Spektakel op het water en in het glas

Dit is een geweldige tijd voor bierliefhebbers: speciaalbier staat vol in de schijnwerpers, Zeeuwse bieren pakken mooie prijzen en op menukaarten verschijnt steeds vaker een biersuggestie. Eigenaars Brigiet Stellaard en Dennis Jansens van hotel-restaurant De Belgische Loodsensociëteit hebben heus prachtige wijnen liggen, zoals een fraaie, betaalbare Rioja. Maar ja: met die naam moet je toch zeker ook een interessante selectie Belgisch bier presenteren. Dat doen ze, meer dan dertig verschillende.

De naam Loodsensociëteit doet even vermoeden dat dit een besloten club is. Maar iedereen mag en kan naar binnen: het restaurant is drempelloos, dus ook geschikt voor mindervaliden.

De ‘Soos’ is vier jaar geleden flink verbouwd. Reuzenvissen zwemmen boven de bar en dankzij kamerplanten en kaarsjes is de grote zaal toch een intieme plek. Een fijne cocon met wolkenhemel, tingelpianootjes en lome jazz, waar af en toe berugzakte hotelgasten doorheen wandelen. Geregeld klinkt er ook een bulderlach: dat zijn de loodsen aan de bar. Dit is echt hun stek en ze vertellen zo gedreven, dat je stiekem dichterbij wilt schuiven, om de sterke verhalen af te luisteren. Want het blijft een machtig werk, dat constante af- en aan varen van de loodsboten op die zo moeilijk te navigeren Westerschelde.

Stijlvol

Serveerster Esther is gekleed in stijlvol zwart en voorziet ons vriendelijk en razendsnel van glazen bier en voorgerechten: uiensoep, van Zeeuwse uien uiteraard. In een mooie solide kom drijft een dikke boerenboterham met gegratineerde kaas, die eventjes doet wanhopen: hoe eet je dit netjes? Niet, gewoon af laten zinken en zompig laten worden. Brood en kaas voegen pit en beet toe aan een beetje pipse uiensoep, zonder veel karamellisatie maar wel met lekker uitgesproken laurier.

Het menuvoorgerecht is een trio van gerookte vis: een bitterbal, een mousse van forel en dikke plakken zalm. Rooksmaak doet me denken aan kampvuren en zomerse barbecues en maakt automatisch vrolijk. Alles is prettig pyromaan qua rookgehalte, vooral de smeuïge forelmousse. De bitterbal hapt heerlijk weg maar heeft net een koude kern, het scheelt secondenwerk in het hete vet. We proeven wel de liefde erin. Of we zijn al rozig van het bier: Charbon van Dochter van de Korenaar uit Baarle-Hertog, een stoutbier met rook en vanille. En het geweldige Malheur 10/60 van de wisseltap: een bier dat normaal gesproken richting USA verdwijnt. Die bewandelt zeer knap het evenwichtskoord tussen een vriendelijke tripel en een bitterfrisse IPA.

Winterkost

Ondanks de narcissen in de tuin zijn we blij met een laatste portie winterkost: stoofvlees, met zelfgemaakte dikke aardappelkroketten en rode kool die precies goed is. Nattig, zoetig, kruidig en knalpaars. De wildstoof van reepeper is fijn ouderwets: azijn en zilveruitjes, stroop of ontbijtkoek. We smullen. Ook bij het menu hoort een beetje vergeten stukje vlees: malse bavette oftewel de vinkenlap van het rund, met verse groenten en een stroganoffsaus. Het is echt jaren geleden dat ik stroganoffsaus at. Dit is een lekkere: tomatenroomsaus, paprika en ui, zacht en verleidelijk door misschien een scheutje wodka. Het groentengarnituur vinden we super: schuine dunne snijboontjes, worteltjes en courgette met beet. En een sappige groente waar we even naar moeten vragen. Gestoofde rettich, een vondst. De biersuggestie is een jonge Orval en dat is mijn favoriete trappist, die ik vroeger te heftig vond en pas sinds kort waardeer. Wij biersnobs hebben thuis een zwik nieuwe Orvalletjes voorzien van jaartalstickers, zodat we de komende twaalf jaar kunnen proeven hoe het bier zich ontwikkelt.

Gastvrij

De porties zijn dermate gastvrij dat we het menudessert maar delen. Het zijn diverse zelfgemaakte lekkernijen van chef Renno Correljé en ook dat doet hij prima: kiwi en passievrucht, merengueschuimpjes die lekker kleverig zijn van binnen. Een soesje en een boterig zandkoekje. En twee dikke quenelles chocolademousse, zodat er geen ruzie hoeft te ontstaan: de zwoele mousse zit stevig in de chocolade. De loungemuziek is een tango geworden, de loodsen zijn naar huis. We praten nog even na over lievelingsbieren. Eigenaar Dennis vertelt dat ze deze zomer weer keukenkruiden op het dak laten groeien. En dat dan die lieve Vlissingse mevrouw weer langskomt, die fantastische verse groenten teelt. En dan zijn er ook nog de wisseltaps en het hypnotiserende botenspektakel voor de deur. Dat clubhuisgevoel - we snappen het.

Beoordeling:

Eindscore: 7,9
Voorgerecht: 7,3
Hoofdgerecht: 8,0
Nagerecht: 7,8
Bediening: 8,0
Ambiance: 8,5
Prijs/kwaliteit: 8,0