PREMIUM
Dia-avondje
COLUMN WILLEM VAN DAMZo eens per jaar haalde mijn vader de diaprojector tevoorschijn en installeerde hij het projectiescherm, hetgeen altijd met enige krachttermen gepaard ging − mijn vader was niet zo heel handig. Dan kwamen mijn ome Ed en tante Manna op bezoek, serveerde mijn moeder extra lekkere koekjes bij de koffie en klonk de gehele avond het geklik-klak van de diaraampjes die in de projector werden geschoven.
Delen per e-mail
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
Column Willem van Dam
Kijk eens wat een lekker toetje: vanillepudding met bosbessensaus!
Ziezo. De kerstboom is ontmanteld, de kerstkaarten liggen in de kliko, de laatste oliebollen en appelflappen zijn met de laatste slokken bubbeltjeswijn weggespoeld. Hè, hè, het leven kan eindelijk zijn gewone gangetje weer hernemen. -
PREMIUMcolumn Willem van Dam
‘Hé vuurtoren’, riepen we hem vaak pesterig na
Hrôôs waren ze in Haamstede, stik hrôôs. Hun vuurtoren, uitgerekend hún vuurtoren, prijkte pontificaal op wat destijds het mooiste Nederlandse bankbiljet ooit werd genoemd: het briefje van 250 gulden, ontworpen door de graficus Ootje Oxenaar. -
PREMIUM
Zou die nieuwe burgemeester van Urk nou spijt hebben?
Vraagje. Zou die Cees van den Bos er erg veel spijt van hebben dat hij het destijds in zijn hoofd haalde om te solliciteren naar de functie van burgemeester van Urk? Zou hij het betreuren dat hij er nog benoemd werd ook? Laten we wel wezen, Van den Bos, tot voor kort namens de SGP wethouder van de gemeente Schouwen-Duiveland, moet wel het een en ander gewend zijn. Hij komt tenslotte van Bruinisse, een dorp vol vissers en eigenheimers; Bruinisse wordt niet voor niets de republiek Bru genoemd. Wat dat betreft heeft Urk veel weg van Bruinisse. Ook daar veel vissersvolk en eigenzinnige types, van wie er velen net als in Bru des zondags braaf ter kerke gaan. -
PREMIUMColumn Willem van Dam
De ene strijd voor tolvrij is de andere niet
Hoed, pijp, wandelstok: Honoré Colsen, veehandelaar, raadslid en bovenal actievoerder. Hij is al veertig jaar dood, maar vergeten is hij allerminst. In Zeeuws-Vlaanderen hoor je nog wel eens de verzuchting: ‘Ach, hadden we nog maar een Honoré Colsen’. Hij werd de Burgemeester van Sluiskil genoemd. Anderen vonden die titel aan de iets te bescheiden kant en ‘kroonden’ hem tot de Onderkoning van Sluiskil. -
PREMIUMcolumn Willem van Dam
Nooit nemen we nog een hond
We hadden het ons heilig voorgenomen: nee, nooit nemen we nog een hond.
-
PREMIUMColumn Willem van Dam
Een zwijnenstal? Dan had moeder Van Dam het appartementje van de Rolling Stones niet gezien...
Ik beken: in mijn jonge jaren was ik een enorme smeerkees. Ik heb het mijn moedertje zaliger honderden keren horen roepen: ,,Jongen, ruim je rotzooi toch eens achter je kont op.’’ En later, toen ik op mezelf was gaan wonen, heb ik haar vele malen mismoedig het hoofd zien schudden als ze de moed had kunnen opbrengen om mij op te zoeken in mijn woonhol, een afbraakpand in het centrum van de stad waar ik opgroeide. ,,Jongen, zo heb ik je toch niet opgevoed.’’ -
PREMIUMColumn Willem van Dam
Het wil maar niet lukken met die ouderenpartijen
Ach gossie, die Henk. Deed dagenlang alsof hij met zijn hond op de hei aan het wandelen was om eens goed over zijn toekomst na te denken, richtte hij intussen stiekempjes een nieuwe partij op: de Partij voor de Toekomst (PvdT). Waaruit maar weer eens bleek, dat Henk zeer bedreven is in het veiligstellen van zijn eigen toekomst; geloof maar niet, dat Henk ook maar één moment heeft overwogen om de Kamerzetel die hij namens 50Plus bezette, beschikbaar te stellen. -
PREMIUMColumn Willem van Dam
Briefje aan Loes
Edelachtbare Vrouwe, beste Loes,