Waarom opeens zoveel van je collega’s zwanger zijn

Ligt het aan mij of is iedereen ineens zwanger? Het begon met een paar out-of-offices van samenwerkingspartners en hier en daar een blije aankondigingen op Twitter. Vervolgens meldden zich binnen een week twee vriendinnen en een sportmaatje met heuglijk nieuws. Ik kan niet naar buiten kijken of er heupwiegen vrouwen met een enorme toeter door de straat.

Misschien kloppen mijn waarnemingen en is er een heuse coronacrisis-babyboom aan de gang. Een jaar geleden waren de coronapuppy’s niet aan te slepen, het zou zomaar kunnen dat mensen zich toen realiseerden dat ze best iets meer dan een cactus in leven kunnen houden en dat die trend nu is overgeslagen naar mensenbaby’s. Over een half jaar weten we meer.

Het zou ook kunnen dat mijn blik wordt vertroebeld door de frequentie-illusie. Heb je iets ontdekt, dan zie je het ineens overal. Dat overkomt iedereen wel eens. Een vriend krijgt een baan bij een bedrijf dat je nog niet kende en ineens duikt die organisatie regelmatig op in reclames en gesprekken. Van dat nieuwe model lease-auto blijken er nog heel veel rond te rijden, sterker nog: in je straat alleen al staan er twee! Nooit eerder gezien.

Het heeft te maken met hoe je je aandacht richt. Er valt zoveel te zien en te horen in onze wereld, we kunnen dat nooit allemaal tegelijkertijd waarnemen. Je hersenen beginnen daar niet eens aan, ze laten veel informatie gewoon niet binnen. Alleen wat belangrijk is, wordt verwerkt. Meestal zijn dat nieuwe dingen, of zaken die veel emotie oproepen. Je eigen naam bijvoorbeeld, die hoor je op een druk feestje overal bovenuit.

Door de frequentie-illusie kun je onterecht gaan denken dat iets ineens veel vaker voorkomt, gewoon omdat je er meer op let. Iets om in je oren te knopen als je vast bent gelopen in een negatieve groef. Omdat mijn werk bestaat uit het bijsturen van onwenselijk gedrag, zie ik alleen nog de aso’s die door rood licht rijden en grofvuil naast containers zetten. En holy guacamoly, al die denkfouten! Soms zet ik dus expres even mijn roze bril op en richt ik mijn aandacht op wat ik liever wil zien: aardige mensen die naar elkaar omkijken. En tjonge, dat blijken er veel!

Meer weten over psychologie en werk? Lees Chantals boeken Waarom perfectionisten zelden gelukkig zijn, 13 tips tegen perfectionisme (2021) en Ons feilbare denken op het werk (2018).

Bekijk hier al onze video’s over werk en carrière: