En zo bleven we binnen, zonder al te veel gesmijt met deuren
Column Wendy Wagenmakers‘Jongens, dit kunnen wij’, sprak ik vorige week plechtig, op het moment dat ik de televisie uitzette. Mijn kinderen, nog versuft van de verplichte persconferentie, keken me verbaasd aan. En eerlijk gezegd geloofde ik het zelf ook niet. Zo hard als ik had geroepen dat de scholen óók dicht moesten, zo zeker wist ik dat ik daar nog op terug zou komen.
Delen per e-mail
Verder in het nieuws
-
PREMIUM
Column Wendy Wagenmakers De film die je normaal gesproken snel wegzapt
Al zeker een uur zit ik naar een hagelwit scherm te staren. Waar moet je in vredesnaam je wekelijkse leuterstukje over schrijven als je plotseling een rol speelt in het soort film dat je normaal gesproken snel wegzapt? Een surrealistische wereld, maar dan echt. -
PREMIUM
COLUMN WENDY WAGENMAKERS Mijn ontmaagding als mikpunt van reaguurders
Ik zie 'm nog geregeld lopen, de Vlissingse pandjesbaas die mij ooit via Twitter een massaverkrachting toewenste. Omdat ik een stukje had geschreven dat hem niet aanstond. Destijds haalde ik mijn schouders erover op. -
PREMIUM
Tatoeagetellend op de rand van het pierenbadje
Het was de laatste dag van de vakantie en tegen beter weten in liet ik het kroost kiezen hoe het deze wenste in te vullen, waarna ik de badpakken zuchtend bijeen raapte en wij even later ons gezinsgeluk mochten beproeven (‘jij had toch muntjes?’ - ‘ik zie maar één zwembandje’ - ‘nee, niet de deur openmaken!’) in de krappe kleedhokjes van het zwembad in Goes. -
PREMIUM
Column Wendy Wagenmakers En dat allemaal voor een lampje van 44 cent
Het lampje in de afzuigkap boven ons fornuis was kapot en omdat de plaatselijke lampjeswinkel alleen moderne lampjes verkocht en geen vooroorlogse, diende ik me te wenden tot een online lampjeswinkel. Die had ze nog wel, voor slechts 44 cent. Plus 5,95 verzendkosten. -
PREMIUM
column Wendy Wagenmakers Wegduiken achter de pindakaas
,,Na dertig jaar zet-ie je ook niet meer tegen de wasmachine, zakmazehhe.”
-
PREMIUM
COLUMN WENDY WAGENMAKERS Scootmobiel als toppunt van integratie
Aan de rand van het zebrapad stond een scootmobiel. Er zat een man in die leek op Pamuk, van Van Kooten en De Bie, met een borstelige snor en een gebreide gebedsmuts. Over de rugleuning hing een oranje veiligheidshesje. Kennelijk kwam hij net van de markt, want in zijn mand zat een grote zak met peren. Van de andere kant kwam een andere man. Die moest schijnbaar nog naar de markt, want onder zijn arm klemde een opgevouwen boodschappentas. -
PREMIUM
Column Wendy Wagenmakers ‘Ach, ik had er vier', zuchtte ze
,,Neehee. Je moet éérst een nieuw account aanmaken, dán het formulier opnieuw invullen, dat opsturen, dan wachten op je nieuwe code en dán kun je weer inloggen. Dat heb ik vorige week toch allemaal uitgelegd?” -
PREMIUM
Column Wendy Wagenmakers Zo’n piemel kan er dus gewoon af
Het was woensdagmiddag en ik stoof traditiegetrouw klokslag half één het schoolplein op, ietsiepietsie later misschien, ik had nog net de bel gehoord tijdens het parkeren, strikte half-struikelend een veter en voegde me bij de ouders die staarden naar de deur om te zien wie er als eerste naar buiten zou komen en met welk humeur.
Meest gelezen
-
PREMIUM
Nooit gedacht dat ik mij in Zeeuwse supermarkten onveiliger zou voelen dan in de Gazastrook
-
PREMIUM
De vooruitzichten zien er tot aan de zomer ijzig uit
-
PREMIUM
En zo bleven we binnen, zonder al te veel gesmijt met deuren
-
PREMIUM
Er zullen altijd lieden zijn bij wie ik beslist niet zal aankloppen
-
PREMIUM
Een crisis als deze vraagt om rigoureuze oplossingen
Webwinkel
Meest gedeeld
-
PREMIUM
Nooit gedacht dat ik mij in Zeeuwse supermarkten onveiliger zou voelen dan in de Gazastrook
-
PREMIUM
De vooruitzichten zien er tot aan de zomer ijzig uit
-
PREMIUM
Er zullen altijd lieden zijn bij wie ik beslist niet zal aankloppen
-
PREMIUM
En zo bleven we binnen, zonder al te veel gesmijt met deuren