-
PREMIUM
column Wendy Wagenmakers #trotsopdeboer
Het hangt er nog, aan het viaduct ter hoogte van Heinkenszand, het grote witte spandoek met de troeteltag #trotsopdeboer. Ook het grote bord iets verderop staat onbewogen in de berm. -
PREMIUM
Column Wendy Wagenmakers De ziekte van Funda
‘Je gebruikt Funda via een netwerk dat ons wel érg vaak bezoekt. Ben je geen robot? Vul dan deze Captcha in en ga direct door naar de website. Selecteer alle afbeeldingen met een brandkraan.’ -
PREMIUM
De tweets die de president uitpoept boven een emmer kip
Sinds een jaar of tien beschik ik - zoals het een journalist betaamt - over een Twitter-account. De laatste jaren deed ik er eigenlijk niet zo veel meer mee. Al dat geruzie in mijn tijdlijn, ik had er genoeg van. Tot Donald Trump de verkiezingen in de Verenigde Staten won. Toen werd het weer leuk. -
PREMIUM
Column Wendy Wagenmakers Zeeuwse ziekte
Ze keken me wat glazig aan. De stilte die volgde, voelde ongemakkelijk. Ik keek van haar naar hem en weer terug, in de hoop dat iemand me uit deze situatie zou bevrijden. Het was duidelijk dat ik iets vreselijks had gezegd. -
PREMIUM
Column Wendy Wagenmakers Nooit meer zou hij voor de klas gaan staan, nooit nooit nooit
Bij de ingang van het schoolgebouw zat een vrouw. Al van verre zag ik haar wilde armbewegingen, haar hoofd dat steeds achterover zwaaide. Drugs, dacht ik, en ik vertraagde mijn pas. Dichterbij gekomen zag ik dat ze iets vast had. Een kind. Een jongen van zeker een jaar of tien. Zijn ogen spuwden vuur, de spieren in zijn witte armpjes stonden strakgespannen. Maar zijn moeder was sterker. Nog net.
-
PREMIUM
Column Wendy Wagenmakers Zwartepietengezeur
En ja hoor, daar is-ie weer: de gedateerde foto van tot Zwarte Piet beschilderde Georgina Verbaan. Gevolgd door een slecht gephotoshopte Sylvana Simons in pietenpak. En alle lelijke memes van pagina's met namen als Nederland Mijn Vaderland en Zwarte Piet Moet Blijven met erachter duizend uitroeptekens. -
PREMIUM
COLUMN WENDY WAGENMAKERS Als een kleine Greta Thunberg stond ze me uit te kafferen
,,Gaan we nou SE-RI-EUS met de auto naar school? Terwijl we óók kunnen fietsen? Weet je wel hoeveel stikstof dat kost?” Als een kleine Greta Thunberg stond mijn dochter - handen in de zij, ogen die vuur spuwden, stoom uit de oren - me uit te kafferen, in alle vroegte, op de stoep voor ons huis. Schichtig keek ik om me heen of niemand het opmerkte. -
PREMIUM
COLUMN wendy wagenmakers Een obsessie, en niet alleen voor hem
Ze staarden me al een poosje aan, de koffers met uitpuilende autootjes onder de trap in onze woonkamer. Stof happend, kattenharen vergarend, vergeefs hunkerend naar aanraking.
