Deze ‘oubollige’ opening kun je in een sollicitatiebrief beter vermijden
sollicitatietipBegin jij je motivatiebrief standaard met ‘geachte...’ en spreek jij de ontvanger aan met u en uw? Als het aan recruiter Jesse Geul ligt, stop je daar nu meteen mee. Op Intermediair vertelt hij waarom je best mag tutoyeren als je solliciteert.
Wie begint zijn motivatiebrief met ‘geachte’? Statistisch gezien steekt nu minstens de helft van de lezers zijn hand op. Wie van deze mensen heeft dit woord het afgelopen jaar gebruikt in een conversatie? Waarschijnlijk niemand.
Het is mijn persoonlijke missie geworden om te zorgen dat deze oubollige opening verdwijnt. Niemand praat zo, dus waarom zou je dan een motivatiebrief op die manier beginnen?
Op LinkedIn heb ik deze discussie al meermaals aangezwengeld en het enige antwoord dat ik krijg, is dat het van respect zou getuigen naar de lezer. Een onbegrijpelijke dooddoener als je het mij vraagt. Vooralsnog is er niemand geweest die mij kan uitleggen waarom beginnen met ‘beste’ van minder respect getuigt. Sterker nog, door te beweren dat geachte van respect getuigt, insinueer je dat beste dat dus niet doet. In dat geval moet ik iedereen die ik de afgelopen tien jaar heb gemaild mijn excuses aanbieden.
Geen enkele rationele verklaring
Dit diepgewortelde geloof waar vooralsnog geen enkele rationele verklaring voor is heeft wel een sterke correlatie met leeftijd. Het valt mij op dat voornamelijk mensen vanaf een bepaalde leeftijd deze theorie aanhangen. Welke leeftijd dat is, durf ik niet te zeggen, en het leek mij niet gepast daar naar te vragen, aangezien ze kennelijk al gechoqueerd zijn door het woordje beste.
Hetzelfde geldt voor tutoyeren. Dat is onlosmakelijk verbonden met je aanhef, want open je met geachte, dan kun je onmogelijk verderop in je brief doen alsof je samen geknikkerd hebt. Dus het kiezen van de juiste aanhef bepaalt de toon van je hele brief.
Bij dat formele taalgebruik heb je toch het idee dat iemand een format van internet heeft geplukt, maar per ongeluk een dagvaarding van de rechtbank heeft gebruikt
Als het aan mij ligt, schrijft iedereen een brief zoals hij of zij in de reguliere professionele omgeving communiceert: vrijwel altijd met een moderne aanhef, gevolgd door je en jij. Op deze manier leest een brief persoonlijker en geloofwaardiger. Bij dat formele taalgebruik heb je toch het idee dat iemand een format van internet heeft geplukt, maar per ongeluk een dagvaarding van de rechtbank heeft gebruikt.
Vooraf bellen
Een veelgehoord bezwaar om niet gelijk te tutoyeren, is dat men de ontvanger nog niet eerder heeft gesproken. Dit gevoel begrijp ik, maar daarom moet je dus vooraf bellen met de contactpersoon van de vacature. Zodra je iemand gesproken hebt, kun je je brief ook veel beter richten.
Herinner je je nog dat je vroeger in de klas niet aan het opletten was en de meester ineens je naam riep? Dat schrikeffect werkt nog steeds. Als ik tientallen brieven door moet spitten en ik lees ‘beste Jesse’, dan trigger je mijn aandacht. Bij ‘geachte meneer Geul’ ben ik bang dat ik per ongeluk de post van mijn opa heb geopend.
Ik vind het ouderwets taalgebruik. Een traditionele manier van communiceren die zijn bestaansrecht alleen nog ontleent aan het feit dat mensen bang zijn ervan af te stappen. Ik ben er dan ook van overtuigd dat dit een generatiekloof is en daarmee op zijn retour. De vraag die jij jezelf moet stellen, is aan welke kant van de evolutie jij wil staan.
Bekijk hier ook alle tips van sollicitatie-expert Mourad voor een geslaagde banenjacht:
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
Energierekening
Ruud is van de variabele contracten: ‘Met de huidige energieprijzen pakt dat wat minder uit’
Hoeveel geld besteed jij aan energie in huis? Hoe probeer je de kosten omlaag te brengen? Deze vragen stellen we elke week aan een Nederlander. Vandaag: Ruud Koot (60) uit Amersfoort. -
Zo maak je in de eerste sollicitatieronde al indruk
Solliciteren tijdens een pandemie is lastig. Veel branches liggen stil en het aantal vacatures loopt terug. Daarom geven we je samen met Intermediair wekelijks tips om ook tijdens de coronacrisis het beste uit je sollicitaties te halen. Deze week: hoe val je op, nog vóórdat het aankomt op assessments en sollicitatiegesprekken? -
Zo zorg je dat zelfs je meest luie collega zijn kopje in de vaatwasser zet
Gedragspsycholoog Chantal van der Leest bekijkt onze gedragingen op de werkvloer: wie of wat bepaalt onze dagelijkse beslissingen? Vandaag: je collega’s opvoeden. -
PREMIUM
Ronald strijdt voor hogere kilometervergoeding in gehandicaptenzorg: ‘Ik krijg 8 cent per kilometer’
Werknemers die vallen onder de CAO Gehandicaptenzorg krijgen voor woon-werkverkeer een kilometervergoeding van 8 cent. Met alle gestegen brandstofprijzen, is dat veel te laag, vindt Ronald Pruysen (56). De Zwijndrechtenaar voert daar nu strijd over met zijn werkgever ASVZ. -
PREMIUM
Goedkoper op vakantie met een hybride die sneller laadt? Zo (on)zinnig is dat
Steeds meer plug-in hybrides hebben een CCS-laadpoort, waarmee je tussendoor sneller kunt laden en – in theorie – veel meer op stroom kunt rijden. Kun je daarmee echt brandstof (en geld) besparen door onderweg zoveel mogelijk te ‘stekkeren’? We nemen de proef op de som richting Zuid-Frankrijk.
-
PREMIUM
Lavendel Anouk is voor kweker Paul de bestverkochte soort ooit: 20.000.000 plantjes in héél Europa
Ze zijn niet aan te slepen en je ziet ze overal. In de tuin, langs de weg, op terras en balkon. Lavendelplanten zijn megapopulair en worden met miljoenen verkocht. Alle soorten doen het goed, maar de absolute topseller is ‘Anouk’ van lavendelkweker Paul van der Salm uit Boskoop. -
De beste consoles voor op de achterbank
Het is zomer en dat betekent voor veel gezinnen een lange reis met de auto richting de vakantiebestemming. Wil je die rit iets comfortabeler maken of zit jouw kroost niet te wachten op zes uur lang ‘ik zie wat jij niet ziet’ spelen? Zorg dan dat je een handheld of draagbare spelcomputer meeneemt. -
PREMIUM
Dansscholen keren schoorvoetend terug na corona, maar de klap die ze kregen was hard
Dansscholen deden het goed. Tot corona kwam. Ze verloren 30 procent van hun 1,4 miljoen cursisten, maar die lijken nu - schoorvoetend - weer de weg terug te vinden. ,,Dansen is zo heerlijk. Ik heb veel pijntjes. Maar niet als ik dans.”