Wendy Wagenmakers
Volledig scherm
PREMIUM
Wendy Wagenmakers © Ernesta Verburg

Mijn bekentenis over AliExpress

Column Wendy WagenmakersDe VVD, vurig pleitbezorger van de vrije markteconomie, wil dat de Nederlandse overheid ingrijpt om bedrijven te beschermen tegen oneerlijke concurrentie van bijvoorbeeld Alibaba. Volgens de liberalen zijn Nederlandse ondernemers de dupe van de opmars van Chinese webwinkels.

Redactie Laatste update: 07:14

Delen per e-mail

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en Google privacybeleid en de gebruiksvoorwaarden zijn van toepassing.

Ik bestel ook weleens bij AliExpress. Al voelt dat hardop uitspreken altijd een beetje als bekennen dat je een winkeldiefstal hebt gepleegd. Want je koopwaar dien je toch vooral te halen bij de kruidenier om de hoek.

Daar ben ik het van harte mee eens. En gelukkig zijn wij in Vlissingen gezegend met 's lands beste boekhandelaar, de liefste drogistfamilie, een stel dat onze kinderen in de coolste kleding steekt en nog een reeks ondernemers die hun nek uitsteken om ons met een goed gevoel en een gevulde boodschappentas te laten thuiskomen.
PZC gebruikt je persoonsgegevens om deze reactie te kunnen plaatsen. Meer informatie vind je in ons privacy statement

Verder in het nieuws

  1. Volgevreten kop, oké, maar kom niet aan ons pap
    PREMIUM
    Column Wendy Wagenmakers

    Volgevre­ten kop, oké, maar kom niet aan ons pap

    Het land door een taaie tijd loodsen en intussen nog afscheid van je moeder moeten nemen ook. Wat je ook van Mark Rutte vindt, ik geloof dat momenteel niemand graag met hem zou willen ruilen. Toch vonden mensen, ook in Zeeland, het nodig digitale rotopmerkingen te maken over de minister-president op de dag dat bekend werd dat zijn moeder was overleden. ‘Nu hij nog’ of ‘Zal ons een rotzorg zijn’. RTL nieuws zocht wat van deze reaguurders op en vroeg ze naar de reden van hun boosheid. De een hing direct de hoorn op, de ander betuigde spijt en de rest was gewoon boos. ,,Ik mag die vent niet.”
  4. Dingen die drie maanden geleden onvoorstelbaar leken
    PREMIUM
    Column Wendy Wagenmakers

    Dingen die drie maanden geleden onvoorstel­baar leken

    Veiligheidsregio’s blikken terug op rustige Moederdag Het was een kop die zondagavond de nieuwspagina’s domineerde. Eentje die duizelde. Want wie had pakweg drie maanden geleden durven bevroeden dat burgemeesters nog eens blij zouden zijn met lege winkelstraten? Dat de politie steden met rood-witte linten zou afzetten omdat mensen nieuwe sandalen gaan kopen met de kinderen? Dat jongeren worden bekeurd als ze aan een picknicktafel zitten te kaarten, dat kickboksleraren een strafblad riskeren als ze hun pupillen lekker mee naar het strand nemen.
  1. Coronaspugers

    Coronaspu­gers

    We hadden het er van de week nog over. Ik kwam terug van de Hema waar een medewerkster, zo’n lieverd die je vaker ziet dan je eigen familie, vertelde dat ze momenteel elke dag verdrietig thuiskomt omdat ze zo vaak wordt uitgescholden door mensen die weigeren een mandje te dragen. In sommige landen wordt in supermarkten gespuugd naar zorgpersoneel, schreef een vriendin. Ik googelde ‘corona’ en ‘bespuugd’ en mijn maag keerde om. Een buschauffeur in Maastricht, een conductrice in Amersfoort, een politieagent in Breda: allemaal kregen ze een fluim van idioten voor wie spontaan de term coronaspuger is ontstaan.
  2. Woonde ik maar in Zeeland, schreef ze terug
    PREMIUM
    Column Wendy Wagenmakers

    Woonde ik maar in Zeeland, schreef ze terug

    In de week dat de ene buurman bedacht dat dit een goed moment was om zijn huis te gaan verbouwen, de andere buurman besloot zijn racemotor af te stoffen, onze kinderen de omschakeling naar zomertijd aangrepen als excuus om ‘s avonds pas te gaan slapen als de laatste ster aan de hemel was verschenen, de zoon zichzelf bekroonde tot getalenteerd moppentapper, de peuter prompt in een poepscheetfase belandde, staartdelingen mijn hoofd op hol brachten, en ik ook al geen beste thuiskapster bleek, we onze vakantie moesten annuleren zonder garantie er ooit een rooie cent van terug te zien, onze knusse stadstuin op het noorden bleek te liggen, de vaatwasser het loodje legde, de katten letterlijk de gordijnen in vlogen en ikzelf ook geen kind meer kon zien, viel het niet mee lichtpuntjes te vinden in deze hele lockdownellende.

Columns

Net binnen

Meest gelezen

Webwinkel

Meest gedeeld