-
PREMIUM
Column Wendy Wagenmakers Een enkeltje hel
En opnieuw staat het islamitische onderwijs in Nederland ter discussie. Aanleiding is een onderzoek van Nieuwsuur en NRC naar een lesboekje dat door een islamitische scholenkoepel is verspreid onder 44 basisscholen. Allah verafschuwt homoseksualiteit, staat erin, jongens en meisjes mogen elkaar niet aankijken, ‘kleding van ongelovigen’ is verboden. Afvalligen verdienen de doodstraf, ongelovigen komen in de hel. -
PREMIUM
Column Wendy Wagenmakers Daar hing hij, huilend, met de botten door zijn vel
Van al mijn huisgenoten woon ik het langst samen met Daan, onze rode je-weet-wel-kater. Vijftien jaar geleden bevrijdde ik hem uit het Vlissingse dierenasiel, waar hij elf maanden ineengedoken in een kooitje had gezeten. Daan durfde niet naar buiten. Onder mijn vleugels leefde hij op; hij werd de baas van de kerktuin en bleek bovendien de liefste kat ter wereld. -
PREMIUM
COLUMN WENDY WAGENMAKERS De gruwel van de groepsapp
*ping* +31 63……… heeft de groep “Mama 70 jaar” aangemaakt. +31 63……… heeft u toegevoegd. +31 63……… heeft de groepsafbeelding gewijzigd. +31 63……… Hoi allemaal, binnenkort word mama 70 jaar. Dit willen we niet ongemerkt voorbij laten gaan. Daarom dachten we dat het misschien leuk was om een feestje te organiseren, met ook alle vrienden en de dames van de bridgeclub. -
PREMIUM
Column Wendy Wagenmakers De kerk had nog nooit zo vol gezeten
Ik reed er zo naartoe. Rotonde na rotonde tot aan de grote mengvoederfabriek en dan links. Langs weilanden en oude ontginningsboerderijen, veldkapellekes en zwijgzame fietsers. Alsmaar rechtdoor tot het laatste kruispunt. -
PREMIUM
COLUMN WENDY WAGENMAKERS Onze heilige zuigmachine
Als er iets is wat wij in ons huishouden van twee volwassenen, twee kruimelkinderen, één plakkerige baby en twee harige katten vaak gebruiken, dan is het wel een stofzuiger. Dus toen ons heilige zuigmachine onlangs langzaam maar zeker comateus raakte - mondstuk schoonmaken, slang uitkloppen, filter vervangen, schelden: niets hielp - dook ik het internet op. Op jacht naar een nieuwe stofzuiger.
-
PREMIUM
COLUMN WENDY WAGENMAKERS De spierballen van dokter Sven
Het gekrijs was al van verre te horen. Nadat ik de voordeur openmaakte, kreeg ik een bebloede dochter in mijn armen geduwd. Haar ogen tolden en er was een grote hap uit haar schriele beentje. -
PREMIUM
COLUMN WENDY WAGENMAKERS Wat dacht Hendrik Jan toen hij een gele boerka over zijn blonde lokken liet glijden?
Wat dacht Hendrik Jan Biemond toen hij zaterdagochtend een gele boerka over zijn blonde lokken liet glijden? Dat hij lollig was? Dat hij en de andere ‘Burqa Queens’ in regenboogkleuren eens lekker een vuist zouden maken tijdens de Canal Pride? -
PREMIUM
COLUMN WENDY WAGENMAKERS Trots toonde hij zijn nieuwste moordwapen
We zwierden samen door de keuken, mijn baby en ik. Van de vaatwasser naar de waterkoker, van de diepvries naar de koelkast. Op de rauwe tonen van Amy Winehouse werkten we samen mijn huishoudlijstje af tot we chachacha’end uitkwamen bij de broodkast. Toen ik de deur opende en achteloos naar de krentenbollen graaide, keek ik recht in de ogen van een muis. -
PREMIUM
COLUMN WENDY WAGENMAKERS Mijn dochter verstijfde bij de aanblik van haar vacuüm verpakte moeder
Ik moet afvallen. Dat riep ik dertig kilo geleden ook al, maar toen vond mijn huisgenoot dat nog ongezellig. Inmiddels zijn we op een punt gekomen dat hij zwijgt als ik volumineuze vrouwen aanwijs en schaapachtig vraag of ik misschien dáár op lijk. Hij geeft me ook geen ijsjes meer.
-
PREMIUM
Zelfs de heren van handhaving druipen gedwee af na een schouderklopje van juf Sil
Toen ik nog geen kinderen had en dus geen flauw benul had van het moederschap maar me daar wel een mening over vormde, kon ik maar niet begrijpen dat mensen hun kinderen naar de buitenschoolse opvang brachten. Vakantie, dan ga je toch samen koekjes bakken, zandkastelen bouwen en elkaar lekker platknuffelen? -
PREMIUM
COLUMN WENDY WAGENMAKERS Poffertjes wilden ze, knakworstjes, tosti’s en een glittertatoeage
Het was woensdagmiddag en behalve een bataljon kleuters (‘playdates’ noemen 5-jarigen dat) had ik ook mijn schoonvader over de vloer. Hij is niet alleen de liefste, maar ook nog eens de verstandigste, net gepensioneerd bovendien, en ging mee naar een huisbezichtiging om, op het moment dat ik sta te kwijlen bij bakelieten deurklinken, slimme vragen te stellen over spouwmuren en isolatiemateriaal. -
PREMIUM
Column Wendy Wagenmakers Mijn bekentenis over AliExpress
De VVD, vurig pleitbezorger van de vrije markteconomie, wil dat de Nederlandse overheid ingrijpt om bedrijven te beschermen tegen oneerlijke concurrentie van bijvoorbeeld Alibaba. Volgens de liberalen zijn Nederlandse ondernemers de dupe van de opmars van Chinese webwinkels.
