Urban sketching in Vlissingen met nieuwe Vlissingse Agnes den Hartogh

Tien jaar zat Agnes den Hartogh in een walhalla van kunsteducatie: bij de gemeente Zuidplas had ze ruim budget voor de cultuureducatie die ze regelde voor achttien basisscholen. Een jaar geleden verhuisde ze naar Vlissingen. Artikel 12-stad, waar net Kunst Educatie Walcheren de bons had gekregen. Vlissingen heeft zich in haar hart genesteld, en ze wil wat terugdoen. Het Filiaal heet haar atelier in de Walstraat; de Vlissingse dependance van het atelier dat ze al acht jaar drijft op de grens van Umbrië en Toscane in Italië. 

,,We hadden een huis in de Randstad en een in Italië. Toen Auke Klaver, mijn man, de opdracht kreeg een commercieel ziekenhuis in Laos van de grond te tillen, hebben we ons huis in de Randstad verkocht en zochten we een nieuwe stek in Nederland." Er was weliswaar Aukes ouderlijk huis in Cadzand, maar dat was Agnes wat ver van de wereld. ,,Waarom niet Vlissingen, zei Auke. Zijn opa was er politieman geweest, hij herinnerde zich de logeerpartijtjes bij zijn grootouders." 

En het klopte. Vanuit hun appartement aan de boulevard onderzocht Agnes de stad met haar project Vlisdingen: ,,Ik trok met mijn tekenboekje door de stad, maakte tekeningen en belde aan waar ik die maakte. De verhalen van de mensen, daar heb ik zo veel van geleerd." Nog zo'n project was 'Maart maakt vaart',  elke dag tekende ze een schip. ,,Ik mocht mee met een loodsboot en ik leerde heel veel over schepen, want ik onderzocht alles." 

In haar Italiaanse atelier 'Under the Tuscan Sun' melden zich vooral Amerikanen, die ze een week lang in schilderachtige dorpjes achter de schildersezel zet, met een terrasbezoek na. In Vlissingen doet ze 'urban sketching', met leerlingen van het Scheldemond College: tekenen bij museumschip Mercuur, in de Timmerfabriek en tussen de winkelkarretjes van Albert Heijn. En ze wil workshops doen. Maar geen tekencursussen in vijftien lessen en  'eigen spullen meenemen'. ,,Ik heb hier alles. Ik wil snelle dingen. Drie avonden over een thema en dan ontdekken wat je ligt."

De inspiratie gaat bij Agnes vóór de techniek, die volgt wel. ,,Verbaas jezelf." Liefst samen met andere ondernemers. Ze wil wat doen met het vloeipapier waar de nieuwe schoenen in de dozen in verpakt liggen. Met de aubergines en pastamachine van overbuur La Bella Cuchina gaat ze aan de slag, waarna de modellen voor de stillevens in het restaurant in de pan gaan voor een smaakvol eindresultaat. Met structuurtegels van bouwmarkt Logus maakt ze papierreliëfs. ,,Leuk voor de kinderen terwijl pappa en mamma de badkamer uitzoeken."

Het Filiaal kreeg vorm met het tempo dat Agnes kenmerkt: het pand nummer 20 kwam pas drie weken geleden in hun bezit maar was op de koopzondag gisteren open. Nog onregelmatig, vanwege haar werk als illustator. ,,Maar als ik er ben, kan iedereen binnenkomen."

www.filiaalvlissingen.nl