5. Scootmobiel als toppunt van integratie
    PREMIUM
    COLUMN WENDY WAGENMAKERS

    Scootmo­biel als toppunt van integratie

    Aan de rand van het zebrapad stond een scootmobiel. Er zat een man in die leek op Pamuk, van Van Kooten en De Bie, met een borstelige snor en een gebreide gebedsmuts. Over de rugleuning hing een oranje veiligheidshesje. Kennelijk kwam hij net van de markt, want in zijn mand zat een grote zak met peren. Van de andere kant kwam een andere man. Die moest schijnbaar nog naar de markt, want onder zijn arm klemde een opgevouwen boodschappentas.
  1. Een frietje voor de prinses
    PREMIUM
    Column Wendy Wagenmakers

    Een frietje voor de prinses

    Altijd als ik door de Hobeinstraat in Vlissingen fiets, werp ik even een blik op de hippe hamburgertent die vroeger nog gewoon cafetaria De Smulpaap heette. Daar, achter de frituur heb ik ooit een gesprek gevoerd met Máxima. Of ja, een paar woorden gewisseld waarna de RVD me vakkundig afkapte en ik deemoedig opzij stapte. Ik had een raar jasje aan en een gekke kriebel in mijn buik. Voor het eerst was ik nerveus voor een klusje van de krant.
  4. Zô, me hae mae weer es, mompelde Sinterklaas
    PREMIUM
    Column Wendy Wagenmakers

    Zô, me hae mae weer es, mompelde Sinter­klaas

    Misschien was het ook gewoon handiger geweest om hem onder zijn echte naam in mijn telefoon op te slaan. Platschorre. Nu was het Sinterklaas die schreef dat ze er bijna waren. En natuurlijk las mijn zoon dat. Hij staakte prompt zijn schoorsteenliedjes en keek kritisch in het rond. Zelfs zijn zusjes vielen stil. ,,En waarom zijn opa en oma hier eigenlijk? Gaat iemand mij nog vertellen wat er in vre-des-naam aan de hand is?”
  2. Loempia, zo noemde ze haar buurvrouw
    PREMIUM
    COLUMN WENDY WAGENMAKERS

    Loempia, zo noemde ze haar buurvrouw

    Op sociale media circuleert een filmpje van een vrouw die een ouder echtpaar in de trein filmt en uitfoetert. Dat deed ze nadat ze het echtpaar passeerde met haar dochter van 6, waarna de dame tegen haar man zei ‘Kijk, Zwarte Piet’. De moeder pikte dit niet en confronteerde het echtpaar al filmend met die uitspraak. Medepassagiers - conducteur incluis - luisterden gespannen mee, het kind in kwestie zat ineengedoken op de bank. En het echtpaar? Dat staarde stoïcijns, met de armen over elkaar en kauwgomkauwend, voor zich uit.
  3. Die Bokito, hij had gewoon volkomen gelijk
    PREMIUM
    Column Wendy Wagenmakers

    Die Bokito, hij had gewoon volkomen gelijk

    De leraren staakten en omdat ik als moeder nogal vatbaar ben voor marketing, vond ik dat ik mijn kinderen, die arme schepsels, óók een dagje Blijdorp moest gunnen. Het gejuich na de aankondiging was amper gestild of ik herinnerde me mijn voornemen om nooit naar een dierentuin te gaan. Maar goed, kinderen mochten gratis naar binnen, scheelt toch weer vier tientjes. Het leven is te kort om principieel te zijn.
  3. Nooit meer zou hij voor de klas gaan staan, nooit nooit nooit
    PREMIUM
    Column Wendy Wagenmakers

    Nooit meer zou hij voor de klas gaan staan, nooit nooit nooit

    Bij de ingang van het schoolgebouw zat een vrouw. Al van verre zag ik haar wilde armbewegingen, haar hoofd dat steeds achterover zwaaide. Drugs, dacht ik, en ik vertraagde mijn pas. Dichterbij gekomen zag ik dat ze iets vast had. Een kind. Een jongen van zeker een jaar of tien. Zijn ogen spuwden vuur, de spieren in zijn witte armpjes stonden strakgespannen. Maar zijn moeder was sterker. Nog net.

Columns

Net binnen

Meest gelezen

Webwinkel

Meest gedeeld