Zielsgelukkig in 'wabi-sabi' eethuis De Vluchthaven
RECENSIEJe moet echt weten dat het hier te doen is, anders kom je hier niet. In het buurtschapje Zijpe. Gelegen net buiten Bruinisse, tussen de Grevelingen en de Oosterschelde. En met een prima eetgelegenheid: brasserie De Vluchthaven.
Delen per e-mail
Zomaar midden op straat zien we kaarsrechte rijen auto's: de gasten van De Vluchthaven staan keurig netjes geparkeerd binnen de opstelplaatsen van de voormalige veerdienst. De brasserie zit in het oude veerhuis, het terras heeft prachtig zicht op de haven. Je eet hier biologische seizoensproducten, bereid door de idealistische vikingchef DP Arkenbout. Hij is ambassadeur van onbeminde streekproducten zoals krab, kokkels en scheermessen.
Gastvrouw Jasmijn geeft ons een plekje op het terras, tussen de kruiden en de druivenranken. Er staat ook een buitenaquarium, met schatten uit de Oosterschelde. Manlief gaat voor het Bib Gourmand menu, de Vluchthaven heeft al vijf jaar dit keurmerk. Sterrenfans moeten hier wel hun referentiekader aanpassen: de Vluchthaven gelooft in simpel, puur en eerlijk en voert dat ook door in de aankleding. Een theedoek als servet, bonkige wiebeltafels, kommetjes met een stukje eraf. Wabi-sabi, noemen de Japanners dat: het omarmen van imperfectie. Een wortel hoeft niet recht te zijn, een kommetje met een barstje kan nog steeds zijn rol vervullen.
Kreeftie
Het personeel is een mix van oudgedienden en nieuwe krachten, die nog niet echt op elkaar ingespeeld zijn. Drinken arriveert laat en de kreeft wordt tweemaal door twee verschillende mensen gepresenteerd. Het is wel steeds dezelfde: nummer 26, 500 gram. Net opgetakeld uit het haventje. Hij scharrelt wat rond op het bord, zijn scharen vastgebonden met bandjes. Ik bedank het beestje en denk terug aan een recent bezoek aan de vishandel in Vlissingen: de kinderen renden blij naar binnen om dag te zeggen tegen hun vriendje Kreeftie in het aquarium. Maar Kreeftie was verdwenen. ,,Waar is ie dan heen, mama?" Vochtige oogjes in de viswinkel. Gelukkig waren de dierenvrienden te troosten met een bakje kibbeling.
Voorgerechtentijd: voor manlief een groene salade met peperige blaadjes, sappige rode mulfilet en zilte ansjovis. Tussen het groen vinden we verrassend kruidige rode kool en twee dikke asperges. Ik eet een lekkere boozy vissoep, met stukken mul en bijgerechten waar ik zelf mee mag stunten: rouille die me aan Vlaamse andalouse-saus doet denken, gebakken broodjes en ragfijne krulletjes belegen kaas. De huiswijn van Montmija is vederlicht, bijna kleurloos en mooi in balans, maar kan de intense smaken niet goed aan. Het desembrood is 'van Menno' en daar kunnen we niet vanaf blijven.
Turbokruiden
Ik kijk jaloers toe hoe mijn man zijn tussengerechtje wegwerkt: een enorme Noordzeekrab op een geurig bedje van klappers. Doormidden gekliefd en fier rechtop gezet als een samuraistrijder. Waarom kingkrab bestellen als je dit kan krijgen: delicaat krabbenvlees van een beestje dat onbedreigd en goed betaalbaar is. Als hoofdgerecht volgt gebakken zeewolf met een subtiel korstje van broodkruim en ansjovis, op boterzachte aardappelpuree en een intense groene saus van peterselie en kervel. Het zijn de turbokruiden van Dieneke Klompe.
Een simpel kommetje met venkel en broccoli knalt qua smaak uit het keramiek. Vandaar die barstjes misschien. En oh, die friet met schil en zelfgemaakte mayo. Mijn kreeft biedt zowaar drie smaakbelevingen: de scharen smaken zoet en puur natuur, de staart is sappig en rokerig door de houtskoolgrill. En het bovenlijf plus het vloeibare kopje zijn voorzien van een 'hottie', zoetzure salsa van kleurige lucifers wortel en blaadjes koriander. Die combinatie gaat fijn samen met de biologische viognier: Domaine de Petit Roubie, blij dansend met een tropisch fruithoedje op.