-
PREMIUM
Ik verwachtte dat hij met een zacht stemmetje sorry zou zeggen
Het gebeurde op misschien wel het meest braafburgerlijke moment uit mijn ganse bestaan. Ik had net de hondendrollen geschept uit het gemeentetuintje voor ons huis en was, terwijl mijn dochters Papegaaitje-leef-je-nog speelden in de deuropening, het onkruid tussen de stoeptegels aan het verwijderen, toen een scooter met een noodgang over het trottoir scheurde. -
PREMIUM
Column Wendy Wagenmakers Eenmaal in het mortuarium draaide ik direct weer om. Dat is ‘m niet hoor, lachte ik iets te hard
Het was de eerste nacht dat onze baby in zijn eigen kamertje sliep toen we werden gewekt door het schijnsel van een zaklamp. De deurbel ging. Ik keek naar buiten en zag een politiewagen op de stoep. -
PREMIUM
COLUMN WENDY WAGENMAKERS De psychedelische staartdelingen van mijn zoon
Het was de zoveelste druilerige vakantiedag en de gratis entreekaartjes zouden bijna verlopen, dus ik zette mijn verstand op nul en nam de kinderen mee naar het plaatselijke speelcircus. We stonden stilletjes te wachten tot we linksaf konden slaan, toen plotseling een ijselijke kreet klonk vanaf de achterbank. -
PREMIUM
COLUMN WENDY WAGENMAKERS Vlissingen, de leukste schoremstad van het land
Het was aan het eind van de dorpsraadsvergadering in Scharendijke dat ik bedankte voor een derde kopje thee en mijn laptop dichtklapte ten teken van vertrek, omdat ik nog terug moest naar Vlissingen.
-
PREMIUM
COLUMN WENDY WAGENMAKERS Al liggend met die eendenbek besefte ik dat dit de mafste kennismaking was aller tijden
Ik woonde nog maar net in Zeeland toen ik me bij mijn nieuwe huisarts meldde voor plaatsing van een spiraal. De man zuchtte, schudde meewarig zijn hoofd en zei dat ik beter een andere huisarts kon zoeken. Een spiraal, legde hij uit, staat immers gelijk aan abortus. Ik ving nog net iets op over Psalm 51 toen hij de deur voor me open hield en twee seconden later stond ik buiten. Zonder spiraal. -
PREMIUM
Column Wendy Wagenmakers Mijn zoen met Jan Peter Balkenende
Een paar weken geleden vroeg mijn chef of ik verslag wilde doen van de ondertekening van de intentieovereenkomst Vitale Arbeidsmarkt Schouwen-Duiveland. Nu kon ik sowieso geen leukere besteding bedenken voor mijn vrije avond, maar het allermooiste moest nog komen: Jan Peter Balkenende kwam ook. -
PREMIUM
Column Wendy Wagenmakers En eigenlijk wilde ik helemaal geen kinderen
Zoals zo'n beetje alles in mijn leven is ook de voortplanting behoorlijk uit de klauwen gelopen. Amper vier maanden na de geboorte van de Zoon, kondigde de Dochter zich aan en toen we ons bestaan eindelijk weer een beetje op orde leken te hebben, bleek er nog een Baby in het verschiet. -
PREMIUM
COLUMN WENDY WAGENMAKERS Koe Jacoba
Arnemuiden, zo niet heel Zeeland was vorige week in de greep van een vermissing. De vermissing van koe Jacoba. Net op het moment dat de familie Janse van boerderij Dendoel haar beesten voor het eerst naar buiten wilde laten en de dieren nog even de uiers liet legen, was Jacoba met oormerk 1321 in geen velden of wegen te bekennen. De boer stond voor een raadsel.
