PREMIUM
Maar ja, die arme beleggers moeten érgens naartoe met hun centjes
COLUMN WENDY WAGENMAKERS‘Naast het bed van elke Zeeuw, staat een bed voor een toerist’ kopte mijn krantje gisterochtend. Ik keek verschrikt naast het mijne, zag ineens voor me hoe daar plotseling een opblaasmatje zou liggen met een snurkende toerist erop, maar ontwaarde gelukkig enkel een nachtkastje.
Delen per e-mail
Maar toch, 342.000 slaapplaatsen tegenover 385.000 inwoners. Wie Zeeland nog ooit knus of kneuterig durft te noemen, heeft het helemaal mis. En is waarschijnlijk al lange tijd niet meer in Cadzand of zelfs maar Dishoek geweest. Ik schrok me rot toen we daar vorig jaar pannenkoeken wilden eten op wat ooit een schattig pleintje was. Compleet verroompottiseerd.
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUMCOLUMN WENDY WAGENMAKERS
Een zakcentje van 62 miljoen
Terwijl de media in de ban waren van de talkshowoorlog tussen televisiemensen die op televisie praten over andere televisiemensen die televisieprogramma's maken over weer andere televisiemensen, schoven twee nieuwsberichten naar de achtergrond. Ik haal ze graag nog even naar voren. -
PREMIUMcolumn wendy wagenmakers
Alleen twee dikke beentjes staken nog boven de golven uit
Het mag dan allemaal niet zo monumentaal zijn, verre van hip en happening, de bewoners onverstaanbaar: voor mij is er geen dierder plek op aard dan Westkapelle. Nergens smaken de frietjes zo lekker als bij de vuurtoren, nergens kijk je verder weg over het water dan daar. Dus draaiden we zondag nog voor zeven uur onze ouwe Bedford de zonverlichte Zeedijk op om een plekje te zoeken. Tien minuten later lag de oudste telg al in het water, sloeg de jongste de eerste paal van haar zandkasteel en zuchtte de middelste om mama’s superlatieven. -
PREMIUMColumn Wendy Wagenmakers
Zo’n piemel kan er dus gewoon af
Het was woensdagmiddag en ik stoof traditiegetrouw klokslag half één het schoolplein op, ietsiepietsie later misschien, ik had nog net de bel gehoord tijdens het parkeren, strikte half-struikelend een veter en voegde me bij de ouders die staarden naar de deur om te zien wie er als eerste naar buiten zou komen en met welk humeur. -
PREMIUMcolumn wendy wagenmakers
Never-nooit dat ik op hem ga stemmen, maar ik kon Wopke wel zóenen
,,Mag ik niet éven rustig plassen?” -
PREMIUMColumn Wendy Wagenmakers
Een bos grijze krullen en de mooiste mornin’ die je ooit gehoord hebt
Mooi idee was dat van onze redactie, om stamgasten te interviewen over hun kroegloze periode. Ook ik mocht er eentje portretteren. Een collega opperde een vaste cafégast in Middelburg, een andere collega kende nog wel wat mensen in Domburg. Maar ik wist al lang wie ik moest hebben: Monty.
-
PREMIUMColumn Wendy Wagenmakers
En anders nemen we wel klapstoeltjes mee, flesje bubbels erbij, pannetje bitterballen...
Ik had me nog zo voorgenomen niet wéér over De Maatregelen te gaan zeuren, en was vastbesloten ook het C-woord eens vakkundig te mijden, maar toen las ik iets en brak mijn klomp opnieuw in duizend stukken. -
PREMIUMColumn Wendy Wagenmakers
Kutkerst
Nederland worstelt met feestdagen, luidde de kop. In het artikel eronder somde RTL Nieuws de resultaten op van een onderzoek waaruit bleek dat een derde van alle Nederlanders kerst heel belangrijk vindt en de helft van alle mensen het erg vindt als ze dat dit jaar niet met familie kunnen vieren. -
PREMIUMColumn Wendy Wagenmakers
Dingen die drie maanden geleden onvoorstelbaar leken
Veiligheidsregio’s blikken terug op rustige Moederdag Het was een kop die zondagavond de nieuwspagina’s domineerde. Eentje die duizelde. Want wie had pakweg drie maanden geleden durven bevroeden dat burgemeesters nog eens blij zouden zijn met lege winkelstraten? Dat de politie steden met rood-witte linten zou afzetten omdat mensen nieuwe sandalen gaan kopen met de kinderen? Dat jongeren worden bekeurd als ze aan een picknicktafel zitten te kaarten, dat kickboksleraren een strafblad riskeren als ze hun pupillen lekker mee naar het strand nemen.
