Heibel in de tent
Column Willem van DamKamperen is kut. Wees eerlijk: wie gaat er nou slapen in een benauwd tentje op een ongemakkelijk luchtbed, terwijl thuis een comfortabel ledikant wacht dat je je ooit voor veel geld hebt laten aansmeren door een ‘slaapspecialist’ van de firma Rust Zacht?
Delen per e-mail
PZC gebruikt je persoonsgegevens om deze reactie te kunnen plaatsen. Meer informatie vind je in ons privacy statement
Verder in het nieuws
-
PREMIUM
COLUMN WILLEM VAN DAM Mallotig loopje
Naar Spijkenisse gereden, daar schijn je te kunnen lachen. Ze hebben er sinds een half jaar een voetgangersoversteekplaats, waar je met een mallotig loopje overheen moet: het silly walk-zebrapad. De oversteekplaats ligt in het centrum, tegenover het stadhuis en een warenhuis dat vanwege zijn rookworst enige faam geniet. -
PREMIUM
Column Willem van Dam Ziekte
Ik heb een poos met vraagtekens op mijn voorhoofd naar de foto zitten staren die zaterdag op de voorpagina van het Zeeuwse katern van deze krant stond. De foto toonde een gezelschapje dat zich rond een bakplaat met kreeften had verzameld. ‘Influencers op bezoek in Yerseke’ luidde de kop. Het bijschrift meldde, dat het hier een kookworkshop voor influencers betrof. Gooi maar in mijn pet, dacht ik; influencers, wat zijn dát nou weer? -
PREMIUM
COLUMN WILLEM VAN DAM De allerbeste
Een piepklein boekje is het. Met een harde kaft. Het heet Papa, bedankt, was in mijn boekenkast aan de wandel gegaan en had zich onder een dun laagje stof achter de brede ruggen van de driedelige Dikke van Dale verstopt. Het kwam tevoorschijn, toen ik tijdens een potje Scrabble een dreigend handgemeen de kop probeerde in te drukken door de juiste spellingswijze van een veel punten scorend woord (rinocerossen of rhinocerosssen?) in de Van Dale op te zoeken. -
PREMIUM
Column Willem van Dam Wedergeboorte
Een wedergeboorte heeft plaatsgevonden: Sjors en Sjimmie zijn terug. U weet wel, die twee van de Rebellenclub. Ongeveer twintig jaar geleden hielden zij op te bestaan, vorige week las ik dat ze weer tot leven zijn gewekt. -
PREMIUM
COLUMN WILLEM VAN DAM Jokkebrokken
Hè, hè, eindelijk, daar zijn we ook weer vanaf. Van die lieden die ons van alles en nog wat voorspiegelden, omdat ze een zeteltje in Provinciale Staten begeerden. De voorbije vier jaar vrijwel niets van ze vernomen, maar de afgelopen paar weken doken ze plots overal op om hun opvattingen uit te venten; ze propten onze brievenbussen vol met folders, overlaadden ons op marktpleinen en in winkelstraten met brochures.
-
PREMIUM
COLUMN WILLEM VAN DAM Snelle hap
,,Hebben ze hier geen mes en vork?’’, informeerde ik naïef. Alsof ik van een andere planeet kwam. Natúúrlijk hebben ze hier geen mes en vork, hier wordt men geacht met de handen te eten. -
PREMIUM
Column Willem van Dam Keffertje
Natúúrlijk heb ik de kieswijzer geraadpleegd. Want stemmen gá ik, de twintigste. Alleen op wie? Eerlijk gezegd volg ik de provinciale politiek niet zo nauwgezet. Jaren geleden, toen ik nog verslaggever was, moest ik ambtshalve wel eens een vergadering van Provinciale Staten bijwonen. Dat waren doorgaans weinig opwindende voorstellingen, zodat ik vaak reeds na een half uurtje indutte. Mogelijk heb ik daardoor wel eens een belangwekkend nieuwtje gemist. Mocht dat zo zijn, dan bied ik de lezers van deze courant (en mijn hoofdredacteur van toen) alsnog mijn welgemeende verontschuldigingen aan. -
PREMIUM
Column Willem van Dam Feestje
,,Wat zullen we dit keer met m’n verjaardag doen?’’ Mevrouw Van Dam keek me vragend aan. Ze had duidelijk geen zin in wéér een huis vol visite. Zó’n gedoe allemaal. Bovendien, waar laten we de meute? Ons huis is niet klein uitgevallen, maar onze familie en vriendenkring evenmin. En zie je ons weer zitten, met z’n allen, braaf in een kringetje - een kop koffie en een taartje op schoot. Saai toch?