Relaxt
Ondertussen raakt er een plank los van de terrasvlonder: de serveerster die wijn komt brengen struikelt maar blijft gelukkig overeind. ,,Bijna een gevalletje drankmisbruik", grinnikt de man in de knalroze polo naast ons. Even later leert hij de piepjonge ober hoe je in één beweging het folie van een wijnhals afsnijdt. Het kenmerkt de gebroederlijke, relaxte sfeer.
We sluiten het diner binnen af, onder een charmant koepeltje vol boeken: hazelnotencake voor manlief en voor ons samen vers aardbeienijs, weelderige slagroom, chocolademousse waarvan je een emmer vol wilt hebben en een plakkerige chocobrownie met framboos. Plus een kopje perfecte koffie. Gewoon hier zitten in de zon, aan het water, de geuren ruiken die uit de keuken komen drijven. Dat is al een beleving op zich. En dan mag je het ook nog allemaal met een goed geweten opeten.
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUMColumn Margot Verhaagen
Thuis, op twee plaatsen
Terwijl ik dit stukjes schrijf, zit ik thuis te werken. Nee, niet thuis bij Man, maar thuis bij mijn ouders. Dat is wel eens verwarrend, twee plaatsen die je thuis noemt. Als ik daar zit, zeg ik dat ik thuis ben maar ook dat ik weer naar huis ga wanneer ik naar Man vertrek. Nu verandert er bij mijn ouders nogal veel op dit moment. Dat doet iets met het thuisgevoel constateer ik. -
PREMIUMZeeuws eten
Eén van de grootste witlofverpakkers van Europa huist in Sint Philipsland
Witlof is een wintergroente, maar de knapperige stronkjes liggen het jaarrond in de schappen. Dat is mogelijk dankzij moderne inpandige teelt. Maar nu het geheim: één van de grootste witlofverpakkers van Europa huist in Sint Philipsland. Bij Reijnpack gaan jaarlijks miljoenen kilo’s wit- en roodlof de deur uit. -
PREMIUMvideo
Anne-Marie's pizza's brengen Italië naar Ellemeet
In Ellemeet geurt het dikwijls naar Italië. Geen wonder want Anne-Marie Maartens bakt regelmatig authentieke pizza’s in een houtgestookte pizza-oven. ,,Het is zo leuk om zelf pizza te maken. En dat vuur heeft ook iets romantisch. Het voelt alsof je in Italië bent.” -
PREMIUMEETRUBRIEK
De vis is dik in orde bij De Zeezot in Westkapelle
Als je vanaf de zeedijk het dorp Westkapelle in fietst zonder te remmen, dan kom je tot stilstand bij Brasserie de Zeezot. Een afstandje van niks. Vandaar dat de vis er spartelvers is. Gasten kunnen er weer volop van genieten. -
PREMIUMZeeuws eten
Zeeuws Genieten haalt Frankrijk naar de polder van Waarde
Zo’n vijf uur rijden van Parijs vind je in Waarde een table d’hôtes. Naar goed Frans voorbeeld verzorgt Iris Goud op minicamping Zeeuws Genieten wekelijks een eenvoudige, doch voedzame maaltijd waar je zo bij kan aanschuiven.
-
PREMIUM
Vleesliefhebbers vinden de weg terug naar de Zeeuwse boerderijen
Bij Poelzicht, de biologische rundveehouderij in ’s-Heer Abtskerke, is de cirkel rond. René en Christine de Wilde verkopen vanuit hun boerderijwinkel ouderwets draadjesvlees, biefstuk van de haas, kroketten en bitterballen van dieren die op hun eigen erf geboren worden. De afgelopen tijd hebben veel vleesliefhebbers de weg naar de boerderij gevonden. -
PREMIUMZeeuws eten
Loverendale wordt in nieuw jasje gestoken, maar de peren smaken al vanouds
OOSTKAPELLE - Tim Moerman is mede-eigenaar van Loverendale en eigenaar van boomgaard van Ter Linde in Oostkapelle. ,,Dit is de eerste biologisch-dynamische boerderij van Nederland. Loverendale bestaat al 95 jaar en is van oudsher een broedplaats voor nieuwe ideeën. Nu zijn we volop bezig om de boerderij in een nieuw jasje te steken en onszelf zo voor te bereiden op de toekomst waarbij lokale beleving voorop staat”, zegt Moerman. -
PREMIUMkoken en eten
De 6 Linden in Heille is gastronomisch paradijs
Hoe twee stedelingen plattelandsmensen werden door een oude boerderij om te bouwen tot restaurant en binnenkort ook B&B. In een notendop is dat het verhaal van Eelke Mol en Jesse Verdonk van restaurant De 6 Linden in Heille in West-Zeeuws-Vlaanderen.