PREMIUM
De plek van De Visser op de markt was leeg, er was niemand te zien
column wendy wagenmakersStond ik dan. Met mijn boodschappentas. Natuurlijk had ik in de krant gelezen dat ze failliet waren, dat ze er deze week niet zouden zijn. Toch stiefelde ik naar de vaste vrijdagstek, als iets vanzelfsprekends, een stukje hoop misschien. Je weet nooit. Maar de plek was leeg, er was niemand te zien.
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
Mijn bevalling
Doete is verloskundige en heeft een ‘droombevalling’: ‘Ik voelde dat ik al op 9 centimeter zat’
Bevallen: vrouwen doen het al eeuwen en raken er nooit over uitgepraat. Bevallingen zijn prachtig, loodzwaar en veranderen je leven. In deze serie bevallingsverhalen creëren ouders openheid door het eerlijke verhaal van hun bevalling te delen. Verloskundige Doete Reitsma (33) wist zeker dat ze in het ziekenhuis wilde bevallen, tot ze zwanger werd. -
PREMIUMColumn Wendy Wagenmakers
De Vlissingse samenleving uiteengezet in een rekje van de Lidl
We waren er al een keer quasi achteloos aan voorbij gelopen. ‘O kijk eens’ zeggen en de andere kant op wijzen, het werkte perfect. Maar dit keer duwde ik een winkelwagen voort die tot de rand was gevuld met kinderen en boodschappen, zo traag dat er geen ontkomen meer aan was. ,,Mama, stop eens even.” -
PREMIUMColumn Wendy Wagenmakers
En anders kan Sigrid Kaag altijd nog Jacques Suurmond bellen
Ik werkte een jaar of vier bij de krant toen ik door mijn chef naar de begrotingsraad van de gemeente Vlissingen werd gestuurd. Ik verstijfde. In mijn prille loopbaan had ik van alles gedaan: rienkriej-reportages, interviews met jubilerende echtparen, wethouders aan de tand gevoeld over gevaarlijke kruispunten, de plaatselijke PvdA ondersteboven gekeerd; het lukte allemaal, maar financiële stukken liet ik steevast aan me voorbij gaan. En dan moest ik, die op het vwo economie inruilde voor Latijn en een gat in de lucht sprong met een 2,8 voor wiskunde (A, natuurlijk) omdat ik zo nét een vijf haalde en ternauwernood mijn diploma binnen had, naar de begrotingsraad en het nog uitleggen aan onze lezers ook? Meester Pijs zou zich de ballen uit zijn broek lachen. -
PREMIUMcolumn
Of we boven niet nog wat sieraden hadden liggen, goud ofzo
Het was rommelroute in de straat, en al maanden liep ik anders door ons huis dan anders. Alles wat ik tegenkwam, werd automatisch door een rommelroutefilter gehaald. Schilderijtjes die toch nooit meer aan onze muren komen: weg ermee. Kleren die we toch nooit meer dragen: ook weg. Wat deden we eigenlijk met die oude lampen? En die Lego, ging iemand die nog ooit gebruiken? Die Frozen-jurken konden onderhand ook wel eens weg. -
Getest: dit is de beste wasdroogcombinatie
Wat is de beste wasdroogcombinatie? En welke heeft de beste prijs-kwaliteitverhouding? De Consumentenbond geeft antwoord.
-
PREMIUMColumn Wendy Wagenmakers
Elke ochtend schaam ik me weer als mijn iPhone toont hoeveel uren ik online heb doorgebracht
In gedachten verzonken liep ik naar de oversteekplaats verderop in de straat. Het was nog geen half negen in de ochtend en thuis was de naam Poetin al drie keer gevallen, er raasde een colonne grijze auto’s voorbij en het begon te regenen. Ik boog mijn hoofd zodat mijn wenkbrauwen hun werk konden doen en toen zag ik daar, tussen de grijze tegels, ineens een bloemetje. Een klein lief geel bloemetje. Precies wat ik nodig had. -
-
-
PREMIUMKoken & Eten
Zo houd je je messen het handigst scherp (met bonustip voor je kartelmes)
Met twee, hooguit drie goede koksmessen kun je een heel kokend leven voort. Maar dan moet je ze wel goed verzorgen. Hoe doe je dat? -
PREMIUMcolumn wendy wagenmakers
En zo liep alles weer gierend uit de klauwen
We waren al in de Mediamarkt toen we ontdekten dat onze zoon zijn cavia nog vast had. De hele weg van Vlissingen naar Middelburg had hij niets gezegd, waarschijnlijk had hij het zelf niet eens in de gaten. Aan het gegniffel van zijn zusjes zijn we gewend. Maar toen stonden we daar, onder een boog van rood-witte ballonnen, met een piepende toupet en twee oogjes die glunderden van trots. Snuffie had maar een heel klein beetje geplast.
