Willem van Dam.
Volledig scherm
PREMIUM
Willem van Dam. © Joost Hoving

De ene strijd voor tolvrij is de andere niet

Column Willem van DamHoed, pijp, wandelstok: Honoré Colsen, veehandelaar, raadslid en bovenal actievoerder. Hij is al veertig jaar dood, maar vergeten is hij allerminst. In Zeeuws-Vlaanderen hoor je nog wel eens de verzuchting: ‘Ach, hadden we nog maar een Honoré Colsen’. Hij werd de Burgemeester van Sluiskil genoemd. Anderen vonden die titel aan de iets te bescheiden kant en ‘kroonden’ hem tot de Onderkoning van Sluiskil.

  1. Een Ajaxsupporter die per abuis in vak S is beland
    PREMIUM
    Column Willem van Dam

    Een Ajaxsuppor­ter die per abuis in vak S is beland

    Na lange tijd sta ik op zaterdagochtend weer eens langs de lijn van het voetbalveld; blauwbekkend in een ijzige wind die strak over het veld blaast, op een tijdstip dat Onze Lieve Heer eigenlijk zou moeten verbieden. Zie je dat mannetje met rugnummer 16 op zijn veel te grote blauwe shirt? Dat is kleinzoon Maddox van 6. Hij heeft pas ‘de schaar’ geleerd. Dat is, zoals iedereen kan weten sinds Abe Lenstra de passeertruc beschreef in het standaardwerkje Voetballen doe je zó (1956, pagina 59), een schijnbeweging die ‘de tegenstander radeloos maakt’.
  1. Dan werden de stoelen in een kring gezet
    PREMIUM

    Dan werden de stoelen in een kring gezet

    We noemden haar tante - tante Rietje. Tante Rietje was geen echte tante, ze was een overbuurvrouw. Maar omdat zij nogal vaak (soms té vaak) bij ons over de vloer kwam, noemden wij haar tante. Tante Rietje was getrouwd met Jopie. Geen ome Jopie, oh nee, geen sprake van! Want Jopie was een klein, onaangenaam mannetje, wiens geringe gestalte werd gecompenseerd door een paar grote handen, waarmee hij graag op Rietje los timmerde. Als Jopie zijn gramschap weer eens op haar wilde botvieren, zocht zij meestal een veilig heenkomen in onze bovenwoning. En zo was Rietje gaandeweg van overbuurvrouw tot tante gepromoveerd.