Museumschip Mercuur in september te zien in Vlissingen

Er is niet eens licht aan boord, als vrijdag 1 september de 'top van Defensie' de gepensioneerde mijnenveger overdraagt aan de stichting Maritiem Erfgoed Vlissingen. ,,Ik denk dat ik alle gasten een zaklampje geef", zegt voorzitter Niek Peters. Dat gebeurt aan de Houtkade, in het Dok van Perry komt het schip pas later. 

Er is dan nog niet veel te zien. Tot die tijd wordt er nog asbest gepeuterd, van kabeltjes, uit schakelkasten en ventilatietunnels. Alles wat sinds 1972 in de vele kleine ruimtes getimmerd is, gaat er uit. Ook de seventiesbar die herinnert aan een vorig bestaan als partyboot. De sobere fiftieszithoek in de hut van de commandant blijft gespaard. Peters: ,,We willen de Mercuur terugbrengen naar de staat die ze had toen ze in 1972 buiten bedrijf ging als mijnenveger." Dat gebeurt in het Dok van Perry. Dat is dan eindelijk een 'werkend dok', voorwaarde van de restauratiesubsidie waarmee het dokje is hersteld. De stichting schat nog vijf jaar en 100.000 euro nodig te hebben.

De houten Mercuur, toen de 'Onverschrokken' gedoopt, kwam in 1953 uit de USA naar Nederland als onderdeel van de Marshallhulp. De mijnenveger moest 's lands wateren van Duitse mijnen ontdoen. ,,De Westerschelde was toen al schoon, maar in het Engelse Kanaal en op de Noordzee heeft de Mercuur wel gewerkt", weet Peters.

Hoe dat mijnenvegen in zijn werk ging, is dit najaar wel te zien aan boord, inclusief 'virtual reality'-spel waarmee publiek zelf zeemijnen kan ruimen. De stichting hoopt op 20.000 tot 30.000 bezoekers per jaar.  De exploitatievergunning ligt bij de gemeente ter inzage.