PREMIUM
Een zak vol afdankertjes
Delen per e-mail
,,Zo’’, zei mevrouw Van Dam op bevelhebberige toon, ,,duik jij je klerenkast eens in en stop al je broeken, truien en jasjes die je nooit meer draagt hier maar in.’’ Ze hield me een plastic zak voor, die goededoelenclub Simavi die ochtend door onze brievenbus had gewurmd met het verzoek deze te vullen met overbodig geworden kleding en schoeisel. Die afdankertjes, beloofde Simavi, worden vervolgens verkocht om met de opbrengst daarvan mooie dingen te doen in verre en minder ontwikkelde landen.
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
Column Willem van Dam
Plaats 2 van component als in de sleuf op component B
,,Kijk’’, riep mevrouw Van Dam enthousiast, ,,dat is wat voor ons.” Ze plantte haar wijsvinger op een advertentie in het ochtendblad waarin een verzendhuis tegen een prettig prijsje schoenenrekken te koop aanbood. ,,Hm, hm”, humde ik instemmend. -
PREMIUMColumn Willem van Dam
Slapen is niet altijd zo makkelijk als je denkt
Wie is er nu gek geworden, ik of de slaapexpert? Het wemelt ervan, van die slaapexperts. Ze zijn er in alle soorten en maten. Zo presenteren verkopers van (ik noem maar wat) De Beddenkoning of Het Matrassenpaleis zichzelf graag als slaapspecialist omdat beddenboer zo gewoontjes klinkt. Er zijn slaapcoaches die ons willen leren om ‘een superslaper’ te worden, er zijn slaaptherapeuten en slaaptrainers die zeggen ons voor doorwaakte nachten te kunnen behoeden. En er bestaan zelfs slaapscholen met echte slaapjuffen. Waarmee ik maar wil zeggen: slapen is niet altijd zo makkelijk als je denkt. -
PREMIUMColumn Willem van Dam
Met mijn stembiljet kan ik drie keer de muren van het toilet behangen
Vroeger, ja vroeger, toen was alles nog prettig overzichtelijk. De roomsen stemden op Romme, de christelijken op Tilanus of Zijlstra. Wie in een fabriek werkte, stemde op Drees, de winkelier hield het op Oud. En dan waren er nog wel een paar partijtjes, maar die deden er niet zo veel toe. Moet je nu eens kijken! -
PREMIUMColumn Willem van Dam
De luie stoel voor de tv is weer vrij
En jawel hoor, Het Virus sloeg ook in familiekring toe. Het kreeg onze oudste dochter en haar hele gezin te pakken. Hondsberoerd voelden ze zich. Al dagenlang zitten ze opgesloten in hun huisje. Ze mogen zich onder geen beding buiten vertonen, laat staan dat ze konden verschijnen op het feestje van hun jongste nichtje dat zaterdag haar derde verjaardag vierde. -
PREMIUMColumn Willem van Dam
Als ik in mijn hele lange leven twee tientjes aan vuurwerk heb gespendeerd, is dat veel
Kaboem!!!! Buiten klinkt een donderslag. Is het een cobra 6 BP met 5,5 gram buskruit? Een PS5 Shark Supremo Pirotechnika met Spaans kruit? Met dat soort vragen moet je bij mij niet aankomen. Van vuurwerk heb ik geen verstand. Nooit gehad ook. Als kind mocht ik van mijn ouders wel eens een zakje sterretjes kopen. Tot ik, het was op oudejaarsdag 1953, een brandend sterretje op het gloednieuwe tafelkleed liet vallen – groot gat natuurlijk. Sindsdien geen sterretjes meer voor mij.
-
PREMIUMColumn Willem van Dam
Onze Wop is zó knap, dat hij later misschien wel minister wordt
- ,,Opa, wil je me voor het slapen gaan nog een verhaaltje vertellen?” -
PREMIUMcolumn Willem van Dam
‘Hé vuurtoren’, riepen we hem vaak pesterig na
Hrôôs waren ze in Haamstede, stik hrôôs. Hun vuurtoren, uitgerekend hún vuurtoren, prijkte pontificaal op wat destijds het mooiste Nederlandse bankbiljet ooit werd genoemd: het briefje van 250 gulden, ontworpen door de graficus Ootje Oxenaar. -
PREMIUM
Jarenlang blies de blower ladingen confetti om mijn oren
Jippie, geen carnaval! Geen dronkenmansgehos in de kroegen. Geen polonaises in de straten. Met een zucht van verlichting sloeg ik mijn krantje dicht. Als ik ergens een hekel aan heb, is dat carnaval. Welk weldenkend mens haalt het in zijn hoofd om drie dagen lang vermomd als peer of pompoen door het leven te gaan?
Meest gelezen
Webwinkel
Meest gedeeld
-
PREMIUM
Hoe lang kan je eigenlijk op je tandvlees lopen?
-
PREMIUM
Het zou zo de setting van een detective kunnen zijn
-
PREMIUM
Ik stak de loftrompet en ze bloeide open voor mijn ogen
-
PREMIUM
Alsof het ‘onvoorstelbare, onvoorspelbare’ nooit meer kan gebeuren
-
PREMIUM
Niet de eerste keer dat ik mijn schuldgevoel afkocht bij de McDrive
