‘Eenmaal geboren als Zeeuw blijf je altijd Zeeuw’

Eerst maar even koffie in de auto op de dijk met uitzicht op de Westerschelde. ,,Tja”, bekende ik, ,,die Merwede, de rivier bij mij in de buurt is ook mooi, maar háált het niet bij de Schelde.” Wat een leegte, de strakke lijnen van de dijk, de winterzon die over het water ketste. Ik telde van links naar rechts achttien schepen, op weg naar Antwerpen of juist op weg met andere bestemming, ergens op de wereld. Even later gingen we op weg voor een afwisselende wandeling, polder, verstilde dorpjes, buitendijks en langs de inlagen binnendijks. We spraken de vreemde mengelmoes, dat zogenaamd Algemeen Beschaafd Nederlands, vermengd met Zeeuws en een snufje Zeeuws-Vlaams van het broertje die daar was gaan wonen.

Als ex-Zeeuw heb ik wat moeite gekregen met dat dialect, maar op onze familie-app is het soms de voertaal. Lastig te lezen en nog moeilijker om te schrijven met de autocorrectie op de telefoon, maar wel heel grappig. Bijna terug bij de auto na ons rondje van zeventien kilometer, scheen de zon laag over het drooggevallen haventje, waar de visbootjes schuin in de blinkende modder hingen. De geur van wier en slib en de zoute Schelde, heerlijk! Eenmaal geboren als Zeeuw blijf je altijd Zeeuw. Zo vlak voor Kerst vond ik de tekst op het leuke kerkje van Ellewoutsdijk (Ellesdiek) heel mooi, bijna een soort kerstgedachte en ik appte hem nog even naar de broertjes: ,,Onbekenden zijn vrienden die je nog niet kent”.

Gerard den Toonder (71) is als ex- Zeeuw woonachtig in Dordrecht en getrouwd met een Zeeuws meisje.