PREMIUM
De chocoladefondue die al op zoveel zolders heeft gelegen
Column Wendy WagenmakersIneens stonden ze te stralen. De burgemeester, de wethouder, de commissaris, de gedeputeerde. De armen niet langer over elkaar, maar geschakeld als een olijke coronaketting. Alsof de onderhandelaar en de staatssecretaris hadden gehamerd op opgewektheid, voorafgaand aan de persconferentie.
Delen per e-mail
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUMColumn Wendy Wagenmakers
Oorlogsverslaggever wilde ik worden, maar het werd de Provinciale Zeeuwse Courant
Ademloos staar ik naar het televisiescherm. Het ongeloof dat ik voel, zie ik ook in de ogen van CNN-verslaggevers. Het is niet de bestorming van het regeringsgebouw in Armenië waar we live naar meekijken, of Wit-Rusland. Nee, dit is Amerika. Het Capitool. Snel ren ik naar boven om mijn zoon uit dromenland te halen. Dit zijn beelden die hij van zijn leven niet gaat vergeten. -
PREMIUMColumn Wendy Wagenmakers
En dat allemaal voor een lampje van 44 cent
Het lampje in de afzuigkap boven ons fornuis was kapot en omdat de plaatselijke lampjeswinkel alleen moderne lampjes verkocht en geen vooroorlogse, diende ik me te wenden tot een online lampjeswinkel. Die had ze nog wel, voor slechts 44 cent. Plus 5,95 verzendkosten. -
PREMIUMColumn Wendy Wagenmakers
Voor politici gelden blijkbaar andere regels dan voor gewone stervelingen
Hoe het ging? Ze trok haar mondkapje wat hoger en slaakte een diepe zucht. Gelijk had ik weer spijt. Natuurlijk ging het ronduit slecht en daar moest ik haar zo nodig aan herinneren. Vlug keek ik de andere kant op, maar haar ogen haalden de mijne terug. ,,Nou, kijk maar eens achter je.” Ik keek achter me. ,,Zie je hoe druk het is bij het Kruidvat? Boeken zijn ze er gaan verkopen. Onze boeken!” -
PREMIUMCOLUMN WENDY WAGENMAKERS
Mijn ontmaagding als mikpunt van reaguurders
Ik zie 'm nog geregeld lopen, de Vlissingse pandjesbaas die mij ooit via Twitter een massaverkrachting toewenste. Omdat ik een stukje had geschreven dat hem niet aanstond. Destijds haalde ik mijn schouders erover op. -
PREMIUMColumn Wendy Wagenmakers
Op Instagram zag ik iemand de pietjes overschilderen - alle 485
Vertwijfeld stond ik voor de toonbank. Ze zagen er heerlijk uit, die chocoladeletters, maar was dat pietje nou bruin omdat het was gemaakt van chocolade of zou ik hiermee racistische denkbeelden tentoonspreiden? Kon de donkere juf van mijn dochter dit wel waarderen?
-
PREMIUMcolumn wendy wagenmakers
Je zal maar 18 zijn in 2020
Gewoon met scherp schieten. Opsluiten, dat kansloze tuig. Schaam je kapot, ouders. De reacties onder het artikel over de relletjes in Souburg getuigden weer van empathie, barmhartigheid en intense naastenliefde. -
PREMIUMCOLUMN WENDY WAGENMAKERS
Stapvoets over de vluchtstrook, op zoek naar een uitgetufte Chocotoff met mijn kroon erin
Het spookte al een poosje door mijn hoofd. Dat ik me ineens ging afvragen hoe mijn ouderlijk huis erbij staat, het internet afspeurde naar oud-klasgenoten en droomde over lang vergeten speelveldjes. En zo stapte ik vorige week in de auto, voor een trip down memorylane in mijn geboorteplaats met de alleszeggende naam Helmond. -
PREMIUMCOLUMN WENDY WAGENMAKERS
Alcatraz aan de Schelde
Het had zo mooi kunnen zijn.
