slaapspecialist’ van de firma Rust Zacht?
Delen per e-mail
PZC gebruikt je persoonsgegevens om deze reactie te kunnen plaatsen. Meer informatie vind je in ons privacy statement
Verder in het nieuws
-
PREMIUM
Column Willem van Dam Oude kaas
,,Ja, hé zeg, ík ben aan de beurt.’’ Bij de kaaskraam op de markt wilde ik net een pond Goudse bestellen, toen ik een elleboog in mijn zij voelde. Naast me stond een bejaarde vrouw van – ik schat – achter in de tachtig. Nepbontje, stevig gestifte lippen, permanente wave. Leunend op haar rollator keek ze me bestraffend aan. ,,Je mag niet voordringen, jongeman!’’ -
PREMIUM
COLUMN WILLEM VAN DAM Eén schoen
Soms kan ik bij het lezen van deze courant een grijns niet onderdrukken. De pagina met de strips sla ik vaak als eerste op. Niet vanwege die strips, maar vooral omdat ik graag door het rubriekje ‘Lezers helpen lezers’ grasduin. Daarin worden de meest intrigerende oproepjes geplaatst. ‘Wie heeft interesse in de gekleurde dopjes van insulinenaaldjes?,’ of ‘Voor mijn vader zoek ik vingerhoedjes met Piggelmee-afbeeldingen’; wat móét een mens daarmee? -
PREMIUM
Column Willem van Dam Weerzien
Telefoon. ,,Hallo, Rob hier.’’ ,,Rob?’’ ,,Ja, je neef. Neef Rob.’’ Verrek, mijn neef Rob. Zeker vijftig jaar niet gezien. ,,We doen een weekendje Zeeland’’, zegt neef Rob. ,,En we willen eens bij je langs komen. Zou je dat leuk vinden?’’ -
PREMIUM
Column Willem van Dam Trots als een aap met zeven staarten
Zo trots als een aap met zeven staarten waren we; kleinzoon Hero benoemd tot Pupil van de Week! Een begerenswaardige functie is dat, Pupil van de Week. Want hij ( kan tegenwoordig ook een zij zijn, voetballende meiden winnen steeds meer terrein) wordt zeer in de watten gelegd. -
PREMIUM
Column Willem van Dam Kampioen
En zo zat ik in de trein, onderweg naar een oord ergens ver weg in het land. Met een fluitketel op mijn schoot. Sommigen van mijn medereizigers zag ik denken: ‘wat móet die vent met die fluitketel?’. Een brutaaltje begon zelfs het Flip Fluitketellied te hummen - u weet wel, van André van Duin met een fluitketel als hoofddeksel in een poffertjeskraam.
-
PREMIUM
COLUMN WILLEM VAN DAM Pielemuisje
,,Weet je wat jij moet doen?’’, had de huisarts gezegd, ,,je moet eens wat meer bewegen. Ga lekker fietsen. Of zwemmen.’’ -
PREMIUM
Column Willem van Dam Arduin
Neen, meneer Van Wijk ken ik niet persoonlijk. Ik heb zijn foto de afgelopen dagen wel een paar keer in de krant zien verschijnen. Maar omdat mijn moedertje mij van jongs af leerde dat je iemand nooit op zijn uiterlijk mag beoordelen, doe ik dat nu ook niet. -
PREMIUM
Column Willem van Dam Storinkje
Daar ben je dus mooi klaar mee. ’s Morgens rond de klok van negenen. Even kijken of er nog e-mailtjes zijn. Vergeet het, geen internetverbinding. En de tv en de huistelefoon doen het ook al niet. Ach, storinkje, zal zo wel over zijn. Hoop je.
