PREMIUM
Er zullen altijd lieden zijn bij wie ik beslist niet zal aankloppen
Ik lees: ‘De Koninklijke Marechaussee heeft (…) vijf Sudanese vluchtelingen uit een vrachtwagen in de haven van Vlissingen gehaald. De mannen, vier minderjarig, waren in België in de wagen gekropen met als doel in Engeland te komen.’
Delen per e-mail
Ik lees de reacties:
‘Terug ermee. We hebben al genoeg zorgen.’
‘Klep weer snel dicht en terug.’
‘Terugsturen naar het land van herkomst.’
‘Direct aanpakken deze vluchtelingen, rechtstreeks terug (…) naar hun thuisland sturen en meteen daar aan de slag, mouwen opstropen én handjes laten wapperen!’
Enzovoorts, enzovoorts.
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUM
Saai werd het nooit, daar aan de Irislaan
Ja, ja, ik was er ook bij, die zaterdagavond de 18e augustus 1990. En ik stond, net als al die andere ruim vierduizend toeschouwers, hartstochtelijk te juichen toen Remco van Keeken de 1-0 scoorde en de 2-0. Het stadionnetje (nou ja, stadionnetje – een paar wankele tribunes, vier lichtmasten en een koek & zopietent) aan de Irislaan zat bommetjevol. En wat weinigen verwachtten gebeurde: RBC werd door VC Vlissingen met een 2-0 nederlaag naar huis gestuurd. -
PREMIUM
column Willem van Dam Hij deed me denken aan een dorpsveldwachter
Ze is al bijn-a in de vergetelheid verdronken, Rita Verdonk. Ja precies, die Rita Verdonk (‘niet links, niet rechts, maar recht door zee!’) van de politieke eendagsvlieg Trots op Nederland (TON). Weet u nog, het relletje dat ontstond toen een imam weigerde haar de hand te schudden? Vrijwel het hele land sprak er schande van. -
PREMIUM
column Willem van Dam Hieperdepiep, de Japanse kruiskwal is er weer!
Hoera, hij is er weer, de Japanse kruiskwal! Hij dook een paar weken geleden al ter hoogte van Kortgene op in het Veerse Meer en is nu ook nabij Wolphaartsdijk gesignaleerd. Een akelig beestje, die kruiskwal. Hij is slechts een paar centimeter groot, schijnt met graagte om zich heen te prikken en heeft het daarbij vooral gemunt op de armen, benen en buiken van argeloze zwemmers. Die krijgen van zo’n prik erge jeuk en nare zwellingen, soms zelfs zo hevig dat ze in het ziekenhuis moeten worden opgenomen. -
PREMIUM
Column Willem van Dam Om met Máxima te spreken: beetje dom geweest
Je zal maar koning zijn. Of koningin. Ga je fijn saampjes op vakantie naar een Grieks eiland om er een beetje te spelevaren in je nieuwe speedbootje, neemt mevrouw Majesteit een duik in het hemelsblauwe water, ligt er weer een stel paparazzi met een enorme telelens onder een steiger op de loer. -
PREMIUM
Column Willem van Dam Zelfs de heer ’t Hart tast in het duister
De schuifuit. Wel eens van gehoord? Ik ook niet. Tot ik op pagina 259 van Maarten ’t Harts jongste roman De Nachtstemmer belandde. De schuifuit, leerde ik daar, is een vogel. En ’t Hart kan het weten, hij is tenslotte van huis uit bioloog.
-
PREMIUM
COLUMN WILLEM VAN DAM Ik stond weer in de winkel van groenteboer Geerlings
Ik weet ook wel, de tijdmachine van professor Barabas bestaat niet echt. Maar toch, toch reisde ik deze week meer dan zestig jaar terug in de tijd. Dankzij Facebook. Want daarop verschenen oude zwart-wit foto’s van de buurt waarin ik ruim een halve eeuw geleden opgroeide. -
PREMIUM
Column Willem van Dam Weet je wel wat voor dag het is, protesteerde ik zwakjes
Yes, Internationale Mannendag! Verwachtingsvol sloeg ik mijn ogen open; welke verwennerijen zouden mij te wachten staan? Maar kom, dacht ik, laat ik eerst mezelf een beetje verwennen en nog een uurtje blijven liggen. Dus dommelde ik weer weg. -
PREMIUM
Column Willem van Dam Nieuw historisch museum? Ik weet wel een plekje...
En jawel hoor, er is weer eens een oude koe uit de sloot getakeld. Weet u nog, zo’n 15 jaar geleden? Er moest een Nationaal Historisch Museum komen. Was een plannetje van Jan Marijnissen, toen nog de opperbaas van de Socialistische Partij.
