PREMIUM
Stilletjes zat ze achter het enige tafeltje dat niet was opgestapeld
column Wendy WagenmakersZaterdagavond haalde ik eten bij ons favoriete restaurantje in Vlissingen. Het was er donker en stil. De eigenaresse zat aan het enige niet opgestapelde tafeltje, achter een boek met bestellingen. Stoof, pulled pork, garnalenkroketten - ja hoor, alles klopte. Ik hoorde hoe in de keuken papieren zakken werden opengesperd.
Delen per e-mail
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUMColumn Wendy Wagenmakers
Tot bedaren gebracht door een dwerg op goudglimmende sneakers
Het was eruit voor ik er erg in had. En als Ernesto uut Erremu niet toevallig dertig minuten vastzat bovenin een bloedstollende attractie, had ik van het bestaan van de hele kermis niet eens geweten, maar na zo'n feestloze zomer konden we thuis ook best een verzetje gebruiken. Het gejuich van de kinderen overstemde het gezucht van hun vader. -
COLUMN WENDY WAGENMAKERS
Bikinitrimmer van de baas
‘De oliebollenkramen staan weer op elke hoek van de straat en menig collega neuriet All I want for Christmas: de gezelligste tijd van het jaar is aangebroken. Hét moment waarop we lekker de tijd hebben om uitgebreid te koken, te tafelen, bij te lezen, te luieren of als het even kan... de sneeuw in te duiken.’ -
PREMIUMcolumn Wendy Wagenmakers
Wegduiken achter de pindakaas
,,Na dertig jaar zet-ie je ook niet meer tegen de wasmachine, zakmazehhe.” -
Coronaspugers
We hadden het er van de week nog over. Ik kwam terug van de Hema waar een medewerkster, zo’n lieverd die je vaker ziet dan je eigen familie, vertelde dat ze momenteel elke dag verdrietig thuiskomt omdat ze zo vaak wordt uitgescholden door mensen die weigeren een mandje te dragen. In sommige landen wordt in supermarkten gespuugd naar zorgpersoneel, schreef een vriendin. Ik googelde ‘corona’ en ‘bespuugd’ en mijn maag keerde om. Een buschauffeur in Maastricht, een conductrice in Amersfoort, een politieagent in Breda: allemaal kregen ze een fluim van idioten voor wie spontaan de term coronaspuger is ontstaan. -
PREMIUMColumn Wendy Wagenmakers
Zô, me hae mae weer es, mompelde Sinterklaas
Misschien was het ook gewoon handiger geweest om hem onder zijn echte naam in mijn telefoon op te slaan. Platschorre. Nu was het Sinterklaas die schreef dat ze er bijna waren. En natuurlijk las mijn zoon dat. Hij staakte prompt zijn schoorsteenliedjes en keek kritisch in het rond. Zelfs zijn zusjes vielen stil. ,,En waarom zijn opa en oma hier eigenlijk? Gaat iemand mij nog vertellen wat er in vre-des-naam aan de hand is?”
-
PREMIUMColumn Wendy Wagenmakers
De film die je normaal gesproken snel wegzapt
Al zeker een uur zit ik naar een hagelwit scherm te staren. Waar moet je in vredesnaam je wekelijkse leuterstukje over schrijven als je plotseling een rol speelt in het soort film dat je normaal gesproken snel wegzapt? Een surrealistische wereld, maar dan echt. -
PREMIUMColumn Wendy Wagenmakers
Trump als redder der mensheid
Al die tijd heb ik me afzijdig gehouden. Ik ben geen epidemioloog, infectioloog, microbioloog, laat staan viroloog en ik ben ook geen Doutzen die na een paar uur scrollen alle ins en outs wel kent, dus ik vorm geen mening en meng me niet in welke coronadiscussie dan ook. -
PREMIUMColumn Wendy Wagenmakers
Mijn erfenis in een Aldi-tas
,,Meneer, wat vraagt u voor dat maandverband?”