Wendy Wagenmakers.
Volledig scherm
PREMIUM
Wendy Wagenmakers. © Ernesta Verburg

Vlissingen, stad van mondaine discounters

column wendy wagenmakersToen ik zeventien jaar geleden een baan kreeg bij de Walcherse redactie van deze krant, had ik geen idee waar ik moest gaan wonen. Middelburg of Vlissingen, het was mij als import om het even, ik was al lang blij dat ik aan de bak kon. Waarop een van mijn nieuwe collega’s me van top tot teen bestudeerde en stellig concludeerde: ,,Vlissingen.”

  1. En maar opscheppen over lege stranden na etenstijd
    PREMIUM
    column wendy wagenmakers

    En maar opscheppen over lege stranden na etenstijd

    Hoe langer ik in Zeeland woon, hoe meer eigenaardigheden me opvallen. ‘Ergens om komen’, liefst nog zonder spatie, was de eerste. ‘Da’s geen waar!’ de tweede, op de voet gevolgd door ‘laat maar doen’ wanneer je het juist níet moet doen. En als je goed luistert, hoor je vreemde vervoegingen: je hebben, je gaan... Maar de laatste tijd valt me een nieuwe op: Zeeuwen gaan niet naar hét strand, nee, ze gaan naar stránd. Naar strand, zonder het.