Wendy Wagenmakers.
Volledig scherm
PREMIUM
Wendy Wagenmakers. © Ernesta Verburg

Maak dat je wegkomt, wolf, en kom nooit meer terug

column wendy wagenmakersUnieke beelden vanaf de Veluwe: elf wolven die door de hei scharrelen voor het oog van een wildcamera. Met zwiepende staarten en helverlichte ogen. Nooit eerder is in ons land zo’n grote roedel gefilmd.

  1. En anders kan Sigrid Kaag altijd nog Jacques Suurmond bellen
    PREMIUM
    Column Wendy Wagenmakers

    En anders kan Sigrid Kaag altijd nog Jacques Suurmond bellen

    Ik werkte een jaar of vier bij de krant toen ik door mijn chef naar de begrotingsraad van de gemeente Vlissingen werd gestuurd. Ik verstijfde. In mijn prille loopbaan had ik van alles gedaan: rienkriej-reportages, interviews met jubilerende echtparen, wethouders aan de tand gevoeld over gevaarlijke kruispunten, de plaatselijke PvdA ondersteboven gekeerd; het lukte allemaal, maar financiële stukken liet ik steevast aan me voorbij gaan. En dan moest ik, die op het vwo economie inruilde voor Latijn en een gat in de lucht sprong met een 2,8 voor wiskunde (A, natuurlijk) omdat ik zo nét een vijf haalde en ternauwernood mijn diploma binnen had, naar de begrotingsraad en het nog uitleggen aan onze lezers ook? Meester Pijs zou zich de ballen uit zijn broek lachen.
  2. Een juicekanaal met pikante onthullingen over Zeeuwse celebrities: ka-ching!
    PREMIUM
    Column Wendy Wagenmakers

    Een juiceka­naal met pikante onthullin­gen over Zeeuwse celebri­ties: ka-ching!

    Mooi nieuws op de maandagmorgen: roddeltante Yvonne Coldeweijer is door BNR Nieuwsradio met een nepvideo in de val gelokt. In het wazige filmpje is Talitha Muusse rugwaarts te zien in een toilet, niets meer dan dat, maar ‘spionnen’ beweerden dat de presentatrice cocaïne snoof en stuurden de prut naar Coldeweijer, die het ‘nieuws’ nog ‘s anderendaags in de betaalde groep van haar juicekanaal gooide. ,,Oh wat lelijk dit”, fulmineerde ze. ,,Don’t do drugs man!”
  1. Het bleek al middernacht en ik zat nog steeds in het pikkedonker voor me uit te staren
    PREMIUM
    Column Wendy Wagenmakers

    Het bleek al midder­nacht en ik zat nog steeds in het pikkedon­ker voor me uit te staren

    We hadden vroeger thuis twee hondjes, een poedel en een Maltezer leeuwtje. Ze waren al op leeftijd toen ik werd geboren. Ik herinner me niks van de beestjes, alleen de spanning in huis toen ze ziek werden. Het gedoe met de dierenarts, de beslissingen die maar niet gemaakt werden, het verdriet achteraf. En dat mijn vader de rest van zijn leven zei: ik wil nooit meer een hond.