Ben jij te perfectionistisch? De ‘80/20-regel’ kan je helpen

Minutenlang nadenken over die perfecte zin in dat mailtje. Je uren zorgen maken dat je iets bent vergeten of iets over het hoofd hebt gezien. Een uur langer aan je bureau blijven zitten omdat je dat ene taakje nog niet goed genoeg vindt. ’s Nachts opstaan om je werk nog één keer te checken. Als je een beetje perfectionistisch bent aangelegd, kan je dat in de moderne werkomgeving flink parten spelen.

Je wordt namelijk niet alleen beoordeeld op of je werk van perfecte kwaliteit is, maar ook op hoevéél je gedaan krijgt. Daar wringd bij perfectionisten de schoen: iets voor 100 procent goed krijgen kost ontzettend veel tijd - tijd die je op je werkdag meestal niet hebt. Als je iemand bent die niet kan rusten voordat het werk volmaakt is afgeleverd, hoef je dus niet te rekenen op veel rust.

De oplossing voor perfectionistische neigingen is niet proberen nooit meer perfectionistisch zijn. Wat wel kan helpen: weten wanneer je goed gebruik kunt maken van je perfectionisme, en wanneer niet. Er zijn namelijk wel degelijk dingen in het werk die perfectie vereisen - al zijn het er in de meeste banen niet zoveel. 

Die presentatie die je moet geven voor een belangrijk publiek, de eindberekening van de administratie die naar de fiscus moet, het toedienen van precies de juiste hoeveelheid verdoving in de operatiekamer: allemaal dingen die juist geholpen zijn bij een beetje perfectionisme. Daarvoor is nattevingerwerk niet voldoende.

Voor alle andere dingen geldt: gebruik de 80/20-regel. Die stelt dat iets voor 80 procent goed krijgen ongeveer 20 procent van je tijd en energie kost. Maar aan de laatste 20 procent die nodig is om iets echt perféct te krijgen, kun je zomaar 80 procent van je tijd en energie kwijt zijn.

Het is een investering die maar zelden de moeite waard is: een ‘8’ is ook al hartstikke prima. Het voorbereiden van een vergadering, het opstellen van een mailtje, een eerste versie van een tekst schrijven - het hoeft allemaal lang niet perfect te zijn. Sterker nog: waarschijnlijk heeft niemand het door als je hier en daar een steek laat vallen. Heb je bijvoorbeeld de d/t-fout in de eerste alinea van deze column opgemerkt? Nee? Dat bedoel ik nou. ‘Goed genoeg’ is goed genoeg.

Goed nieuws dus: je hoeft niet volledig af te kicken van je perfectionistische neigingen. Het is echter wel handig om te weten wanneer je deze wel kunt botvieren, en wanneer niet. Iets perfect maken dat dat helemaal niet hoeft te zijn: parels voor de zwijnen. En bovendien flink zonde van je tijd.

Thijs Launspach is psycholoog en stressexpert. Hij schreef hierover de boeken Fokking druk (2018), Werken met millennials (2019) en Werk kan ook uit (2020).