Op 29 oktober 1969, laat op de avond, probeerde student-programmeur Charles Kline een bericht te versturen van een computer aan de Universiteit van Californië, in Los Angeles, naar een computer in de Universiteit van Stanford, zo’n 560 km verderop. Hij typte ‘LOGIN’, maar de computer crashte en er werden slechts twee letters verstuurd. In Stanford verscheen “LO” op het scherm. Een kleine anticlimax, maar toch ook een doorbraak met waanzinnige gevolgen. Het netwerk waarmee de boodschap werd verstuurd – het zogenaamde Arpanet – zou later uitgroeien tot de voorvader van het hedendaagse internet. (En ja, later diezelfde avond werd de volledige boodschap ‘LOGIN’ nog succesvol verstuurd én ontvangen.)

Het Arpanet werd op poten gezet als een project van het Amerikaanse ministerie van Defensie, dat voornamelijk op zoek was naar een manier om informatie en middelen te delen tussen verschillende onderzoeks- en overheidsinstituten. Het duurde nog tot 1972 tot het Arpanet toegankelijk werd voor niet-academische instellingen, waarna het uitgroeide tot een wereldwijd netwerk.

Nog eens twintig jaar later, in 1990, zag ook het wereldwijde web het licht, de verzameling aan webpagina’s die in de volksmond doorgaans ook gewoon ‘het internet’ wordt genoemd. Hieronder enkele hoogtepunten die zonder de cryptische boodschap ‘LO’ nooit mogelijk waren geweest.

Iedereen die voor 2000 geboren is, herkent het geluid van een inbelverbinding. De kraak- en fluittonen staan inmiddels symbool voor het prille begin van het internettijdperk voor consumenten, maar riepen destijds vooral irritatie op. De telefoon gebruiken terwijl je surft op het wereldwijde web? Vergeet het maar. Het was alles of niets in die tijd.

Jawel, onze eigen voorloper van Facebook. Voor wie het niet meer weet: op de Nederlandse sociale netwerksite kon je een eigen profiel aanmaken, liefst met een hoop gedurfde citaten en enkele té spontane foto’s. Hyves  werd waanzinnig populair, maar moest het onderspit delven toen Facebook kwam.

Streamen was verre van ingeburgerd, en dus werd in de vroege jaren 2000 ook weleens muziek gedownload, vaak op niet zo legale wijze. Programma’s als Napster, Kazaa en Limewire werden immens populair. Na uren downloaden had je dan ofwel de nieuwste plaat van je favoriete band - of een gruwelijk virus dat je computer lam legde. 

Toen het wereldwijde web nog in zijn kinderschoenen stond was er maar één motto in webdesign: bigger, bolder, better. Lees: bewegende pictogrammen, flashy achtergronden, bezoeker-tellers, automatische midi-muziekjes en overal prentjes. Een paar van zulke online pareltjes blijven tot op de dag van vandaag overigens te bezichtigen. Wat denk je van de oude promotionele websites van films als Space Jam (1996) en The Lost World: Jurassic Park (1997) of deze ‘online wereldtentoonstelling’ uit 1996?

Zelf een internetexpert? Speel dan onze quiz!