PREMIUM
Alleen twee dikke beentjes staken nog boven de golven uit
column wendy wagenmakersHet mag dan allemaal niet zo monumentaal zijn, verre van hip en happening, de bewoners onverstaanbaar: voor mij is er geen dierder plek op aard dan Westkapelle. Nergens smaken de frietjes zo lekker als bij de vuurtoren, nergens kijk je verder weg over het water dan daar. Dus draaiden we zondag nog voor zeven uur onze ouwe Bedford de zonverlichte Zeedijk op om een plekje te zoeken. Tien minuten later lag de oudste telg al in het water, sloeg de jongste de eerste paal van haar zandkasteel en zuchtte de middelste om mama’s superlatieven.
Delen per e-mail
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUM
Column Wendy Wagenmakers En zo verandert Zeeland langzaam in één groot Center Parcs
Verstijfd stonden ze in de deuropening. De slierten van het kraalgordijn rolden een voor een terug in de oorspronkelijke vorm, de geur van gebakken bacon ebde langzaam weg. Hij keek naar haar. Hoe ze vooruit staarde, hoe haar oogleden trilden. Hij snoof. ,,Ik ben zó kwaad. Dat we hier na al die jaren weg moeten. Toedeledokie en dat was het dan.” -
PREMIUM
COLUMN WENDY WAGENMAKERS Loempia, zo noemde ze haar buurvrouw
Op sociale media circuleert een filmpje van een vrouw die een ouder echtpaar in de trein filmt en uitfoetert. Dat deed ze nadat ze het echtpaar passeerde met haar dochter van 6, waarna de dame tegen haar man zei ‘Kijk, Zwarte Piet’. De moeder pikte dit niet en confronteerde het echtpaar al filmend met die uitspraak. Medepassagiers - conducteur incluis - luisterden gespannen mee, het kind in kwestie zat ineengedoken op de bank. En het echtpaar? Dat staarde stoïcijns, met de armen over elkaar en kauwgomkauwend, voor zich uit. -
PREMIUM
COLUMN WENDY WAGENMAKERS Alsof de hele pandemie aan Nordrein-Westfalen is voorbijgegaan
Had onze zoon eindelijk de Python-gerechtigde lengte bereikt, brak de coronacrisis uit. Efteling dicht. Zodra het weer kan, beloofden we, gaan we alsnog. En dus togen we dit weekend naar Kaatsheuvel. -
PREMIUM
Elke ochtend uitgeput wakker
Ik was met Mark Rutte in Oezbekistan. We liepen door met afvalzakken bezaaide straten zonder stoep. Kijk niet om, fluisterde hij steeds, kijk niet om. Maar ik deed het toch. Achter ons zag ik mannen op motoren. Zes, acht, misschien wel tien. Ze hielden wasrekken in de lucht, als ware het kalasjnikovs. -
PREMIUM
column Wendy Wagenmakers Stilletjes zat ze achter het enige tafeltje dat niet was opgestapeld
Zaterdagavond haalde ik eten bij ons favoriete restaurantje in Vlissingen. Het was er donker en stil. De eigenaresse zat aan het enige niet opgestapelde tafeltje, achter een boek met bestellingen. Stoof, pulled pork, garnalenkroketten - ja hoor, alles klopte. Ik hoorde hoe in de keuken papieren zakken werden opengesperd.
-
PREMIUM
column wendy wagenmakers Of ik niet wist dat mijn opa mijn opa niet was
Een beetje traag reed ik door het dorp. Te vroeg voor een afspraak, het overkomt me zelden. Ik stopte bij een oprit waar iemand zijn overtollige huisraad had uitgestald. ‘Koopjes!’ stond erbij, en of we het geld in de koektrommel wilden stoppen. Ik stapte uit. Flessen, vazen, bierglazen, een oude parasol. En een schilderij van een zigeunermeisje. Hét schilderij van een zigeunermeisje. -
PREMIUM
COLUMN WENDY WAGENMAKERS Alcatraz aan de Schelde
Het had zo mooi kunnen zijn. -
COLUMN WENDY WAGENMAKERS Bikinitrimmer van de baas
‘De oliebollenkramen staan weer op elke hoek van de straat en menig collega neuriet All I want for Christmas: de gezelligste tijd van het jaar is aangebroken. Hét moment waarop we lekker de tijd hebben om uitgebreid te koken, te tafelen, bij te lezen, te luieren of als het even kan... de sneeuw in te duiken.’