Als Slager vanuit zijn werkkamer naar buiten kijkt ziet hij het Thoolse landschap zoals hij dat graag ziet. Akkers, een boerderij, de dijk van de Oosterschelde niet ver weg. Als raads- en commissielid in de gemeente zette hij zich graag in voor het behoud ervan. Voor hem geen zonneparken of grijze ‘schoenendozen’ op al even grijze industrieterreinen.