Alex en Lydia Dybala op vakantie naar Engeland met hun DUKW. © Lex De Meester

Ritthems paar met historisch amfibisch voertuig naar Engeland

RITTHEM - Je boeltje pakken voor de vakantie is bij de Dybala's in Ritthem geen probleem. In de DUKW passen met gemak een koelkast, fietsen, tenten, een motor. Maakt niet uit.

Claudia Sondervan 22-07-17, 07:00 Bron: PZC

Een oventje gaat ook mee. Voor de afbakbroodjes. En de barbecue. En legertenten en een gewone tent. Ruimte zat. Alex en Lydia Dybala uit Ritthem vieren hun vakantie met een amfibisch bevoorradingsvoertuig uit 1944. Rozalie heet ze. ,,Toen bij de restauratie de lagen verf van het stuur kwamen, stond die naam daar in puntjes in gebrand", vertelt Lydia Dybala.

De geliefde van die soldaat bleek een uitstekende beschermvrouwe voor de 'duk', die in optimale staat verkeert. Voor vertrek wordt het gevaarte op zes wielen van binnen en buiten grondig nagekeken. Vandaag gaat de DUKW op een dieplader, samen met een ander, kleiner amfibisch voertuig, een Amphicar uit de jaren zestig.

'Onze cabrio'

,,Onze cabrio", grapt Lydia. De dieplader brengt de voertuigen met de veerboot ter plekke. Rijden kan Rozalie zeker, tot tachtig km/u over de weg en ze haalt 19 k/u varend. Maar met een verbruik van 1 op 3 is het handiger de acht ton zware duk te laten rijden.

De duk is het 'pleegkind' van de Dybala's. Eigenaar is de familie Roelse. Alex deed zijn passie voor historische amfibische voertuigen op bij de Bedrijfsschool van de Schelde, waar Jan Roelse directeur was en veel oude legervoertuigen stonden. De duk is van diens broer Kees. Lydia: ,,Na het overlijden van Kees kon de familie niet veel met de duk, maar ze zijn er wel aan gehecht. Ze gaan vaak mee met ons." Ook ditmaal, dochter Diana.

Sinds dertig jaar zoeken de twee, vaak met hun kinderen, elk jaar een internationaal gezelschap op van liefhebbers van oude amfibische voertuigen. ,,Ze komen uit Amerika, Italië, Noorwegen, België... Achtergronden doen er niet toe. We hebben ook geen voorzitter. Wat telt zijn de amfibievoertuigen." De groep strijkt ieder jaar ergens anders neer om met zijn allen te kamperen en te varen. En te sleutelen, knikt Alex. ,,Als er iets goed loopt, wil je toch eens kijken hoe dat dan komt. En dan is er dat tandwieltje waar je best nog tien jaar mee door kan maar ja, de boel ligt dan toch uit elkaar..."

Geen gemakkelijke instapper

Dit jaar gaan ze naar een weide aan de oever van de rivier Medway. Maar eerst gaan ze naar de grote show van militaire historie, de War en Peace Revival in Beltring in Kent.

De Nederlandse en Belgische leden van de groep gaan daarnaast elk jaar met Hemelvaart een eindje varen in de Biesbosch. ,,Dit jaar was het de 25-ste keer." Ze zoeken wel zoet water op. Voertuigen als de duk zijn weliswaar gebouwd op zware omstandigheden, maar de jaren gaan tellen.

Een gemakkelijke instapper is de hoge Rozalie niet. Hond Max wordt in een reddingsvest aan boord gehesen. De opgewekte herder is helemaal wild van de legervoertuigen die zijn baas opknapt en in gebruik heeft. Lokaal is de aanblik bekend van Max, innig tevreden voorin de Dodge Weaponcarrier, een grote jeepachtige auto die - uit 1943 en nog in originele staat - de Dybala's dertig jaar geleden uit Noorwegen kochten. ,,Hij begint inmiddels wel wat roestplekjes te krijgen"wijst Lydia. ,,Daar zal Alex binnenkort wel wat aan gaan doen."