PREMIUM
Dia-avondje
COLUMN WILLEM VAN DAMZo eens per jaar haalde mijn vader de diaprojector tevoorschijn en installeerde hij het projectiescherm, hetgeen altijd met enige krachttermen gepaard ging − mijn vader was niet zo heel handig. Dan kwamen mijn ome Ed en tante Manna op bezoek, serveerde mijn moeder extra lekkere koekjes bij de koffie en klonk de gehele avond het geklik-klak van de diaraampjes die in de projector werden geschoven.
Delen per e-mail
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUMColumn Willem van Dam
Het wil maar niet lukken met die ouderenpartijen
Ach gossie, die Henk. Deed dagenlang alsof hij met zijn hond op de hei aan het wandelen was om eens goed over zijn toekomst na te denken, richtte hij intussen stiekempjes een nieuwe partij op: de Partij voor de Toekomst (PvdT). Waaruit maar weer eens bleek, dat Henk zeer bedreven is in het veiligstellen van zijn eigen toekomst; geloof maar niet, dat Henk ook maar één moment heeft overwogen om de Kamerzetel die hij namens 50Plus bezette, beschikbaar te stellen. -
PREMIUMcolumn Willem van Dam
Hij deed me denken aan een dorpsveldwachter
Ze is al bijn-a in de vergetelheid verdronken, Rita Verdonk. Ja precies, die Rita Verdonk (‘niet links, niet rechts, maar recht door zee!’) van de politieke eendagsvlieg Trots op Nederland (TON). Weet u nog, het relletje dat ontstond toen een imam weigerde haar de hand te schudden? Vrijwel het hele land sprak er schande van. -
PREMIUMCOLUMN WILLEM VAN DAM
Ik kieperde mijn voorraadje beklapjes in de kliko
Niet dat ik vaak van het openbaar vervoer gebruik maak, maar toch, je weet maar nooit. Als ik straks onverhoopt in bus, trein of tram moet stappen omdat een verre tante of neef het loodje heeft gelegd en ten grave moet worden gedragen, ben ik verplicht een mondkapje te dragen. -
Column Willem van Dam
Plaats 2 van component als in de sleuf op component B
,,Kijk’’, riep mevrouw Van Dam enthousiast, ,,dat is wat voor ons.” Ze plantte haar wijsvinger op een advertentie in het ochtendblad waarin een verzendhuis tegen een prettig prijsje schoenenrekken te koop aanbood. ,,Hm, hm”, humde ik instemmend. -
PREMIUMColumn Willem van Dam
De klok had nog geen twee minuten weggetikt: herdersmatje
Hoon was mijn loon. Een keer per jaar verzamelen een stuk of tien wat oudere heren van het dorp zich rond het schaakbord om een toernooitje te spelen. Dat gebeurt doorgaans in een genoeglijke ambiance. De gastheer zorgt voor een voorraad bier en wijn gelijk aan die van een bescheiden buurtsuper.
-
PREMIUM
Nooit ontvalt ons eens een onbehouwen stuk vreten, een mispunt of chagrijn
Zodra mijn oma de brievenbus hoorde klepperen legde ze haar haakwerkje neer, spoedde ze zich op haar geruite pantoffels naar de gang, raapte het avondblad van de mat, spreidde de courant uit over het tafelkleed en bladerde meteen door naar de pagina’s met de overlijdensadvertenties. Raar vond ik dat. De sportpagina’s en de strips waren toch veel interessanter? -
PREMIUM
Jarenlang blies de blower ladingen confetti om mijn oren
Jippie, geen carnaval! Geen dronkenmansgehos in de kroegen. Geen polonaises in de straten. Met een zucht van verlichting sloeg ik mijn krantje dicht. Als ik ergens een hekel aan heb, is dat carnaval. Welk weldenkend mens haalt het in zijn hoofd om drie dagen lang vermomd als peer of pompoen door het leven te gaan? -
PREMIUMCOLUMN WILLEM VAN DAM
Optiefen vuig tuig, hier waken wij!
Buurtpreventie, bij ons op het dorp doen ze er ook aan. Een bescheiden bordje, bevestigd aan een lantarenpaal bij de entree van het dorp, waarschuwt lieden met kwalijke bedoelingen: ‘Attentie Buurtpreventie’. Met andere woorden: optiefen vuig tuig, hier waken wij!
