Tatoeagetellend op de rand van het pierenbadje

Het was de laatste dag van de vakantie en tegen beter weten in liet ik het kroost kiezen hoe het deze wenste in te vullen, waarna ik de badpakken zuchtend bijeen raapte en wij even later ons gezinsgeluk mochten beproeven (‘jij had toch muntjes?’ - ‘ik zie maar één zwembandje’ - ‘nee, niet de deur openmaken!’) in de krappe kleedhokjes van het zwembad in Goes.