Marianne Vos klopt Lucinda Brand en pakt acht jaar na laatste wereldtitel haar achtste regenboogtrui in het veld

Al in de eerste ronde werd de toon door de Nederlandse ploeg gezet. Ceylin del Carmen Alvarado had de beste start, maar hinderde in de tweede bocht heel even Vos. De renster van Jumbo-Visma bleef overeind en maakte aan het einde van de eerste ronde samen met Brand en Alvarado deel uit van de kopgroep. Persico uit Italië zorgde nog heel even voor een andere kleur dan oranje in de kopgroep, maar het blauwe truitje verdween na een serieuze versnelling van Brand al net zo snel van het voortoneel. Vos en Brand, de twee topfavorieten, reden samen verder.

Bij het ingaan van de vierde ronde vroeg Brand nadrukkelijk om een overname, maar Vos weigerde en dat zorgde voor een hoofdschuddende Brand. Ze moest en zou het zelf moeten oplossen, Vos bleef aan haar plakken als een magneet en vertrouwde volledig op haar sprint. In de vierde ronde stuurde Brand breeduit een bocht in en kon Vos niet anders dan de koppositie overnemen, tot genoegen van de regerend wereldkampioene. Ondertussen had Alvarado in de strijd om het brons weer gezelschap gekregen van Persico.

Met nog twee ronden te gaan had Brand de leiding weer overgenomen en deelde Vos op het oplopende stuk een eerste speldenprik uit. Ze trok stevig door tot boven en liet Brand kraken, maar breken deed ze niet. Niet veel later probeerde Vos het opnieuw, maar wederom zonder succes. Het moest in de slotronde gebeuren en daarin draaide het op een sprint uit. Vos zat in ideale positie om de klus te klaren en deed dat ook. Acht jaar na haar laatste wereldtitel pakte ze haar achtste regenboogtrui in het veld. ,,Ik kan het echt niet geloven. Ik wist dat het een moeilijke wedstrijd zou worden. Lucinda is zo moeilijk te kloppen. Ze voerde de druk ook enorm op. Ik heb dat later in de wedstrijd ook geprobeerd, maar wegkomen zat er niet in. Ik moest kalm blijven en focussen op de sprint.”

Vos werd in 2006 in Zeddam voor het eerst wereldkampioen, van 2009 tot en met 2014 volgden nog eens zes wereldtitels. De laatste weken toonde ze in vorm te zijn door als enige Brand enkele keren te verslaan. Vos werd langzaam weer een favoriet voor de titel genoemd. Dat mocht, zei ze. ,,Want het zegt iets over de vorm waarin ik verkeer.” Ook erkende ze nog steeds wedstrijdspanning te voelen, ondanks het al zo succesvolle verleden. ,,Maar een WK blijft altijd bijzonder. Of het nu je eerste is of je zeventiende. Veel teruggekeken heb ik niet vooraf. Ik concentreerde me op deze wedstrijd.”

Veel is er volgens Vos niet veranderd in die acht jaar tussen haar laatste titel en het hernieuwde succes in Fayetteville. ,,Ik ben altijd blijven doen wat ik al die jaren deed. Met een geweldige steun van mijn familie en de ploeg (Jumbo-Visma). Ik ben dankbaar dat ik hier weer op de hoogste trede mag staan.”

Persico profiteerde in de slotronde van een slippertje van Alvarado en veroverde het brons. De Rotterdamse renster eindigde als vierde voor landgenotes Yara Kastelijn en Manon Bakker. Inge van der Heijden zorgde er met haar negende plek voor dat alle Nederlandse vrouwen in de top-10 eindigden.